چگونه ریسک سرمایه‌گذاری در بورس را کاهش دهیم؟
بانک اول - سهامداری پرریسک به ویژه در شرایط فعلی بازار میتواند دشمن سرمایه باشد، اما مدیریت دارایی و سرمایه با استفاده از شیوه سهامداری غیر مستقیم این امکان را به سهامداران می‌دهد که حتی در روزهای ریزش بازار، ریسک کمتری را به همراه داشته باشد.
به اشتراک بگذارید:
به گزارش بانک اول در شرایط حاضر بازار، شاید بهترین شیوه برای مدیریت سرمایه‌های خرد و کلان سهامداران حقیقی، به ویژه برای تازه‌واردان به بازار، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم باشد.
بازار سرمایه از سال گذشته روزهای پر تب و تابی به خود دیده است؛ از روزهایی که رشد ارزش شاخص کل، بورس را در راس توجه‌ها قرار داد تا امروز که دیگر خبری از بازار یک‌دست سبز پوش نیست. گرچه به تعبیر فعالان بازار سرمایه؛ این افت‌وخیزها طبیعت بورس هستند اما این نوسانات بسیاری از سهامداران به ویژه تازه‌واردها را در ماه‌های اخیر نگران کرده است.
از ابتدای امسال، شاخص بازار سرمایه نزدیک به ۳۰۰ درصد رشد کرد و پس از آن بازار وارد روند اصلاحی شد. آن‌طور که مدیران بازار سرمایه می‌گویند؛ درحال‌حاضر حجم معاملاتی که سهامداران حقیقی در بازار انجام می‌دهند به مراتب بیش از معاملات سهامداران حقوقی است. این در حالی است که بازار سرمایه به دلیل تخصصی بودن، از پیچیدگی‌های خاصی برخوردار است.
روند بازار سرمایه پس از پشت سر گذاشتن روزهای اوج خود، موجب شده که بسیاری از سهامداران تازه‌وارد که به امید دستیابی به سود، وارد بازار شده بودند، حالا با کوچکتر شدن سرمایه‌های خود روبه‌رو شوند. در شرایط حاضر بازار، شاید بهترین شیوه برای مدیریت سرمایه‌های خرد و کلان سهامداران حقیقی، به ویژه برای تازه‌واردان به بازار، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم باشد. در واقع این سهامداران به جای سرمایه‌گذاری و معامله مستقیم، به صورت غیرمستقیم و از طریق نهادهای حرفه‌ای و واسط مانند کارگزاری‌ها، می‌توانند وارد بازار شده و ارزش دارایی‌های خود را حفظ کنند.
جذابیت‌های بازار سرمایه برای پول سرگردان
طی سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بیش از هر زمان دیگری جذاب شد، به ویژه رشد بازدهی این بازار در مقایسه با سایر بازارها، موجب شد تا توجه بخشی از جامعه به بورس جلب شود.
سرمایه‌گذاری به معنای اختصاص مقداری سرمایه در زمان فعلی برای به‌دست آوردن منافعی بیشتر از آن در زمان آینده است. در بازار سرمایه، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم به عنوان یکی از روشهای هوشمندانه به شمار می‌آید. سرمایه‌گذاری غیرمستقیم این امکان را فراهم می‌سازد که افراد با هر میزان سرمایه و ریسک‌پذیری، بتوانند از فرصت‌های بازار سرمایه برای کسب سود و حفظ ارزش پول خود استفاده کنند.
فارغ از شرایط حال حاضر، بازار سرمایه با توجه به ویژگی‌ها و مزایایی که دارد، همواره یکی از گزینه‌های جذاب سرمایه‌گذاری به شمار می‌رود.
برخلاف سایر روش‌ها، برای سرمایه‌گذاری در بورس نیاز به سرمایه‌ای هنگفت نیست، به‌طوری‌که تنها با چند صد هزار تومان می‌توان از فرصت‌های سرمایه‌گذاری موجود در این بازار استفاده کرد؛ همین ویژگی میتواند امکان حرکت سرمایه‌های کوچک به این سو را فراهم آورد.
حضور مستقیم و غیرمستقیم در بورس
سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه میتواند به روشهای مستقیم و غیرمستقیم یا ترکیبی از آنها انجام شود. در روش مستقیم، تمامی امور مربوط به سرمایه‌گذاری توسط شخص سرمایه‌گذار انجام می‌شود. در این روش نیاز است که سرمایه‌گذار کد بورسی و کد معاملاتی خود را دریافت کرده و به دنبال آن، با استفاده از روش‌هایی مانند تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی، سهام و سایر اوراق بهادار ارزنده را شناسایی و خریداری کند. اگرچه در این بین می‌توان از نظرات کارشناسان بازار سرمایه استفاده کرد و مشاوره گرفت، اما در نهایت تصمیم‌گیری درباره خرید و فروش به عهده شخص سرمایه‌گذار است. روش دیگر سرمایه‌گذاری غیرمستقیم است که در این روش، سرمایه‌گذار سرمایه خود را در اختیار افراد متخصص قرار داده و آنها به نیابت از وی در بازار سرمایه فعالیت می‌کنند. عملاً در این شیوه، سرمایه در اختیار گروهی از متخصصین خبره بازار سرمایه قرار می‌گیرد و آنها با هدف کسب درآمد برای خود و نیز کسب سود برای سرمایه‌گذار، اقدام به معامله و فعالیت در بازار اوراق بهادار می‌کنند.
بازاری پر ریسک برای سهامداران تازه‌وارد
سرمایه‌گذاری غیرمستقیم نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم برای بسیاری از سهامداران به ویژه افراد تازه‌وارد، به مراتب میتواند گزینه مناسب‌تری به شمار آید. از جمله الزامات سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار سرمایه، شناخت کامل نسبت به این بازار و آشنایی با ابزارهای مختلف تحلیل است که بتوان با استفاده از آنها سهام ارزنده بازار را شناسایی و خرید و فروش کرد. علاوه بر این، آشنایی با مباحث روان‌شناختی بازار سرمایه، کنترل هیجانات و احساسات و همچنین سرعت عمل و قدرت تصمیم‌گیری بالا نیز از ضروریات سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار سرمایه است.
