حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟

رسیدن به یک استراتژی خروج منطقی، با رعایت اصول مدیریت سرمایه، یکی از مهم ترین کارها برای موفقیت در معامله گری است.

سرویس استان ها

به یکی از مقرهای نظامی شهرستان ماهشهر حمله تروریستی شد.

مدیر داروخانه هلال احمر خوزستان:

تحریم‌ها، عرضه دارو را با مشکل مواجه کرده‌اند

مدیر داروخانه جمعیت هلال احمر خوزستان با گلایه از تحریم‌های فلج‌کننده که عرضه دارو را با مشکل مواجه کرده‌اند، گفت: در تمام کشور با بحث کمبود دارو مواجه هستیم اما خوشبختانه برای بعضی داروها، نمونه ایرانی وجود دارد که می‌تواند در التیام بیماران موثر باشد.

مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان:

نماز ستون حرکت‌های تبیینی و تربیتی است

مدیرکل آموزش و پرورش خوزستان گفت: مهمترین ساحت سند تحول بنیادین تربیت اعتقادی، عبادی و اخلاقی و بر این اساس، ستون حرکت‌های تبیینی و تربیتی نماز است.

مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی عنوان کرد

نیشکر هفت‌تپه در مسیر رسیدن به روزهای طلایی/ شکستن رکورد ۶۰ ساله کشت

مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی از رکورد کشت بیش از ۵ هزار هکتار نیشکر در کشت و صنعت نیشکر هفت تپه خبر داد و گفت: کشت و صنعت نیشکر هفت ‌تپه در مسیر رسیدن به روزهای طلایی قرار گرفته و خاطرات تلخ گذشته این شرکت در حال فراموش شدن است.

یک مدیر:

شرکت‌های خوزستان مکلف به پرداخت حق‌آلایندگی به ورزش خوزستان شوند

یک مدیر ورزشی گفت: نمایندگان ما وظیفه دارند که با برگزاری جلساتی در مجلس، شرکت‌های شاغل در خوزستان را برای پرداخت سالانه حق آلایندگی به اداره‌کل ورزش و جوانان استان مکلف کنند، در حالی که به نظر من تاکنون نمایندگان خوزستان کار خاصی برای ورزش خوزستان انجام نداده‌اند.

شناختی بهتر از زندگی و شرایط نگهداری ماهی قرمز

ماهی قرمز کوچک يا همان ماهی طلايی (Goldfish) از معمول‌ترين ماهی‌هايی است که در منزل می‌توان از آن‌ها نگهداری کرد. اين حيوان کوچک خانگی در صورت مراقبت مناسب می‌تواند تا چند سال در کنار ما در منزل زندگی کند. اين ماهی امکان رشد تا اندازه ۴۰ سانتيمتر را دارد و طول عمر ۱۰تا ۲۵ ساله برای اين ماهی غيرمعمول نيست.

آناتومی:

ماهی بدن کشيده و کمانی مانند دارد، فاقد گردن است، آب شش ها مسئول تنفس بوده و تعادل بدن در آب توسط باله‌ها حفظ می شود. دو عدد باله سينه‌ای و لگنی مانند ترمز عمل می‌کنند و موقع چرخيدن، يک باله سينه‌ای يک طرف را بالا ميبرد تا طرف ديگر کشيده شود. باله پشتی و مقعدی مانند تيرک کشتی‌ها عمل می کنند و در ضمن ظاهر ماهی را آراسته ميسازد و باله دمی در شنا کردن استفاده می شود. گر چه قسمت عمده حرکت توسط چرخش‌های بدن ايجاد می‌شود.

بدن توسط فلس‌هايی به صورتی که قسمتی از هر فلس بر روی فلس ديگر قرار گرفته، حمايت می شوند و هرگز از نظر تعداد افزايش نمی يابند که همان طوری که ماهی رشد می کند اين فلس ها بزرگ می شوند. رشد دايره ای فلس در تابستان هنگامی که ميزان رشد سريع است بیشتر و در زمستان و در مواقعی که رشد در کار نباشد، اندک است.

خط جانبی در بدن يک رديف از فلس‌ها است که از سر تا دُم در هر طرف ماهی امتداد يافته‌اند و يک ارگان حسی اصلی است که ارتعاشات بسيار حساس و ضعيف را هم می‌تواند حس و ثبت کند. تغييرات جزئی در فشار آب و سرعت و شتاب آب به ماهی اجازه می‌دهد تا بدون خطا از داخل شکاف‌ها بلغزد و عبور کند و همين طور با سرعت در يک دسته ماهی بچرخد بدون اينکه تصادفی با آنها بکند.

هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد اکسيژن کمتری می‌تواند وارد آب شود. پس سعی کنيد تا آنجا که ممکن است از ظروفی که دهانه گشاد دارند برای نگهداری ماهی استفاده کنيد.

چشم‌های ماهی قرمز کمی بر آمده است و اين بر آمدگی، مسئله نچرخیدن سر را جبران می‌کند و پيرامون خود را خوب می بيند تا از شکارگران در امان باشد. در قسمت داخل، ستون مهره بسيار قابل انعطاف با انشعابات مهره‌ها در هر دو طرف قرار گرفته است.

اندام‌های اصلی ماهی از جمله قلب، کليه‌ها و کبد٬ مشابه با ديگر مهره‌داران است و علاوه بر آن دارای يک عضو نگهدارنده و شناور کننده پر از هوا موسوم به بادکنک شنا است.

واضح‌ترين تفاوت ميان اعضای داخلی ماهی و ديگر مهره داران ، وجود آب‌شش بجای شش‌هاست و ماهی‌ها از طريق جريان پيدا کردن آب به داخل آب‌شش‌ها تنفس می‌کنند.

برای تبادل اکسيژن ، همانطوری که آب به داخل رشته‌های تار مانند آب‌شش جريان می‌يابد، اکسيژن محلول از آب به داخل جريان خون انتقال يافته و دی اکسيد کربن از جريان خون وارد آب می‌شود. آب از طريق دهان وارد شده و از طريق شکاف‌های آبشش خارج می‌شود. جدار آب‌شش با جريان آب باز و بسته می‌شود و سوراخ‌های بينی اعضای بويايی بوده و در تنفس دخالتی ندارند.

ظرف نگهداری:

اولين موضوعی که می‌تواند به عنوان يک عامل مهم در عمر بيشتر ماهی موثر باشد، محل زندگی آن است. ظروفی که در آنها ماهی فروخته می شود اغلب کوچک است و نبايد اشتباه کرد و ماهی‌ها را در همان ظروف کوچک نگاه داشت.

ماهی‌ها به اکسيژن موجود در آب احتياج دارند و اين اکسيژن از طريق سطح هوايی که با آب در تماس است وارد آب می‌شود. هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد اکسيژن کمتری می‌تواند وارد آب شود. پس سعی کنيد تا آنجا که ممکن است از ظروفی که دهانه گشاد دارند استفاده کنيد.

ظروف نگهداری ماهی بايد به طور مرتب هر دو هفته يکبار با فرمالين ، نمک طعام و يا ساير مواد ضد عفونی کننده شست‌وشو شود.