از سوی دیگر، انجام موفقیت‌آمیز هر کاری بدون علاقه و تمرین و پشتکار تقریباً محال است. از همین رو در سرمایه‌گذاری مستقیم شخص باید به اندازه کافی نسبت به فعالیت خود علاقه‌مند باشد تا در طی مسیر، از حرکت باز نماند.
سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بدون برخورداری از دانش کافی، قدرت تحلیل و بسیاری مولفه‌های دیگر، میتواند ریسک سرمایه‌گذاری را به مراتب افزایش داده و نگرانی نسبت به از بین رفتن سرمایه را برای سهامداران افزایش دهد. به ویژه آنکه در سهامداری مستقیم، سهامداران به ویژه سهامداران جدید، عمدتا دچار رفتارهای هیجانی شده و همین موضوع ریسک از بین رفتن سرمایه‌شان را افزایش می‌دهد.
سهامداری غیرمستقیم با کدام ابزارها؟
خریداری کردن واحدهایی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری و یا انعقاد قرارداد سبدگردانی، از جمله روشهای سرمایه‌گذاری غیرمستقیم هستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری نهادهایی هستند که پس از دریافت مجوزهای لازم از نهادهای نظارتی، در بازار سرمایه فعالیت می‌کنند. صندوق‌ها در چارچوب اساسنامه و امیدنامه خود فعالیت می‌کنند و در حالت کلی با توجه به ترکیب داراییهایشان عمدتا به ۴ دسته شامل صندوق‌های با درآمد ثابت، صندوق‌های مختلط، صندوق‌های سهامی و صندوق‌های مبتنی بر طلا، تقسیم می‌شوند.
– صندوق‌های مبتنی بر طلا، عمده داراییهایشان را به خرید و فروش اوراق مبتنی بر سکه طلا اختصاص می‌دهند و با توجه به ریسک ناشی از نوسانات نرخ سکه و طلا، سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها نیز ریسک بالایی دارد.
– صندوق‌های سهامی، عمده داراییهایشان را به خرید و فروش سهام و حق تقدم خرید سهام شرکت‌ها اختصاص می‌دهند. این صندوق‌ها ریسک بالایی دارند و انتظار می‌رود بازدهی بیشتری نیز داشته باشند.
– صندوق‌های با درآمد ثابت، عمده داراییهایشان را به خرید و فروش اوراق با درآمد ثابت و سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی اختصاص می‌دهند. این صندوق‌ها از ریسک بسیار پایینی برخوردارند و انتظار می‌رود بازدهی کمتری نیز به همراه داشته باشند.
– صندوق‌های مختلط نیز از لحاظ نوع دارایی و ریسک و بازده، گزینه میانی بین صندوق‌های سهامی و درآمد ثابت محسوب می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای سهامداران خرد
برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها باید واحدهایی از آنها را خریداری کرد. از لحاظ نحوه خرید و فروش (صدور و ابطال) واحدها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری به دو نوع قابل معامله و مبتنی بر صدور و ابطال تقسیم می‌شوند. برای خرید واحدهای صندوق‌های قابل معامله، ابتدا شخص سرمایه‌گذار باید کد بورسی و کد معاملاتی دریافت کرده و از طریق سامانه معاملاتی کارگزاری خود، واحدهای این صندوق‌ها را خرید و فروش کند.
برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال، سرمایه‌گذار باید بعد از مراجعه، مطابق با دستورالعمل تعریف شده، فرآیند مربوطه را طی کند.
سهامداری از طریق سبدگردانی
شرکتهای سبدگردان، شرکت‌هایی هستند که پس از دریافت مجوزهای لازم از نهادهای نظارتی، اقدام به سبدگردانی برای سرمایه‌گذاران می‌کنند. شرکتهای سبدگردان، با درنظر گرفتن ویژگی‌های هر سرمایه‌گذار مانند مبلغ سرمایه‌گذاری، سطح ریسک و …، سبد متناسب با وی را تشکیل می‌دهند.
سرمایه‌گذار در مدیریت و تصمیم‌گیری‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری هیچ‌گونه اعمال نظری ندارد اما در خصوص سبدگردانی، سرمایه‌گذار میتواند نظرات خود را با سبدگردان در میان بگذارد تا متناسب با آنها، تصمیم گرفته شود. شرکتهای سبدگردان برای مبالغ بالا (چند صد میلیون یا چند میلیارد تومانی) قرارداد سبدگردانی منعقد می‌کنند در صورتی که سرمایه‌گذاران با مبالغ ناچیز نیز می‌توانند واحدهایی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خریداری کنند.
سهامداری پرریسک به ویژه در شرایط فعلی بازار میتواند دشمن سرمایه باشد، اما مدیریت دارایی و سرمایه با استفاده از شیوه سهامداری غیر مستقیم این امکان را به سهامداران می‌دهد که حتی در روزهای ریزش بازار، ریسک کمتری را به همراه داشته باشد./تجارت نیوز
صندوق سرمایه‌گذاری مختلط چیست؟
یکی از روشهای سرمایه‌گذاری و مدیریت سرمایه، استفاده از صندوق‌های سرمایه‌گذاری است که اصطلاحا به آن سرمایه گذاری به شیوه غیرمستقیم نیز می‌گویند. پیش از این در رابطه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلف صحبت کردیم و با ساز و کار آنها آشنا شدیم.
همانطور که گفتیم صندوق‌های سرمایه‌گذاری انواع گوناگونی دارند که یکی از آنها صندوق سرمایه گذاری مختلط است.
در این مقاله قصد داریم، ببینیم که صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط چه هستند؟ مناسب چه افرادی هستند؟ ریسک و بازدهی آنها چقدر است؟
صندوق سرمایه‌گذاری مختلط
در مقالات قبل در رابطه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت و سهامی صحبت کرده بودیم. اگر این دو صندوق را دو سر یک طیف قرار دهیم، صندوق سرمایه‌گذاری مختلط در وسط آن قرار می‌گیرد.
بخش عمده‌ای از سرمایه صندوق‌های با درآمد ثابت در دارایی‌هایی کم‌ریسک، مثل بانک و اوراق خزانه سرمایه‌گذاری می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام هم بیشتر روی سهم سرمایه‌گذاری می‌کنند که به مراتب ریسک و بازدهی بالاتری نسبت به سپرده‌گذاری در بانک و سرمایه‌گذاری بر روی اوراق خزانه دارد.
اما صندوق سرمایه‌گذاری مختلط از لحاظ ریسک، بازدهی و چگونگی تقسیم منابع بین بازارهای مختلف، مابین این دو صندوق قرار دارد.
اگر میزان ریسک‌پذیری شما خیلی بالا نیست و در عین حال ریسک‌گریز هم نیستید، استفاده از این صندوق‌ها میتواند برای شما خوب باشد.
اطلاعات مربوط به صندوق‌های معتبر را از کجا ببینیم؟
برای مشاهده لیست صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط می‌توانید به سایت fipiran.com که متعلق به شرکت مدیریت فناوری بورس تهران است، مراجعه کنید. سپس از بخش صندوق‌ها، صندوق‌های مختلط را انتخاب کنید تا با ویژگی‌های آنها آشنا شوید و برای انتخاب بهترین صندوق آنها را از لحاظ عملکرد در دوران رکود و رونق، ترکیب دارایی‌ها و. با هم مقایسه کنید.
صندوق‌هایی که علاوه‌بر ریسک کمتر، بازدهی بیشتری داشته‌اند، مطلوبیت بیشتری برای سرمایه‌گذاران ایجاد خواهند کرد.
ترکیب دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری مختلط
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط حداقل 40 درصد و حداکثر 60 درصد از کل دارایی‌های صندوق خود را می‌توانند به خرید سهام و اوراق بهادار ثبت شده نزد سازمان بورس اوراق بهادار اختصاص دهند.
آنچه که باقی می‌ماند را می‌توانند در اوراق بهادار با درآمد ثابت، گواهی سپرده بانکی، سپرده بانکی، گواهی سپرده کالایی پذیرفته شده نزد یکی از بورس‌ها و. سرمایه‌گذاری کنند.
در تصویر زیر ترکیب یکی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلطِ قابل معامله ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک در بورس اوراق بهادار را می‌بینید.
همانطور که ملاحظه میکنید حدود 47 درصد از کل دارایی‌های صندوق به خرید سهم اختصاص داده شده است و مابقی آن (53 درصد) در دارایی‌های با نوسان کم سرمایه‌گذاری شده است.
به‌طور نسبی می‌توانیم بگوییم که نیمی از صندوق از دارایی‌های پرریسک و نیمی دیگر کم‌ریسک تشکیل شده است.
در واقع با خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط، ریسک کمتری نسبت به خرید واحدهای صندوق‌های سهامی متقبل می‌شویم و متقابلا بازدهی کمتری به‌دست خواهیم آورید.
از طرفی دیگر با خرید واحدهای این صندوق در مقایسه با صندوق‌های درآمد ثابت ریسک بیشتری میکنید اما بازدهی مورد انتظار شما هم بیشتر خواهد شد.
در واقع صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط ریسک صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سهام و بازده صندوق‌های با درآمد ثابت را بهینه‌تر می‌کنند.
می‌توان گفت که یکی از بهترین روشهای سرمایه‌گذاری برای افرادی که ریسک را در حد معمول می‌پذیرند، خرید واحدهای صندوق سرمایه‌گذاری مختلط است.
ویژگی‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط همانند سایر صندوق‌ها دارای یک اساسنامه و امیدنامه هستند. که مواردی مانند ترکیب دارایی‌های صندوق، قیمت ابطال و قیمت صدور واحدهای سرمایه‌گذاری، مراحل پذیره‌نویسی و صدور و ابطال واحدها و. نوشته می‌شود. مطالعه این موارد پیش از سرمایه‌گذاری در هر صندوقی جزئی از واجبات است.
- در خرید واحدهای این صندوق‌ها محدودیت وجود دارد و این که همه واحدها به یک فرد فروخته شود امکان‌پذیر نیست.
- در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلطی که قابلیت معامله در بورس دارند، می‌توانید به‌صورت لحظه‌ای از تغییرات قیمت‌ها باخبر شوید. برخی از صندوق‌هایی که قابل معامله نیستند، قیمت‌های لحظه‌ای واحدها را در وبسایت خود قرار می‌دهند، اما برخی از این صندوق‌ها قیمت لحظه‌ای را در وبسایت هم ثبت نمی‌کنند.
- این صندوق‌ها علاوه‌بر سرمایه‌گذاری در اوراق با درآمد ثابت و بانک، در بازار سرمایه هم سرمایه‌گذاری می‌کنند، بنابراین ریسک و بازدهی متوسطی دارند.
- صندوق‌های مختلط توسط متخصصان در حوزه سرمایه‌گذاری اداره ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک می‌شوند، همین امر باعث کاهش ریسک سرمایه‌گذاری می‌شود.
- تخصیص یا عدم تخصیص سود دوره‌ای براساس آنچه که در اساسنامه ذکر شده است، انجام خواهد شد. بعضی از صندوق‌ها سود دوره‌ای تقسیم نمی‌کنند و سود و زیان سرمایه‌گذاران از اختلاف قیمت خرید و فروش واحدهای صندوق ایجاد می‌شود.
- بیشتر این صندوق‌ها دارای ضامن نقدشوندگی هستند، بنابراین ریسک قفل شدن سرمایه در آنها بسیار پایین است و هر زمان که بخواهید می‌توانید واحدهای آن را بفروش برسانید.
اطلاعات مربوط به صندوق‌های معتبر را از کجا ببینیم؟
برای مشاهده لیست صندوق‌های سرمایه‌گذاری مختلط می‌توانید به سایت fipiran.com که متعلق به شرکت مدیریت فناوری بورس تهران است، مراجعه کنید. سپس از بخش صندوق‌ها، صندوق‌های مختلط را انتخاب کنید تا با ویژگی‌های آنها آشنا شوید و برای انتخاب بهترین صندوق آنها را از لحاظ عملکرد در دوران رکود و رونق، ترکیب دارایی‌ها و. با هم مقایسه کنید.
صندوق‌هایی که علاوه‌بر ریسک کمتر، بازدهی بیشتری داشته‌اند، مطلوبیت بیشتری برای سرمایه‌گذاران ایجاد خواهند کرد. اما به این نکته هم باید دقت کنید که تمامی اطلاعات منتشر شده در این سایت مربوط به عملکرد گذشته این صندوق‌ها است و عملکرد گذشته نمی‌تواند تضمین کننده آینده باشد. بنابراین باید همواره اطلاعات صندوق‌ها را حتی پس از سرمایه‌گذاری هم پایش کرد.