آب:

از آن جايی که ماهی در تمام طول عمر خود در آب است، لازم است آبی که برای زندگی آن انتخاب می‌کنيم دارای شرايط مناسب زندگی باشد. به طور معمول، استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی های قرمز ايجاد نمی‌کند. اما قبل از کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذاريد يک دقيقه آب از شير بيرون برود اين باعث می شود برخی مواد شيمايی که احتمال دارد در لوله رسوب کرده باشد، بيرون روند.

برای اطمينان از خارج شدن موادی مانند کلر بايد قبل از عوض کردن آب ماهی‌ها، بگذاريد که آب بمدت يک شبانه روز در ظرف بماند. همچنين اين عمل باعث می شود که آب دمای محيط را گرفته و تغيير آن برای ماهی‌ها خطری نداشته باشد.

هرگز نبايد اجازه دهيد که آب ظرف ماهی‌ها کثيف شود. اين کار می تواند باعث بيماری، کوتاهی عمر و در نهايت مرگ آنها شود. برای تعويض آب هرگز آب را يک دفعه عوض نکنيد، با آرامش کامل نيمی از آب ظرف را خالی کرده و سپس کم کم آب برداشته شده از ظرف را با آبی که از روز قبل نگه داشته ايد جايگزين کنيد.

در هر صورت بايد سعی کنيد که کمترين استرس را به ماهی‌های کوچک منتقل کنيد. شما بايد در طول هفته يک يا دو بار آب ظرف ماهی‌ها را این طور عوض کنيد. ميزان آب مورد نياز برای هر ماهی حداقل يک ليتر است.

غذا:

ماهی‌های قرمز کوچک حيوانات بسيار سخت جانی هستند و هر چيزی را می‌خورند. لذا به راحتی می‌توانيد در شرايطی که غذای مناسب در دسترس نداريد از خرده‌های نان یا تکه های کوچک گوشت به مقدار کم به عنوان غذا به آنها بدهيد. ماهی‌ها نيز مانند انسان به پروتئين، ويتامين و دیگر مواد اصلی برای رشد و زندگی نياز دارند.

غذای ماهی بايد در جای خشک و خنک و بدور از نور در ظرف در بسته نگهداری شود و به تاريخ مصرف آن توجه شود.

در ارتباط با غذا دادن بايد دقت کنيد که دادن غذای زیاد به ماهی‌ها و ماندن آنها در ظرف باعث آلودگی آب شده و برای ماهی‌ها خطراتی به همراه خواهد داشت. سعی کنيد به مقدار بسيار بسيار کم در دو نوبت غذايی همانند خودتان به آنها غذا دهيد، مقدار آن بايد به گونه‌ای باشد که اضافه غذا در آب نماند و همه غذای داده شده بعد از ۵ دقيقه تمام شود.

دمای محيط:

دمای مناسب برای زندگی اين ماهی ها از حدود ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتيگراد است. دمای محيط هرگز نبايد یک دفعه تغيير کند. تغيير تدريجی و ملايم دمای محيط يا آب برای آنها قابل تحمل است.

نور:

ماهی های قرمز کوچک نيز همانند ساير حيوانات يا گياهان احتياج به نور خورشيد دارند. محل نگهداری آنها بايد به گونه ای باشد که تغيير روز و شب در آن احساس شود. هرگز آنها در زير نور آفتاب مستقيم و شديد قرار ندهيد.

هوادهی:

ظرفيت تانک توسط هوادهی مداوم ۴۰ برابر بيشتر می شود. پمپ هوا برای آکواريوم آب سرد ضروری نيست ولی اگر ماهی به آن عادت کند، بايد ادامه يابد. ويژگی آن در اين است که علاوه بر تشکيل حباب‌های هوا در داخل آب ، جريان حبابها ، لايه های زيرين آب را به سطح حرکت ميدهد و در آنجا تبادل دی اکسيد کربن و اکسيژن صورت ميگيرد. در حوض نيز اين عمل درست به همين صورت توسط پمپ فواره‌ها صورت می گيرد.

نحوه جابه‌جا کردن ماهی قرمز:

مراقبت از باله‌ها و فلس‌ها به منظور جلوگيری از آسيب ديدن خيلی مهم است. در مخزن می‌توان از يک ليوان يا توری برای گرفتن ماهی استفاده کرد و در حوض از تور. در زمان انتقال به محل جديد بايد از يک دماسنج برای بررسی يکسان بودن دمای آب استفاده حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟ کرد چون تغييرات دما٬ حتی فقط یک درجه سانتيگراد٬ ميتواند کشنده باشد.

بهتر است يک ماهی تازه خريداری شده در همان کيسه پلاستيکی خودش در آکواريوم شناور شود تا دما يکنواخت شود و چنانچه حوض يا آکواريوم آماده نباشد درون يک سطل از آب شير که ۲۴ ساعت به منظور از بين رفتن کلر آن باقی مانده است، به طور موقت قرار داده شود.

مشکلات و بيماری‌ها:

وقتی فلس‌های ماهی در اثر حادثه يا جراحت کنده می شوند ، قبل از اينکه ترميم صورت گيرد بيماری (Saprolegnia) یا همان قارچ سفيد رخ می‌دهد. زمانی که قارچ ها به نواحی سرپوش آبشش ها (Opercula) می‌رسند٬ در تنفس وقفه ايجاد می‌کنند و باعث مرگ می‌شوند.

ماهی‌های مبتلا را بايد جدا کرد زيرا که بيماری به شدت واگيردار است. درمان به صورت به کار بردن حمام نمک (کلريد سديم) است و ماهی به محلول سالين برای مدت ۲۰-۱۵ دقيقه در روز منتقل می‌شود٬ يا اينکه به جای آن می‌توان ماهی را به يک تشت شامل پنج قطره از محلول دو درصد مرکورکوروم به ازای پنج ليتر آب برای مدت سه ساعت در روز انتقال داد.

بيماری واگيردار و کشنده ديگر ،بيماری لکه سفيد (White Spot) يا Icthyophiriasis نام دارد که توسط يک انگل پروتوزوآ ايجاد می شود. گونه‌های فلس دار(دارای فلس قابل مشاهده) را بايد در يک مخزن بدون گياه جدا ساخته و سعی کرد که انگل را توسط رنگین کردن آب با متيلن بلو ظرف مدت هشت تا ۱۰ روز از میان برد.

اضافه کردن غذای تازه و برگ‌های سبز٬ دادن شربت‌های تقويتی و نيز افزایش دمای آب ماهی‌ها به ۱۶ تا ۱۸ درجه سانتیگراد شرایط زندگی را برای آنها بهتر می‌کند.

ماهی‌ها اکثرا به دلیل فقر تغذيه، تجمع بيش از حد آب کثيف و تغييرات دما به بیماری مبتلا می‌شوند. فضله دنباله‌دار (آويزان) دلالت بر يبوست دارد که اغلب اوقات در نتيجه تغذيه‌ای که منحصر به غذای خشک است ايجاد می شود.