می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده کنید.
ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک
بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری
Investment Policy Statement
اهمیت تدوین سند “بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری” برای شرکت‌ها، سازمان‌ها و نهادهای سرمایه‌گذار
امروزه در سطح اول فضای بین‌المللی، نخستین قدم در فرآیند ارزیابی پروژه‌های سرمایه‌گذاری برای هر شرکت یا نهاد سرمایه‌گذاری، ارزیابی اولیه پروژه، بر اساس بایدها و نبایدهای تعیین شده در سند “بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری” سازمان مورد نظر است که به آن Investment Policy Statement یا به اختصار IPS گفته می‌شود. سندی که متاسفانه بسیاری از شرکت‌ها، سازمان‌ها، بانک‌ها و نهادهای مرتبط با پروژه‌های سرمایه‌گذاری در کشور، هنوز فاقد آن هستند و عمدتاً بدون اطلاع از نیاز به چنین مستندی، همچنان محکوم به پرداخت هزینه‌هایی پنهان هستند که نتیجه ناهماهنگی در رویکرد کارشناسان و مدیران ارشد مجموعه، به دلیل عدم تدوین سند مذکور و تنوع الگوهای ذهنی اعضای سازمان است.
تصور کنید در حالی که شما به عنوان مدیر عامل و مالک یک شرکت هلدینگ سرمایه‌گذاری خصوصی، در صدد فرار از فرصت‌های سرمایه‌گذاری پرریسک و ایجاد سبدی امن از سرمایهگذاریهای کم‌ریسک هستید، کارشناس واحد ارزیابی طرح‌ها در خط مقدم مطالعات امکانسنجی در مجموعه شما، به واسطه‌ی برخورداری از روحیه‌ی شخصی ریسک‌پذیر، مدام در صدد ایجاد لیستی از اولویت‌های سرمایه‌گذاری در بین طرح‌های پیشنهادی به شرکت است که بخش بالای لیست، متعلق به طرح‌های با سطح ریسک بالا و انتهای لیست نیز، دربرگیرنده‌ی طرح‌های کم‌ریسک با بازدهی‌های نه چندان بالا است. چراکه از یک طرف فقدان سند بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری و عدم تعریف منحصربه فرد مفهوم توجیه‌پذیری برای سازمان، به کارشناس مجموعه این سیگنال را داده است که محدودیتی در انتخاب شاخص‌های ارزیابی فرصت‌های سرمایه‌گذاری پیشنهادی ندارد، و از طرف دیگر، پیش‌فرض ذهنی هر فرد مسئولیت‌پذیری که به عنوان متولی فرآیند ارزیابی، مسئول اولویت‌بندی طرح‌های سرمایه‌گذاری پیشنهادی به سازمان است، انتخاب طرح‌هایی است که احتمال بیشتری در کسب بازدهی بالاتر در آنها وجود دارد. فراموش نکنیم که در طبیعت دنیای سرمایه‌گذاری، همواره ریسک و بازده کاملاً متناسب با هم حرکت می‌کنند. در واقع، محال است یک فرصت سرمایه‌گذاری با سطح ریسک پائین را پیدا ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک کنید که احتمال کسب بازدهی بالا در آن زیاد باشد و نیز محال است یک فرصت سرمایه‌گذاری با احتمال کسب بازدهی بالا وجود داشته باشد که ذاتاً سطح ریسک پائینی داشته باشد. همواره کسب بازدهی‌های بالا، نیازمند پذیرش سطح ریسک بالا و دامنه نوسانات بیشتر است و ایجاد یک سبد سرمایه‌گذاری کم‌ریسک نیز، قطعاً به معنای افزایش احتمال بازدهی‌های پائین است.
تعیین سطح ریسک و بازده، تنها یکی از ده‌ها شرطی است که به عنوان بایدها و نبایدهای دارای اهمیت، میتواند در بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری، راه‌گشای اعضای یک مجموعه در مسیر حذف ارزیابی‌های سلیقه‌ای و اتخاذ رویکرد سازمان یافته، کنترل شده و قابل پیش‌بینی در فرآیند مطالعات امکانسنجی و ارزیابی فرصت‌های سرمایه‌گذاری باشد. معیارهایی چون حداقل و حداکثر حجم سرمایه‌گذاری در هر پروژه، منطقه جغرافیایی، حوزه صنعتی، میزان اشتغال‌زایی، نوع دارایی‌ها، میزان درگیری مدیریتی مورد نیاز، طول دوره حضور در پروژه، حداکثر دوره‌ی بازگشت سرمایه، حداقل نرخ بازدهی، حداکثر سطح ریسک، محدودیت‌های مذهبی، چارچوب‌های سیاسی، رویکردهای خاص اجتماعی و …، از جمله مواردی است که میتواند به عنوان مفاد دارای اولویت در بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری یک شرکت، سازمان، بانک یا نهاد ذینفع پروژه‌های سرمایه‌گذاری مطرح گردد.
تصور کنید، مجموعه‌ی شما به عنوان یک شرکت سرمایه‌گذاری با بودجه ۱۰ هزار میلیارد تومانی، در مواجهه با دو پروژه‌ی سرمایه‌گذاری نسبتاً جذاب و قابل دفاع که حجم سرمایه‌ی مورد نیاز آنها به ترتیب، ۸ هزار میلیارد تومان و ۲۰۰ میلیارد تومان است، چه عکس‌العملی خواهد داشت؟ در نظر بگیرید که همکار شما به عنوان کارشناس ارزیابی و اولویت‌بندی طرح‌ها، به واسطه‌ی نبود بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری در شرکت و همچنین نرخ بازدهی نسبتاً بالایی که در نتیجه‌ی سناریوهای پیش‌بینی شده برای هر دو پروژه انتظار می‌رود، اقدام به پذیرش پروژه‌ها نماید، در حالیکه از دید شما، ممکن است هیچ یک از دو پروژه‌ی مورد نظر برای شرکت توجیه‌پذیر نباشد. چراکه، با توجه به دیدگاه شما در خصوص نحوه‌ی مدیریت ریسک سبد سرمایهگذاریهای شرکت، صحیح نباشد که ۸۰ درصد از کل سبد، به یک پروژه تخصیص یابد. چراکه، شکست احتمالی همان تک پروژه، منجر به ورشکستگی کامل شرکت خواهد شد و این به معنای اتخاذ یک تصمیم بسیار پرریسک در ساختار سبد سرمایهگذاریهای شرکت است. در خصوص پروژه‌ی دوم نیز، با وجود مشخصه‌های عمومی سرمایه‌گذارپسندِ پروژه، اما ممکن است تصورِ سبدی متشکل از حدود ۵۰ پروژه‌ی مختلف با حجم سرمایه‌گذاری حدود ۲۰۰ میلیارد تومانی (مجموعاً ۱۰ هزار میلیارد تومان)، در شرکتی که مکانیزمی جهت نظارت و مدیریت این تعداد پروژه را ندارد، برای شما غیرممکن باشد. این در حالی است که کارشناس مجموعه‌ی شما، در حین انتخاب هر دو پروژه، همواره به دنبال انتخاب فرصت‌های سرمایه‌گذاری با ساختاری قابل دفاع بوده است، و ابزاری جهت همسوسازی معیارهای تصمیم‌گیری خود با معیارهای دارای اهمیت برای صاحبان سهام شرکت در اختیار نداشته است. بنابراین، تعیین سقف و کفِ حجم سرمایهگذاریهای دارای توجیه‌پذیری در بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری، وظیفه‌ی اول مالکین شرکت است که به منظور تعیین معیارهای پذیرش طرح‌ها و جلوگیری از عملکرد سلیقه‌ای در پروسه ارزیابی فرصت‌های پیشنهادی انجام ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک می‌گردد.
به همین ترتیب، تدوین منطق توزیع جغرافیایی پروژه‌های منتخب در کشورهای مختلف، با هدف توزیع ریسک از بعد مسائل سیاسی و اقتصادی و حتی حذف برخی نقاط جغرافیایی دور دست به دلیل عدم امکان تردد و حضور به موقع در جلسات اضطراری نیز میتواند یکی دیگر از مفاد سند بالادستی مورد نظر باشد. در کنار موارد مطرح شده، تمرکز بر یک یا چند حوزه‌ی صنعتی خاص و وضع آن به عنوان یک خط قرمز، به واسطه‌ی تجربه و تخصص علمی خاص و مشترکِ مالکین یا مدیران ارشد شرکت نیز، میتواند یکی دیگر از محدودیت‌های سند مذکور باشد.
به علاوه، نوع دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها نیز میتواند از سوی صاحبان شرکت دارای محدودیت باشد. به عنوان مثال، با وجود احتمال کسب بازدهی‌های بالا از خرید شرکتهای ورشکسته و ایجاد تغییرات بنیادین ساختاری و استراتژیک، که یکی از پر سودترین روشهای سرمایه‌گذاری در جهان بوده که البته نیازمند تمرکز ۵ تا ۱۰ ساله و همچنین تخصص مدیریتی موثر است، اما ممکن است این حوزه در تخصص و علاقه‌مندی مدیران ارشد یک شرکت سرمایه‌گذاری جایگاهی نداشته باشد که می‌بایست به عنوان یک خط قرمز در بیانیه‌ی سیاست سرمایه‌گذاری، برای همه اعضاء تیم، شفاف گردد.
موضوع دیگری که میتواند بسیار بحث برانگیز باشد، شاخص دوره‌ی بازگشت سرمایه در پروژه‌های سرمایه‌گذاری است. توجه به این نکته بسیار ضروری است که نرخ بازگشت سرمایه و دوره‌ی بازگشت سرمایه لزوماً تناسب مستقیم ندارند و تنها در صورت توزیع یکنواخت درآمدهای پروژه در طول فاز بهره‌برداری، می‌توان یکی را بر ویژگی‌های سرمایه‌گذاری پرریسک حسب دیگری محاسبه نمود. تصور نمائید پروژه‌ای با نرخ بازدهی داخلی ۳۵ درصدی که متناسب با سطح ریسک مشخصی، از دید شما دارای توجیه‌پذیری کافی به نظر می‌رسد، اما در واقع، هیچ تناسبی با شرایط مجموعه‌ی شما نداشته باشد. توضیح اینکه، پیش‌فرض ذهنی شنونده از نرخ بازدهی داخلی ۳۵ درصدی، پروژه‌ایست با دوره‌ی بازگشت سرمایه‌ی سه ساله؛ حال آنکه، ممکن است پروژه‌ی مورد نظر، عمری ۱۰ ساله داشته باشد که کل درآمد آن در سال آخر متمرکز شده و با وجود نرخ بازدهی ۳۵ درصدی، اما دوره‌ی بازگشت سرمایه‌اش ۱۰ ساله باشد و این شرایط اصلاً مطلوب شما نباشد و به دلیل عدم تدوین بیانیه‌ی سیاسیت سرمایه‌گذاری و عدم تعیین حداکثر میزان دوره‌ی بازگشت سرمایه برای تیم تحت رهبریتان، این موضوع جایگاهی در ارزیابی‌های کارشناسان شرکت نداشته باشد.
از جمله موارد دارای اهمیت دیگری که میتواند در IPS یک نهادِ فعال در حوزه‌ی سرمایه‌گذاری تعیین تکلیف گردد، استراتژی خروج در انواع سرمایهگذاریهای تحت مطالعه است. در نظر داشته باشید که یکی از فعالیت‌های موازی با ارزیابی‌هایی که به منظور ورود به پروژه‌ها در نهادهای سرمایه‌گذار انجام می‌گردد، نظارت و تعیین زمان مناسب جهت خروج از سرمایهگذاریهای قبلی است که در صورت عدم شفافیت آن در دستورالعمل‌های سازمانی، منجر به تصمیم‌گیری‌های شخصی و غیر نظام‌مند خواهد شد.
در انتها، توجه این نکته ضروری است که تمامی مواردی که به عنوان مفاد احتمالیِ IPS مطرح گردید، می‌بایست بر اساس شرایط و ویژگی‌های خاص هر شرکت و بر اساس نظر صاحبان سهام یا مدیران ارشد مجموعه تعیین گردد. چراکه اساساً توجیه‌پذیری، یک مفهوم نسبی است و ارزیابی فرصت‌های سرمایه‌گذاری، نه فقط بر اساس مقایسه ریسک و بازده، بلکه می‌بایست با نگاه به شرایط منحصربه‌فرد سرمایه‌گذار انجام شود. در واقع، صدور رای در خصوص توجیه‌پذیری پروژه‌های سرمایه‌گذاری، بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های سرمایه‌گذار، امری غیر ممکن است و انعکاس شرایط شخص یا نهاد سرمایه‌گذار در IPS است که معیارهای توجیه‌پذیری یک پروژه یا طرح را تعیین می‌نماید.