اضافه کردن غذای تازه و برگ‌های سبز و همچنين دادن شربت‌های تقويتی و نيز چنانچه آب سرد است، افزايش دما به ۱۶ تا ۱۸ درجه٬ موثر است. درمان پوسيدگی باله‌ها و دم هم زمانی امکان‌پذير است که شرايط و وضعيت زندگی اصلاح شود. درمان با حمام نمک نيز اغلب اوقات مفيد است.

نبود تعادل ممکن است به علت نقص در بادکنک شنا باشد که درمانی ندارد ولی يبوست، سوءهاضمه ، تغييرات دما همه با علامت از دست دادن تعادل همراه است که با درمان يبوست ، جابجا کردن ماهی به آب کم عمق برای چندين رزو يا ثابت نگه‌داشتن دمای محيط قابل برگشت است.

بيرنگ شدن يا کمرنگ شدن رنگ بدن ممکن است اولين نشانه کسالت و يا ناشی از وجود کلر در آب باشد. نوزادان ماهی در دوران هشت تا ۱۲ ماهگی، رنگ ماهی بالغ به خود نمی‌گيرند و در بعضی از آنها نيز هيچوقت رنگ خوبی پدیدار نمی‌شود.

توصيه می‌شود به جای نگهداری ماهی در تنگ و ظروف کوچک ، آکواريومی تهيه و با ايجاد شرايط مناسب در آن از ماهی‌ها نگهداری شود. در اين حالت٬ نگهداری از ماهی آسانتر و طول عمر آن بيشتر خواهد بود.

توليد مثل:

فصل تخم‌ريزی در تمام تابستان دوام دارد و شروع آن ارديبهشت و خرداد است. در سن حدود يک سالگی ، ماهی قرمز سالم ، هر ماه از فصل قادر به تخم‌ريزی است . در دوران توليد مثل تشخيص جنس‌ها ساده است، نرها برآمدگی سفيد رنگ (دگمه مانند) روی باله‌های سينه‌ای و پشت سر دارند. ماده نيز حالت تورم و بادکردگی در ناحيه تخمدان‌ها دارد.

تخمدان‌ها حاوی هزاران تخم هستند و يک نر قادر به بارور کردن تخم‌های بسياری است. در رفتار توليد مثلی ، نرها تمام روز ماده‌ها را دنبال می کنند و به داخل گرم‌ترين و کم‌عمق‌ترين قسمت حوض هدایت می‌کنند.ا ين دنبال کردن باعث سهولت تخم‌ريزی در ماده‌ها می‌شود و بلافاصله تخمک‌ها توسط اسپرم ماهی نر بارور می‌شود و به گياهان داخل آب می‌پيوندند.

در حرارت ۲۱ درجه سانتيگراد تخم‌ها در مدت چهار روز به نوزاد تبديل می‌شوند و در ۱۰ درجه سانتيگراد اين امر تا ۱۴ روز طول می‌کشد.

بچه ماهی آزادانه شنا می‌کنند و غذای طبيعی آنها موجودات ميکروسکوپی هستند. با این‌حال درون مخزن آب يا حوض مخصوص ماهی قرمز می‌توان غذای ویژه مخصوص بچه‌ ماهی‌ها را قرار داد. تغذیه ماهی قرمزدر يک ماهگی مانند ماهی‌های بالغ می‌شود و در سه‌ ماهگی نیز ماهی قرمز آماده است تا در کنار سایر ماه‌های قرار بگیرد.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز چگونه ایجاد می‌شود و چه عوارضی دارد؟

درباره بیماری هیدروسفالی یا آب آوردن مغز چه می‌دانید؟ آیا می‌دانید علت آب آوردن مغز چیست و چگونه می‌توان آن را درمان کرد؟ در انتهای این مقاله به این سوالات پاسخ می‌دهیم و سعی می‌کنیم اطلاعات کافی درباره این بیماری در اختیار شما قرار دهیم.

هیدروسفالی یا آب اوردن مغز در کودکان و بزرگسالان

هیدروسفالی به معنای تولید مایع در حفره‌های (بطن‌های) مغز است. وجود مایع زیاد در مغز باعث افزایش اندازه و بزرگ شدن ‌بطن‌ها شده و به مغز فشار وارد می‌کند.

معمولا مایع مغزی نخاعی در بطن‌ها جریان یافته و مغز و ستون فقرات را در بر می‌گیرد. اما فشار حاصل از افزایش مایع مغزی نخاعی ناشی از بیماری هیدروسفالی به بافت‌های مغز آسیب رسانده و باعث اختلالات بسیاری در عملکرد مغز می‌شود.

هرچند افراد در هر سنی ممکن است به بیماری هیدروسفالی مبتلا شوند، اما نوزادان و افراد مسن‌تر بیشتر به هیدروسفالی مبتلا می‌شوند. پزشک می‌تواند با انجام جراحی، سطح مایع مغزی نخاعی موجود در مغز را به حالت طبیعی برگرداند. برای کنترل علائم و اختلالات عملکردی ناشی از هیدروسفالی روش‌های مختلفی وجود دارد.

هیدروسفالی یا آب آوردن مغز

عوارض افزایش مایع مغزی نخاعی

عوارض طولانی مدت هیدروسفالی بسیار زیاد هستند و معمولا پیش‌بینی عوارض کار دشواری است. اگر هیدروسفالی تا زمان تولد پیشرفت کرده باشد، باعث اختلالات ذهنی و رشدی و معلولیت‌های فیزیکی خواهد شد. در مواردی که فرد به هیدروسفالی خفیف مبتلا باشد، پس از درمان مناسب، عوارض بسیار کمی باقی خواهند ماند.

معمولا بیمارانی که حافظه یا قدرت تفکر خود را از دست می‌دهند، به راحتی بهبود پیدا نمی‌کنند و پس از درمان نیز برخی از علائم برای همیشه باقی می‌ماند. بسیاری از بیماران مبتلا به هیدروسفالی با کمک متخصص می‌توانند زندگی بهتر و محدودیت‌های کمتری داشته باشند.

هیدروسفالی چگونه ایجاد می‌شود؟

هیدروسفالی در اثر عدم تعال بین مقدار مایع مغزی نخاعی تولید شده و مقدار مایع مغزی نخاعی جذب شده توسط جریان خون ایجاد می‌شود. مایع مغزی نخاعی توسط بافت‌های داخلی بطن‌های مغز تولید می‌شود.

مایع مغزی نخاعی از طریق کانال‌های اتصال، بین بطن‌ها جریان یافته و در نهایت به اطراف مغز و نخاع می‌رود. مایع مغزی نخاعی توسط رگ‌های خونی بافت‌های نزدیک به پایه مغز جذب می‌شود.

مایع مغزی نخاعی با انجام موارد زیر نقش مهمی در عملکرد مغز دارد:

• شناور نگه داشتن مغز؛ وجود مایع مغزی نخاعی باعث می‌شود مغز، که نسبتا سنگین است، در درون جمجمه شناور بماند.
• جلوگیری از آسیب به مغز
• حذف مواد زائد ناشی از متابولیسم مغز
• حرکت به عقب و جلو بین حفره مغز و ستون فقرات به منظور حفظ فشار ثابت در مغز و جبران تغییرات فشار خون در مغز

علت آب آوردن مغز چیست؟

علت اب آوردن مغز یکی از موارد زیر است:

• انسداد
• جذب نامناسب
• تولید بیش از حد مایع مغزی نخاعی

انسداد

رایج‌ترین علت زیاد شدن مایع مغز وجود یک انسداد در جریان طبیعی مایع مغزی نخاعی، از یک بطن به بطن دیگر یا از بطن‌ها به فضای اطراف مغز، می‌باشد.

جذب نامناسب

مورد دیگری که زیاد رایج نیست وجود مشکل در مکانیسم‌های جذب مایع مغزی نخاعی توسط رگ‌های خونی است. این مشکل معمولا در اثر التهاب بافت‌های مغز به علت ضربه یا بیماری است.

تولید بیش از حد مایع مغزی نخاعی

در موارد نادر، مکانیسم‌های تولید مایع مغزی نخاعی بیش از حد طبیعی و بیش از مقدار قابل جذب، مایع تولید می‌کنند.

در بسیاری از موارد، علت اصلی ایجاد هیدروسفالی مشخص نیست. اما برخی از مشکلات رشدی و پزشکی در ایجاد و یا تحریک هیدروسفالی موثر هستند.

علت هیدروسفالی در جنین و بزرگسالان

علت هیدروسفالی جنین شامل موارد زیر است:

• رشد غیر طبیعی سیستم اعصاب مرکزی که مانع جریان مایع مغزی نخاعی می‌شود.
• خونریزی در یکی از بطن‌ها که در اثر تولد نوزاد نارس اتفاق می‌افتد.
• عفونت‌های رحم در دوران بارداری، مانند سفلیس یا سرخچه، که باعث التهاب بافت‌های مغز جنین می‌شد.

موارد دیگر که باعث ابتلا به هیدروسفالی در هر سنی می‌شوند عبارتند از:

• آسیب یا تومور مغزی یا نخاعی
• عفونت سیستم اعصاب مرکزی، مانند مننژیت یا اوریون باکتریایی
• خونریزی مغز در اثر سکته مغزی یا ضربه به سر
• وارد شدن آسیب‌های دیگر به مغز

علائم هیدروسفالی چیست؟

شایع‌ترین علائم هیدروسفالی در کودکان عبارت است از:

• بزرگی غیر طبیعی سر
• افزایش ناگهانی اندازه‌ی سر
• برآمدگی یا نقاط نرمی روی ملاج
• استفراغ
• خواب آلودگی
• بد خلقی، حساسیت و زودرنجی
• تغذیه نامناسب
• ثابت شدن چشم‌ها به طرف پایین
• کاهش رشد، کاهش قدرت و تون عضلانی و کاهش حساسیت به لمس
• اختلال در مهارت‌های کسب شده مانند راه رفتن یا صحبت کردن

علائم هیدروسفالی در بزرگسالان (افراد بالای ۶۰ سال) شامل موارد زیر است:

• بی اختیاری یا تکرر ادرار
• از دست دادن حافظه
• از دست رفتن مداوم قدرت تفکر و استدلال
• اختلال در راه رفتن، که معمولا با احساس گیر کردن پا یا کشیدن پا روی زمین همراه است.
• عدم تعادل و هماهنگی
• انجام حرکات به صورت آرام‌تر از حد طبیعی

روش تشخیص هیدروسفالی چگونه است؟

تشخیص بیماری هیدروسفالی معمولا بر اساس موارد زیر انجام می‌شود:

تشخیص آب آوردن مغز از طریق معاینه عصبی

نوع معاینه عصبی به سن بیمار بستگی دارد. متخصص مغز و اعصاب خوب سوالاتی از بیمار پرسیده و معاینات نسبتا ساده‌ای انجام می‌دهد تا موارد زیر را بررسی کند. این معاینات عبارتند از:

• وضعیت عضلانی
• وضعیت حسی
• وضعیت حرکتی
• وضعیت روانی

معاینه وضعیت عضلانی

مواردی که در طی معاینه وضعیت عضلانی بررسی می‌شوند شامل موارد زیر است:

1. عکس العمل‌ها
2. قدرت عضلانی
3. تنوس ماهیچه‌ای یا تون عضلانی

معاینه وضعیت حسی

مواردی که در طی معاینه وضعیت حسی بررسی می‌شوند شامل موارد زیر است:

1. حس لامسه
2. حرکات چشم و بینایی
3. شنوایی

معاینه وضعیت حرکتی

مواردی که در طی معاینه وضعیت حرکتی بررسی می‌شوند شامل موارد زیر است:

معاینه وضعیت روانی

مواردی که در طی معاینه وضعیت روانی بررسی می‌شوند شامل موارد زیر است:

تشخیص افزایش مایع مغزی از طریق تصویربرداری از مغز

تصویربرداری از مغز می‌تواند بزرگی ناشی از ازدیاد مایع مغزی نخاعی را نشان دهد. همچنین از تصویربرداری مغز برای تعیین علل هیدروسفالی یا دیگر علل ایجاد علائم نیز استفاده می‌شود. روش‌هایی که برای تصویربرداری از مغز استفاده می‌شوند عبارتند از:

• اولتراسوند
• ام آر آی
• سی تی اسکن

اولتراسوند

تصویربرداری اولتراسوند، که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تهیه تصویر استفاده می‌کند، برای ارزیابی اولیه در نوزادان استفاده می‌شود زیرا روشی نسبتا ساده و کم خطر است. دستگاه اولتراسوند روی ملاج نوزاد قرار داده می‌شود. از اولتراسوند برای تشخیص هیدروسفالی قبل از تولد و در حین انجام معاینات منظم بارداری نیز استفاده می‌شود.

ام آر آی

در ام آر آی با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی، تصاویر مقطعی یا سه بعدی از مغز تهیه می‌شود. ام آر آی روشی بدون درد اما پر سر و صدا است و در حین انجام آن بیمار باید آرام دراز بکشد.

برخی مواقع ام آر آی تا یک ساعت نیز طول می‌کشد و باید برای کودکان از یک داروی آرامبخش ضعیف استفاده شود. اما در برخی از بیمارستان‌ها از ام آر آی سریع استفاده می‌شود که حدود پنج دقیقه طول می‌کشد و نیاز به داروی آرامبخش ندارد.

سی تی اسکن

سی تی اسکن یک روش خاص با استفاده از اشعه ایکس است که تصاویر مقطعی از مغز تهیه می‌کند. تصویربرداری به روش سی تی اسکن بدون درد بوده و ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. در سی تی اسکن نیز کودکان باید آرام دراز بکشند، بنابراین از داروی آرامبخش ضعیفی برای کودکان استفاده می‌شود. معمولا فقط در موارد اورژانسی از سی تی اسکن برای هیدروسفالی استفاده می‌شود.