اشکان کربلائی‌فر؛ بنیان‌گذار و مدیر گروه مطالعات سرمایهگذاریهای صنعتی
صندوق سرمایه گذاری اهرمی چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟
صندوق سرمایه گذاری اهرمی یکی از انواع صندوق است که امکان سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بازارهای مالی و استفاده از فرصت‌ها و مزایای آن را به افراد می‌دهد.
حضور در بازارهای مالی و کسب سود از آنها نیازمند صرف زمان و انرژی است و آموزش و تجربه نقش چشمگیری در آن دارد.
به همین دلیل برای بسیاری از افراد، تصمیم عاقلانه‌تر این است که سرمایه خود را به متخصصان این حوزه بسپارند و از این بابت آسوده‌خاطر شوند.
سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها باعث می‌شود که افراد غیرمتخصص به طور نسبی ریسک بسیار کمتری متحمل شوند و امنیت سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهند. به این دلایل دانستن درباره صندوق‌ها، انواع آنها و نحوه سرمایه‌گذاری در آنها، اهمیت زیادی برای سرمایه‌گذاران دارد.
در ادامه به صورت خلاصه به معرفی صندوق‌ها و انواع آنها می‌پردازیم و سپس به سراغ صندوق سرمایه گذاری اهرمی خواهیم رفت.
انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک دارای انواع مختلفی هستند که به مهم‌ترین آنها به طور مختصر اشاره می‌کنیم.
این تنوع به این جهت ایجاد شده است تا نیازهای سرمایه‌گذاران مختلف با شرایط و ویژگی‌های شخصیتی متفاوت پوشش داده شود. از مهم‌ترین عواملی که بین سرمایه‌گذاران مختلف تفاوت ایجاد می‌کند، مسئله ریسک‌پذیری بوده که در ایجاد انواع صندوق بسیار به آن توجه شده است.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت: نوعی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که برای ریسک‌گریزترین افراد مناسب‌اند. علت این است که 70 تا 90 درصد دارایی تحت مدیریت این صندوق‌ها، در اوراق و دارایی‌های با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی و… سرمایه‌گذاری می‌شود. باقی دارایی صندوق میتواند در محل‌های مختلف دیگری از جمله سهام سرمایه‌گذاری شود. سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها ریسک بسیار کمی دارد.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی: نوع دیگری از صندوق‌ها هستند که برای افراد ریسک‌پذیر مناسب‌اند. این صندوق‌ها 70 الی 95 درصد دارایی خود را در خرید سهام یا حق تقدم سهام سرمایه‌گذاری می‌کنند و 5 تا 30 درصد دارایی‌شان را به اوراق با درآمد ثابت اختصاص می‌دهند. به علت نوسان بالا و چشمگیر بازار سهام که بیشتر دارایی این صندوق‌ها را تشکیل می‌دهد، سرمایه‌گذاری در آنها به طور نسبی ریسک بالاتری دارد.
- صندوق سرمایه‌گذاری مختلط: این نوع از صندوق‌ها در واقع ترکیبی از دو مورد قبلی هستند. در این صندوق‌ها 40 تا 60 درصد دارایی در بازار سهام و 40 تا 60 درصد هم در اوراق با درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌شود. ریسک این صندوق‌ها، بین دو نوع صندوق درآمد ثابت و سهامی است.
صندوق سرمایه گذاری اهرمی چیست؟
صندوق اهرمی در واقع نوعی از صندوق‌های سهامی است که امکان جالب توجهی برای سرمایه‌گذاران مهیا می‌کند.
این صندوق‌ها به دلیل ساختار خاص خود می‌توانند به طور همزمان پذیرای سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز و ریسک‌پذیر باشند.
در این صندوق‌ها بیشتر دارایی تجمیع‌شده در بازار سهام (خرید سهام و حق تقدم سهام) سرمایه‌گذاری می‌شود اما کارکرد آنها برای سرمایه‌گذاران، با صندوق‌های سهامی عادی تفاوت دارد.
این تفاوت مهم در این مسئله است که در صندوق اهرمی، دو نوع واحد مختلف (واحد عادی و ممتاز) قابل خریداری است که باعث می‌شود سرمایه‌گذاری در آن برای افراد با ریسک‌پذیری کم و زیاد به صورت همزمان مناسب باشد.
صندوق اهرمی به طور همزمان هم برای افراد ریسک‌پذیر و هم برای اشخاص ریسک‌گریز مناسب است.
در ادامه به شرح این دو نوع واحد و ویژگی آنها می‌پردازیم:
واحد عادی و ممتاز در صندوق اهرمی چیست؟
واحد عادی در صندوق سرمایه گذاری اهرمی مشابه واحدهای صندوق با درآمد ثابت عمل می‌کنند.
سرمایه‌گذاران با خرید واحد عادی از بازدهی برخوردار خواهند شد که تا حد زیادی قابل پیش‌بینی است. در واقع برای بازده واحدهای عادی، در امیدنامه صندوق اهرمی بازه مشخصی تعیین می‌شود.
این بازه کف و سقف مشخصی دارد و سرمایه‌گذاران می‌توانند مطمئن باشند که دست‌کم به میزان کف بازه اعلام‌شده، روی سرمایه خود سود دریافت خواهند کرد. همچنین روشن است که اگر بازده کلی صندوق خیلی خوب باشد، دارندگان واحدهای عادی صندوق از بازدهی برابر با سقف بازه تعیین‌شده برخوردار می‌شوند.
واحد ممتاز در این صندوق‌ها ماجرای کاملاً متفاوتی دارد. برای این واحدها کف و سقف مشخصی در امیدنامه صندوق اهرمی تعیین نمی‌شود. به عبارت دیگر، این واحدها بازدهی ثابت و معینی ندارند.