روشهای درمان هیدروسفالی

برای درمان هیدروسفالی یکی از دو روش جراحی که در زیر آمده استفاده می‌شود:

1. شانت
2. ونتریکولوستومی اندوسکوپیک بطن سوم

درمان هیدروسفالی با استفاده از شانت

رایج‌ترین روش درمان هیدروسفالی در نوزادان و بزرگسالان انجام جراحی و گذاشتن یک دستگاه جاذب مایع اضافی به نام شانت، است. در این جراحی از یک لوله بلند و انعطاف‌پذیر که دریچه‌ای نیز دارد برای تنظیم مقدار و جهت جریان مایع مغزی نخاعی استفاده می‌شود.

یک سر شانت در یکی از بطن‌های مغز قرار داده می‌شود. سپس سر دیگر لوله در قسمت دیگری از بدن که می‌تواند مایع اضافی را جذب کند، مانند شکم یا یکی از حفره‌های قلب، گذاشته می‌شود. معمولا افراد مبتلا به هیدروسفالی باید تمام عمرشان از شانت استفاده کنند و شانت نیز باید به طور منظم کنترل و بررسی شود.

جراحی ونتریکولوستومی اندوسکوپیک بطن سوم

ونتریکولوستومی اندوسکوپیک بطن سوم یک روش جراحی است که برای برخی از افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حین انجام جراحی ونتریکولوستومی اندوسکوپیک بطن سوم، جراح از یک دوربین ویدئویی کوچک برای مشاهده‌ی کامل مغز استفاده کرده و شکافی در پایین یکی از بطن‌ها یا بین دو بطن ایجاد می‌کند تا بتواند مایع مغزی نخاعی را به بیرون از مغز هدایت کند.

عوارض جراحی هیدروسفالی

هر دو روش جراحی که در بالا توضیح داده شد عوارضی نیز دارند. استفاده از شانت به دلیل عفونت، انسداد یا اختلال در عملکرد شانت باعث عدم جذب مایع مغزی نخاعی یا جذب نامنظم مایع مغزی نخاعی می‌شود.

عوارض روش ونتریکولوستومی اندوسکوپیک بطن سوم شامل خونریزی و عفونت است. هر گونه مشکلی که به وجود آید نیاز به توجه سریع، جراحی مجدد و یا سایر اقدامات درمانی دارد.

سفارش استاپ لاس (Stop Loss) یا همان حد ضرر چیست؟

یکی از اصطلاحات مهم در ترید کردن و خرید و فروش در بازارهای مالی حد ضرر (StopLoss) می باشد. استاپ لاس روشی است که افراد، برای محدود کردن ضرر در معاملات به کار می گیرند. عدم استفاده از این قابلیت، باعث گسترش زیان تریدر و سرمایه گذار می شود.

بروکرهای فارکس و صرافی های ارز دیجیتال، قابلیتی برای تعیین حدضرر ارائه داده اند که در آن، شما قیمت را به عنوان آستانه حد تحمل ضررتان تعیین می کنید و هر زمان از شبانه روز که قیمت به مبلغ تعیین شده رسید، شما با ضرر محدودی از معامله خارج می شوید.

در این مقاله تعریف جامعی از استاپ لاس ارائه می دهیم و روش های تعیین حد ضرر در معاملات را معرفی می کنیم. همچنین نکات مهم و اشتباهات معامله گران در ضرر را بررسی می کنیم. با ما همراه باشید.

استاپ لاس (Stop-loss) چیست؟

Stop-loss یک نوع دستور توقف معامله است. به طور کلی دستورات توقف معامله به دو دسته تقسیم می شوند:

1. توقف سود: تیک پرافیت- Take profit- حد سود
2. توقف ضرر: استاپ لاس – Stop loss – حد ضرر

استاپ لاس به این معنی است که با رسیدن قیمت به یک سطح مشخص، دارایی موردنظر به منظور جلوگیری از ضرر بیش تر به فروش برسد، یا یک موقعیت باز در بازار بسته شود. از این ابزار برای محدود کردن ضرر در ترید استفاده می شود.

مثال: فرض کنید تریدری ارزی را با قیمت 1.5 دلار خریده است. او بر اساس نتایج تحلیلی که روی این ارز انجام داده (تحلیل نمودار)، تصمیم می گیرد با رسیدن قیمت به اولین سقف قیمتی در محدوده 2 دلار، ارز خود را به فروش برساند (توقف سود). در واقع حد سود این معامله در محدوده 2 دلار است. از طرفی معامله گر می داند که در محدوده 1.2 دلار، شرایط به گونه ای است که احتمال ریزش بیش تر قیمت وجود دارد. او تصمیم می گیرد که با رسیدن قیمت به محدوده 1.2 دلار، از این معامله صرف نظر حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟ کند و با ضرر محدودی از معامله خارج شود (توقف ضرر). بنابراین استاپ لاس این معامله در محدوده 1.2 دلار قرار می گیرد.

اگر استاپ لاس به طور مناسبی استفاده شود و قانون منطقی داشته باشد، می تواند تفاوت بزرگی در بازده سیستم معاملاتی و مقدار سود شما ایجاد کند. معمولا معامله گرانی از استاپ لاس استفاده می کنند، که با دیدگاه میان مدت و کوتاه مدت در بازار، خرید و فروش می کنند. این افراد بیش تر از تحلیل نمودار (تحلیل تکنیکال) برای تعیین حد خروجشان از معامله کمک می گیرند.

حدضرر باید جایی قرار بگیرد که با برخورد قیمت به آن، تحلیل شما نقض شود.

روش های تعیین استاپ لاس

مکان ایده آل برای تنظیم حد ضرر باید دو ویژگی داشته باشد:

• حد ضرر باید جایی قرار بگیرد که ثابت کند ورود ما به معامله اشتباه بوده است. در واقع حد ضرر جایی قرار می گیرد که منطق ورود ما به معامله نقض شده باشد.
• حد ضرر در سطحی قرار می گیرد که با رسیدن قیمت به آن سطح، احتمال حرکت شدید در خلاف جهت ورود ما به معامله، وجود دارد.

افراد مختلف روش های تحلیلی متفاوتی را به کار می برند. هر استراتژی ورودی می تواند خروج مختص خود را نیز داشته باشد. اما به طور کلی روش های خروج با ضرر (حد ضرر) در معاملات موارد زیر می باشند:

• شکسته شدن خط روند
• شکسته شدن سطح حمایتی مهم
• شکسته شدن سطوح مهم در اندیکاتورها (فیبوناچی، ایچی موکو، میانگین متحرک و…)
• خروج به روش پرایس اکشن
• الگوهای کلاسیک (از جمله دو قلو سقف و کف، سروشانه، شکسته شدن مثلت و…)
• خروج بر حسب گذشت زمان مشخص
• تعیین حدضرر با درصد ثابتی از سرمایه
• و…

استاپ لاس به معنی جلوگیری از ضرر بیش تر در یک معامله غلط است.

چگونه بهترین نقطه حد ضرر را مشخص کنیم؟

تعیین حد ضرر بسیار ساده است. اما چیزی که باعث عدم موفقیت معامله گر می شود پایبند نبودن به حد ضرر است.

برای اینکه بتوانید یک استراتژی خروج مطمئن برای معاملاتتان پیدا کنید، باید مدتی به تست استراتژی بپردازید تا بهترین و کم ریسک ترین حالت انتخاب استاپ لاس تعیین شود. این کار چند گام ساده دارد.

تعیین استراتژی معاملاتی

اگر استراتژی معاملاتی دقیقی ندارید قبل از هر کاری باید به یک استراتژی ثابت برسید. تنها با داشتن یک استراتژی مشخص است که می توانید استراتژی خروج در ضرر را نیز مشخص کنید.

در یک استراتژی معاملاتی، شما باید به طور دقیق نحوه ورود به معامله، ماندن در معامله و خروج از معامله (با سود یا با ضرر) را بدانید. در تمام این موارد باید قوانین مدیریت سرمایه را نیز در نظر بگیرید.

تست استراتژی معاملاتی

سنجش استراتژی معاملاتی، به شما این امکان را می دهد تا بر اساس داده های تاریخی قیمت، عملکرد سیستم معاملاتی خود را به دست آورید. نتایج به دست آمده را مرور کنید تا کاربردی ترین موارد را شناسایی کنید. تایم فریم ها و جفت ارزهای مختلف را محک بزنید و از میان آنها پربازده ترین را، بر اساس استراتژی خود انتخاب کنید.

اگر استراتژی شما سودآور نبود، وقت آن است که تغییراتی در آن اعمال کنید. آنقدر استراتژی را بهینه کنید تا به یک درصد بازدهی منطقی (ریسک به ریوارد مناسب) برسید.

پیاده سازی استراتژی

هنگامی که به یک استراتژی مناسب دست پیدا کردید، بهتر است که ابتدا آن را بر روی یک حساب دمو (آزمایشی) یا حسابی با بالانس کم تست کنید.

زمانی که با تجربه فهمیدید که هم استراتژی ورود و هم استراتژی خروج تان به خوبی عمل می کنند، می توانید سرمایه بیش تری را وارد معاملات کنید.

رسیدن به یک استراتژی خروج منطقی، با رعایت اصول مدیریت سرمایه، یکی از مهم ترین کارها برای موفقیت در معامله گری است.

مراحل گذاشتن حد ضرر در صرافی بایننس

در پلتفرم های معاملاتی بازارهای مالی مختلف، ابزارهایی برای اتوماتیک سازی حد ضرر ارائه شده است. یعنی نیاز نیست که شما برای خروج از معامله همیشه پای نمودار باشید. می توانید بلافاصله بعد حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟ از ورود به معامله، تیک پرافیت و استاپ لاس را مشخص کرده و سیستم را ببندید. با رسیدن قیمت به محدوده های مشخص شده، معامله به صورت خودکار بسته می شود.

متاسفانه این امکان در کارگزاری های بورس ایرانی وجود ندارد. حتی برخی صرافی های ارز دیجیتال ایرانی، هنوز این قابلیت را اضافه نکرده اند. اما صرافی های زیادی مثل ایرانکس بیت و اکثر صرافی های معتبر ارز دیجیتال مثل کوکوین و بایننس این قابلیت را دارند.

ما برای مثال تعیین استاپ لاس در صرافی بایننس را توضیح می دهیم. در سایر صرافی ها با کمی جستجو می توانید به صورت مشابه نحوه تعیین استاپ لاس در سفارشات مارکت و لیمیت را پیدا کنید.

برای تعیین استاپ لاس در صرافی Binance، پس از ورود به بخش مربوط به هر یک از انواع معاملات، از گزینه Stop-Limit استفاده می کنیم. فرض کنید مقداری بیت کوین را در قیمت 35000 دلار خریده اید و می خواهید در صورتی که قیمت به 33500 دلار رسید به فروش برسانید. برای انجام این کار به بخش Sell رفته و گزینه «Stop-Limit» را انتخاب کنید.

تعیین استاپ لاس در صرافی بایننس

در این حالت، شما باید سه مقدار “Stop” ،”Limit” و “Amount” را مشخص کنید.

• «Stop» قیمتی است که در آن می خواهید معامله شما فعال شود. (قیمت Stop برای تعیین حدضرر کمی بیش تر از Limit در نظر گرفته می شود.)
• «Limit» برای مشخص کردن قیمت فروش است که همان استاپ لاس شما خواهد بود.
• «Amount»مقدار دارایی است که می خواهید به فروش برسانید. شما می توانید با استفاده از این گزینه، برای کل دارایی خریداری شده یا بخشی از آن استاپ لاس تعیین کنید. همچنین از بخش درصدها می توانید درصدی از دارایی تان را برای فروش مشخص کنید.

نکات مهم در تعیین حد ضرر

• در مدیریت سرمایه اصولی، درصد ضرر در هر معامله در صورت برخورد با استاپ لاس ثابت است. برای مثال اگر در هر معامله ای به استاپ لاس برخوردید، 3 درصد از سرمایه تان از بین می رود. معمولا این مقدار در ترید کردن بین 1 تا 4 درصد متغیر است.
• حد ضرر باید به گونه ای باشد که هم از کاهش ارزش سرمایه اصلی پیشگیری کند و هم مانع از دست رفتن سودهایی که طی رشد بازار به دست آورده اید، شود.
• در تعیین حد ضرر، دیدگاه زمانی معامله گر اهمیت زیادی دارد. مثلا تعیین StopLoss برای معامله های کوتاه مدت با تعیین StopLoss برای معامله های بلند مدت متفاوت است. معمولا حد ضرر در معاملات کوتاه مدت کوچکتر است و هر چه تایم فریم بیش تر می شود، درصد ضرر کمی افزایش می یابد.
• ابزار استاپ لاس و تیک پرافیت برای جلوگیری از رفتارهای احساسی اند. پس بعد از تعیین TP و SL، به هیچ وجه دست به تغییر آن ها نزنید.
• حدضرر باید جایی قرار بگیرد که با برخورد قیمت به آن، تحلیل شما نقض شود. اگر غیر این است، یعنی شما روند حرکتی بازار را درست تشخیص داده اید، اما نقطه استاپ اشتباهی انتخاب کرده اید. پس باید به فکر بهینه کردن نقطه حد ضررتان باشید.
• پس از ورود به معامله، در صورتی که قیمت در جهت روند پیش بینی شده حرکت کرد و فاصله معناداری از نقطه ورود گرفت، استاپ لاس را به نقطه شروع معامله بیاورید و به اصطلاح معامله را ریسک فری کنید. این کار را به تدریج با حرکت قیمت ادامه دهید. به این کار تریل کردن (Trailing) استاپ لاس می گویند. این کار می تواند منجر به بهتر شدن برآیند مدیریت سرمایه شما شود.
• اگر در معامله ای به حد سود تعیین شده رسیدید یا همه دارایی خود را بفروشید و از بازار خارج شوید؛ یا بخشی از آن را بفروشید و برای مابقی آن حد ضرر شناور تعریف کنید.