این واحدها در شرایط سخت بازار، پشتیبان واحدهای عادی هستند و وقتی که شرایط مساعد باشد، بازده بیشتر دریافت می‌کنند.
نحوه انجام این کار را با مثالی شرح می‌دهیم. فرض کنید در امیدنامه صندوق آمده باشد که واحدهای عادی بازدهی در بازه بین 20 تا 25 درصد دریافت خواهند کرد. حال سه حالت مختلف برای این صندوق قابل تصور است که در ادامه به آن می‌پردازیم:
حالت‌های مختلف بازدهی صندوق سرمایه گذاری اهرمی
- شرایطی را تصور کنید که صندوق مجموعاً به ازای کل دارایی‌اش بازدهی 15 درصدی کسب کرده باشد. در این صورت، از سود دارندگان واحد ممتاز تا جایی کسر می‌کنند که سود دارندگان سهام عادی به کف بازده اعلام‌شده یعنی 20 درصد برسد. یعنی این فاصله 5 درصدی تا کف بازه را از طریق واحدهای ممتاز جبران می‌کنند. اگر بر فرض، میزان کل سود صندوق از بازه اعلام‌شده بسیار کمتر باشد، همچنان آن را از واحد ممتاز کسر می‌کنند؛ حتی اگر باعث ضرر این سرمایه‌گذاران شود!
- فرض کنید بازدهی صندوق در بازه اعلام‌شده باشد و مثلاً سود 23 درصدی از دارایی‌اش بدست آورد. در این صورت، دارندگان واحدهای عادی و ممتاز، هر دو به یک میزان سود دریافت می‌کنند و الزامی وجود ندارد که از سهم واحد ممتاز به نفع واحد عادی کسر شود تا سود آنها به سقف بازه برسد. همچنین با توجه به این که عدد اعلام‌شده به صورت بازه است، واحدهای عادی باید بتوانند از عملکرد بهتر صندوق، نسبت به شرایط بد بازار بهره بیشتری ببرند.
- اگر صندوق بازدهی بالاتری از بازه تعیین‌شده داشته باشد و به سود 30 درصدی دست یابد، به واحدهای عادی بازدهی برابر با سقف بازه، یعنی 25 درصد داده می‌شود. در این موقعیت، واحدهای ممتاز نه تنها بازدهی 30 درصدی خود را به صورت کامل دریافت می‌کنند، بلکه بقیه سود واحدهای عادی هم به آنها داده می‌شود. یعنی 5 درصد اختلاف بین 25 و 30 درصد را که از بازدهی واحدهای عادی کسر می‌شود، واحدهای ممتاز دریافت می‌کنند.
تفاوت ریسک واحدهای عادی و ممتاز
اگر بخواهیم پروسه بالا را به بیان دیگر توضیح دهیم، باید بگوییم که واحدهای عادی، واحدهای بدون ریسک صندوق اهرمی محسوب می‌شوند.
چرا که در هر شرایطی، حداقل بازدهی معین به آنها تعلق خواهد گرفت. این واحدها باید بازدهی برابر با بازه مشخص‌شده در امیدنامه صندوق اهرمی را دریافت کنند.
اگر بازدهی کل صندوق کمتر از کف این بازه باشد، این اختلاف از طریق واحد ممتاز جبران می‌شود و به همین دلیل این واحدها ریسک زیادی را متحمل می‌شوند. اگر بازدهی درون بازه قرار بگیرد، همه واحدها همان بازده را دریافت می‌کنند.
در نهایت اگر بازدهی بیشتر از سقف بازه اعلام‌شده باشد، میزان اضافی آن به واحدهای ممتاز تعلق می‌گیرد. در واقع این پاداش ریسک‌پذیری این سرمایه‌گذاران است؛ چرا که این واحدها در صورت بد بودن شرایط بازار، دچار زیان می‌شوند و در ازای پذیرش چنین ریسکی، در مواقعی که بازار شرایط مساعدی دارد، بازدهی بیشتر دریافت می‌کنند.
به همین دلیل است که به این صندوق‌ها، اهرمی گفته می‌شود. علت این است که سود و زیان واحدهای ممتاز، هر دو به صورت اهرمی تغییر می‌کند و افزایش می‌یابد. بنابراین طبیعی است که ریسک بیشتر آنها با پاداش بالاتر جبران شود.
بنابراین می‌توان گفت واحدهای عادی صندوق اهرمی، بدون ریسک و واحدهای ممتاز، پرریسک محسوب می‌شوند.
نحوه دریافت واحدهای عادی و ممتاز
همانطور که پیش‌تر توضیح داده شد، واحد عادی مانند واحدهای صندوق درآمد ثابت عمل می‌کند. سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق خود سایت صندوق اهرمی مورد نظر یا پلتفرم‌هایی که برای خرید و فروش واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک وجود دارند برای خرید آنها اقدام کنند.
در واقع این واحدها از طریق صدور و ابطال در خود صندوق قابل خرید و فروش هستند. دقت کنید که اگر قبل از پایان دوره و پیش از یک ماه به ابطال واحد خود بپردازید، سودی دریافت نخواهید کرد و تنها اصل سرمایه خود را پس می‌گیرید.
واحدهای ممتاز مثل واحدهای ETF یا صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله هستند. این واحدها در بورس قابل معامله‌اند و به‌راحتی می‌توانید در سامانه‌های معاملاتی آنلاین کارگزاری‌ها، با جستجوی نماد مورد نظر به خرید و فروش آنها بپردازید.
دو نکته مهم درباره صندوق سرمایه گذاری اهرمی
درباره نسبت واحدهای صندوق سرمایه گذاری اهرمی باید این نکته را گفت که تعداد واحدهای عادی، حداکثر میتواند تا دو برابر واحدهای ممتاز صندوق باشد.
نکته دیگر این است که در این صندوق‌ها به طور روزانه دو NAV یا خالص ارزش دارایی‌ها به صورت جداگانه محاسبه می‌شود که یکی به واحدهای عادی و دیگری به واحدهای ممتاز صندوق تعلق دارد.
جمع‌بندی
صندوق اهرمی یکی از انواع صندوق است که با مکانیسم و ایده خلاقانه‌ای شکل گرفته و کار می‌کند.
این صندوق با ارائه دو نوع واحد عادی و ممتاز، همزمان میتواند نیازهای سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز و ریسک‌پذیر را پاسخگو باشد. افراد اگر بخواهند می‌توانند بازده مشخص و مطمئنی از این صندوق دریافت کنند.