جمع بندی

استاپ لاس در معاملات به معنی محدود کردن ضرر و جلوگیری از ضرر بیش تر در یک معامله اشتباه است. در این مقاله ما ضرورت تعیین استاپ لاس در معاملات را توضیح دادیم.

انتخاب روش خروج از معامله موضوع بسیار حساسی است. استراتژی خروج شما بسته به تایم فریم معاملاتی، استراتژی ورود و مدیریت سرمایه تان متفاوت خواهد بود. بنابراین ما در این مقاله از ارائه یک روش ثابت که به شما کمکی نمی کند، پرهیز کردیم. شما باید با در نظر گرفتن نکات ارائه شده بهترین استراتژی خروج (خروج در سود و خروج در ضرر) را حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟ پیدا کنید و در طول زمان آن را بهبود دهید.

صرافی ها و بروکرهای مختلف برای تعیین استاپ لاس امکانات مختلفی ارائه می دهند. استفاده از این ابزارها برای مدیریت معاملات ضروری است. برای مثال سفارش OCO نوعی سفارش گذاری برای تعیین استاپ لاس است که برخی صرافی ها از آن پشتیبانی می کنند. یا اینکه قابلیت گذاشتن حدضرر متحرک (Trailing Stop Loss ) یکی از امکانات کاربردی در بروکرهای فارکس است که امیدواریم به زودی توسط صرافی های ارز دیجیتال نیز به کار گرفته شود.

هیدروسفالی چیست؟

هیدروسفالی که به عنوان آب آوردن مغز نیز شناخته می شود یک اختلال در مغز بویژه در کودکان است. در هیدروسفالی مایع مغزی نخاعی نمی تواند در مغز براحتی جریان پیدا کند.

این مایع باعث تغذیه و کمک به شناور بودن مغز (و حتی کاهش وزن آن) می کند. در صورت جریان نیافتن این مایع، به مغز فشار وارد می شود.

در نتیجه سر کودک بزرگ شده و بافت مغز به شدت تحت آسیب قرار خواهد گرفت. معمول ترین درمان برای این اختلال شانت گذاری است.

هیدروسفالی (آب آوردن مغز) چیست؟

هیدروسفالی (به انگلیسی: Hydrocephalus) اختلالی است که با تشکیل مایعات در جمجمه ایجاد می شود و باعث تورم مغز می شود. این اسم به معنای “آب آوردن مغز” است.

آسیب مغزی می تواند در نتیجه تولید مایعات رخ دهد. این آسیب می تواند به اختلالات رشدی ، جسمی و ذهنی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض جدی حتما به درمان نیاز دارد.

هیدروسفالی به طور عمده در کودکان و بزرگسالان بالای ۶۰ سال رخ می دهد ، اما بزرگسالان جوان تر نیز می توانند به آن دچار شوند.

انستیتوی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) تخمین می زند که از هر ۱۰۰۰ کودک ۱ تا ۲ با هیدروسفالی متولد می شوند.

چه عواملی باعث ایجاد هیدروسفالی می شود؟

مایع مغزی نخاعی (CSF) در شرایط عادی از طریق مغز و نخاع شما جریان می یابد. تحت شرایط خاص ، مقدار CSF در مغز شما افزایش می یابد.

مقدار مایع مغزی-نخاعی زمانی افزایش می یابد که:

• انسدادی ایجاد می شود که مانع از جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی می شود
• توانایی عروق خونی در جذب آن مایع کاهش می یابد
• مغز شما مقدار بیشتری از آن را تولید می کند

بیش از حد بودن این مایع باعث می شود که مغز شما را تحت فشار زیادی قرار دهد. این فشار می تواند باعث تورم مغز شود ، که می تواند به بافت مغز شما آسیب برساند.

علل زیربنایی

در بعضی موارد ، هیدروسفالی قبل از به دنیا آمدن نوزاد شروع می شود. این مشکلات می تواند ناشی از:

• نقص هنگام تولد که ستون فقرات بسته نمی شود
• ناهنجاری حد ضرر شناور چگونه عمل می‌کند؟ ژنتیکی
• عفونت های خاصی که در دوران بارداری رخ می دهد ، مانند سرخچه

این بیماری همچنین ممکن است در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان بزرگتر به دلیل:

• عفونت سیستم عصبی مرکزی مانند مننژیت به ویژه در نوزادان
• خونریزی در مغز در حین یا اندکی پس از زایمان ، به خصوص در نوزادانی که زودرس متولد می شوند
• جراحاتی که قبل ، حین یا بعد از زایمان رخ می دهد
• تومورهای سیستم عصبی مرکزی

هیدروسفالی فشار عادی

هنگامی که هیدروسفالی در بزرگسالان رخ می دهد ، سطح مایع مغزی-نخاعی بالا می رود اما میزان فشار مغز معمولاً طبیعی است. این مشکل هنوز باعث تورم مغز می شود و می تواند منجر به اختلال در عملکرد شود.

در بزرگسالان ، این حالت معمولاً از شرایطی ناشی می شود که مانع از جاری شدن CSF می شود. اما در برخی موارد علت مشخصی وجود ندارد.

اگر یکی از موارد زیر را تجربه کرده باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید:

• عفونت های مرتبط با مغز مانند مننژیت
• جراحت سر
• خونریزی از رگ خونی در مغز شما
• جراحی مغز

حرکت مایع مغزی نخاعی چگونه است؟

مغز حاوی حفره هایی به نام بطن است. مایع مغزی نخاعی در بطن ها ساخته می شود، سپس کانال ها آن را به پایی سرازیر می کند ، سپس در نزدیکی قاعده جمجمه به سطح مغز و نخاع می رود. درست زیر قسمت بالای جمجمه جذب می شود.

اگر در طول هر قسمت از این جریان، چیزی مانع از حرکت مایع مغزی نخاعی شود ، مایع در پشت انسداد جمع می شود. بطن ها با مایع بزرگ می شوند و فشار در داخل جمجمه (فشار داخل جمجمه) افزایش می یابد.

در نتیجه ی این افزایش فشار نیز بافت و سلول های مغز آسیب می بینند.

شناخت علائم بالقوه هیدروسفالی

هیدروسفالی می تواند آسیب دائمی در مغز ایجاد کند ، بنابراین مهم است که علائم این بیماری را تشخیص داده و به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این بیماری در کودکان شایع تر است ، اما می تواند در هر سنی افراد را تحت تأثیر قرار دهد.

۱) علائم هیدروسفالی در نوزادان

علائم اولیه هیدروسفالی در نوزادان شامل موارد زیر است:

• ملاج شکاف دار ، که نقطه نرم روی سطح جمجمه است
• افزایش سریع در دور سر
• چشم هایی که به سمت پایین ثابت هستند
• تشنج
• گریه شدید
• استفراغ
• خواب آلودگی بیش از حد
• تغذیه ضعیف
• فشار و قدرت عضلانی کم

۲) کودکان نو پا و بزرگترها

علائم یا نشانه هایی که بر کودکان نو پا و کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد عبارتند از:

• گریه های کوتاه و جیغ مانند
• تغییر شخصیت
• تغییرات در ساختار صورت
• چشم های متقاطع
• سردرد
• اسپاسم عضلانی
• تاخیر رشدی
• مشکل در خوردن و بلع
• خواب آلودگی شدید
• تحریک پذیری
• از دست دادن هماهنگی
• از دست دادن کنترل مثانه
• اندازه سر بزرگتر از معمول
• مشکل در بیدار ماندن یا بیدار شدن از خواب
• استفراغ یا حالت تهوع
• تشنج
• مشکلات تمرکز

افزایش فشار مایع مغزی-نخاعی روی اعصاب چشمی می تواند منجر به اختلال در بینایی شود. اختلالات حرکتی چشم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• استرابیسموس: اختلالی که در آن چشم مستقیم نیست. اگر بیمار دارای شانت به طور ناگهانی دچار چپ شدن چشم شود، ممکن است نتیجه ی عوارض شنت باشد.
• فلج های خیره شدن: ویژگی مشترک هیدروسفالی است که در آن بیمار نمی تواند چشمان خود را در جهت رو به بالا حرکت دهد.
• نیاستاگموس: حرکت سریع غیر طبیعی در چشم ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود.

۳) بزرگسالان جوان و میانسالان

علائم در بزرگسالان جوان و میانسال شامل موارد زیر است:

• سردردهای مزمن
• از دست دادن هماهنگی
• راه رفتن مشکل دارد
• مشکلات مثانه
• مشکلات بینایی
• حافظه ضعیف
• مشکل در تمرکز

۴) هیدروسفالی فشار عادی (NPH)

این شکل از بیماری معمولاً به آرامی شروع می شود و در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع تر است. سایر علائم شایع هیدروسفالی فشار طبیعی (NPH) عبارتند از:

• تغییر در نحوه راه رفتن
• اختلال در عملکردهای ذهنی ، مانند مشکلات حافظه
• مشکل در کنترل ادرار
• مشکل در کنترل مدفوع
• سردرد

تشخیص هیدروسفالی چگونه انجام می شود؟

اگر گمان می کنید که شما یا فرزندتان هیدروسفالی دارید، پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد تا علائم و نشانه های آن را بررسی کند. پزشک در كودكان، چشم های پایین افتاده، رفلكس های آهسته، ملاج شکافدار و نرم، دور سری كه به نسبت سنشان بزرگتر است را بررسی می كنند.

پزشک شما همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی دقیق تر مغز استفاده کند. در این تست ها از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر از مغز استفاده می شود. این نوع سونوگرافی فقط در کودکانی انجام می شود که ملاج(بخش نرم بالای جمجمه) هنوز باز است.

از اسکن های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای جستجوی نشانه هایی از مایع مغزی-نخاعی اضافی استفاده کرد. MRI ها از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر مقطعی از مغز استفاده می کنند.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) همچنین می تواند به تشخیص هیدروسفالی در کودکان و بزرگسالان کمک کند. CT اسکن از چندین پرتونگاری مختلف برای شکل دادن تصویر مقطعی از مغز استفاده می کند. این اسکن ها می توانند بطن بزرگ مغزی را که ناشی از CSF بیش از حد است ، نشان دهند.

هیدروسفالی چگونه درمان می شود؟

در صورت عدم درمان ، هیدروسفالی می تواند کشنده باشد. درمان ممکن است آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است جبران نکند. هدف جلوگیری از آسیب بیشتر مغز است. که درواقع شامل بازیابی جریان طبیعی مایع مغزی-نخاعی است.

پزشک شما ممکن است یکی از گزینه های زیر را برای جراحی انتخاب کند:

۱) درج شانت

در بیشتر موارد ، یک شانت به صورت جراحی وارد می شود. شنت یک سیستم زهکشی است که از یک لوله بلند با یک شیر ساخته شده است. شیر کمک می کند تا مایع مغزی-نخاعی CSF با سرعت عادی و در جهت صحیح جریان یابد.

پزشک یک انتهای لوله را در مغز و انتهای دیگر را در قفسه سینه یا شکم قرار می دهد. سپس مایعات اضافی از مغز و انتهای دیگر لوله تخلیه می شوند ، جایی که راحت تر جذب می شود. کاشت شنت معمولاً دائمی است و باید به طور مرتب کنترل شود.

۲) ونتریکولوستومی

روشی که ونتریکولوستومی (برش بطن های مغزی) نامیده می شود می تواند به عنوان جایگزینی برای قرار دادن شنت انجام شود. این روش شامل ایجاد کردن سوراخ در پایین بطن یا بین بطن ها است. اینکار اجازه می دهد تا مایع مغزی-نخاعی مغز را ترک کند.

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی چیست؟

چشم انداز فرد مبتلا به هیدروسفالی تا حد زیادی بستگی به میزان علائم دارد. بسیاری از کودکان آسیب مادام العمر مغز را تجربه می کنند.

کودکان با همکاری با متخصصانی از جمله متخصصان اطفال ،گفتاردرمانگرها، معلمان آموزش ویژه ، ارائه دهندگان سلامت روان ، کاردرمانگرها ، متخصصین رشد و تکامل مغز و اعصاب کودکان می توانند مدیریت ناتوانی خود را یاد بگیرند و اثرات مادام العمر را کاهش دهند.

ممکن است بزرگسالان با علائم شدید هیدروسفالی نیاز به همکاری با کاردرمانگران داشته باشند. برخی دیگر ممکن است مراقبت طولانی مدت داشته باشند. برخی ممکن است نیاز به مراقبت توسط متخصصانی داشته باشند که روی زوال عقل فعالیت دارند.

اثرات طولانی مدت این وضعیت بسته به شرایط فردی متفاوت است. برای بررسی دقیقتر موارد فوق می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

خطر هیدروسفالی را کاهش دهید

شما نمی توانید از هیدروسفالی جلوگیری کنید، اما می توانید خطر ابتلا به این بیماری و فرزندتان را برای ابتلا به بیماری کاهش دهید.

حتماً در دوران بارداری از مراقبت های دوران بارداری استفاده کنید. اینکار می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زایمان زودرس کمک کند(چون می تواند منجر به هیدروسفالی شود پس این موضوع اهمیت دارد).

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری ها و عفونت هایی که با هیدروسفالی مرتبط هستند کمک کند. انجام غربالگری منظم همچنین می تواند به شما این اطمینان را بدهد که درمان سریع بیماری ها و عفونت های مرتبط با هیدروسفالی را انجام دهید.

از تجهیزات ایمنی مانند کلاه ایمنی برای جلوگیری از آسیب دیدگی سر هنگام انجام فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری استفاده کنید. همچنین با پوشیدن همیشه کمربند ایمنی می توانید خطر صدمه به سر را کاهش دهید.

کودکان خردسال همیشه باید در صندلی ماشین ایمن باشند. با اطمینان از این که تجهیزات کودک شما مانند کالسکه ها مطابق با استانداردهای ایمنی است، می توانید از آسیب دیدگی سر جلوگیری کنید.