در غیر این صورت می‌توانند به امید بازدهی‌های بالا ریسک کنند و سود و زیان خود را با اهرم افزایش دهند. صندوق اهرمی از بهترین محل‌های سرمایه‌گذاری است که میتواند افراد بسیاری را به سمت خود جذب کرده و دارایی آنها را با استفاده از توانایی متخصصان خبره و مطابق شرایط و نیاز خودشان مدیریت کند.
قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:
برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:
دوره کارشناس حرفه ای سرمایه گذاری خطرپذیر (VC)
ریسک سرمایه‌گذاری یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری‌های رهبران سازمان‌ها در پذیرش یا رد یک طرح سرمایه‌گذاری است. برخی از سرمایه‌گذاران به طور سنتی سرمایه‌گذاران محافظه‌کار محسوب می‌شوند؛ این گروه تنها در طرح‌های با ضریب اطمینان بالا مشارکت می‌کنند و از سرمایه‌گذاری در طرح‌هایی که ریسک بالایی دارند اجتناب می‌کنند.
اما با توجه به اینکه نرخ سود در طرح‌های محافظه‌کارانه غالباً سقف مشخصی دارد، بسیاری از سرمایه‌گذاران راغب‌اند که وارد طرح‌هایی با ریسک بالاتر شوند اما شانس به دست آوردن نرخ سود غیرمعمولی را نیز به دست آورند. به همین دلیل این سرمایه‌ها را سرمایه‌ی خطرپذیر یا Venture Capital می‌نامند. سرمایه‌گذاران یا شرکتهای سرمایه‌گذاری‌ای که با مشارکت در این طرح‌ها ریسک غیرمعمولی را به جان می‌خرند، امکان برخورداری از سودی را نیز به دست می‌آورند که ممکن است حتی با چندین طرح کم‌ریسک نیز قابل دستیابی نباشد؛ برای سود غیرمتعارف، باید ریسک غیرمتعارفی را متقبل شد.
با این دلایل، واضح است که این سرمایه‌ها تا چه اندازه به افرادی به عنوان تحلیلگر یا کارشناس سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) نیاز دارند تا جوانب مختلف یک طرح سرمایه‌گذاری پرریسک را ارزیابی کنند. با توجه به خلاء آموزش‌های مربوط به حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) در کشور و نیاز شرکتهای سرمایه‌گذاری به نیروی انسانی توانمند در این حوزه (به ویژه در سال‌های اخیر)، این دوره با راهنمایی و نظارت برترین اساتید حوزه مالی و سرمایه‌گذاری در کشور تدوین شد و امیدواریم که بتوانیم با پرورش کارشناسان حرفه‌ای سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) هم نیاز سازمان‌های مختلف به کارشناسان توانمند در این حوزه را تأمین کنیم و هم برای ارتقای این بخش مهم و نوین در حوزه مالی و سرمایه‌گذاری کشور گام مؤثری برداریم.
ویژگی‌های دوره:
برگزاری به صورت آنلاین و حضوری
بهره گیری از اساتید مجرب و کارشناسان و متخصصان این حوزه
ارائه گواهی نامه دو زبانه معتبر از مجموعه آریانا
امکان دسترسی به فیلم دوره تا سه ماه بعد از اتمام دوره
بهره گیری از کوچینگ
انجام پروژه جامع در پایان دوره با هدف تمرین مباحث آموزشی
برگزاری جلسات رفع اشکال در پروژه
ارائه طرح های واقعی و تمرینات عملی
پشتیبانی مستمر توسط کارشناسان
مخاطبان دوره کارشناس حرفه ای سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) :
مدیران سبد صندوق‌های سرمایه‌گذاری
کارشناسان صندوق‌های سرمایه گذاری جسورانه (خطرپذیر)
کارشناسان صندوق‌های پژوهش و فناوری
کارشناسان حوزه سرمایه گذاری نهادهای مالی
دانشجویان رشته‌های اقتصاد، مالی، مهندسی، مدیریت و …
کارشناسان تحقیق و توسعه و کارشناسان و مدیران شرکت های نوپا
کارمندان و کارشناسان تامین مالی
کارمندان و کارشناسان بانک‌ها
کلیه علاقه‌مندان به ورود به حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر
معرفی اساتید دوره
| سرفصل‌های دوره کارشناس حرفه‌ای سرمایه‌گذاری خطرپذیر (CV) | |
| عنوان | تعداد ساعت |
| آشنایی با استارت‌آپ‌ها و روشهای ارزیابی آن | ۱۲ |
| علت شکست و موفقیت استارت‌آپ‌ها | ۴ |
| تدوین مدل کسب و کار (BM) | ۲۰ |
| CVC | ۱۲ |
| ارزیابی موشکافانه (Due Diligence) | ۱۲ |
| ارزشگذاری استارت‌آپ‌ها | ۱۲ |
| روند های استارت آپی و مختصری از فناوری های آتی | ۴ |
| مبانی حقوقی قراردادها | ۸ |
| تأمین منابع مالی | ۸ |
| ارزیابی مالی و اقتصادی | ۱۲ |
| تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی | ۱۶ |
| قوانین بیمه، مالیات، کار و تجارت | ۱۶ |
| پروپوزال‌نویسی و اعتبارسنجی طرح‌های توجیهی (Bankable) | ۴ |
| مدیریت سبد | ۸ |
| OKR – KPI | ۸ |
| تنظیم گزارش ارزیابی طرح و بررسی خطاهای شناختی | ۶ |
| استراتژی خروج | ۶ |
| HR و تیم‌سازی | ۶ |
| بررسی تجارب | ۱۸ |
| اصول و فنون مذاکره | ۴ |
| ترم های اقتصادی و کنترلی ترم شیت | ۴ |
| سرمایه گذاری در استیج های مختلف | ۸ |
| ارزشگذاری فناوری | ۴ |
| روندهای استارتاپی و مختصری از فناوری های آتی | ۴ |
| جمع | ۲۰۰ |
معرفی دوره
مهندس مصطفی زمانی
CFA Level III Candidate
مشاور سرمایه گذاری شرکتهای هلدینگ شستا
مشاور مدیریت شرکت آرینا خودرو
مشاور مالی و سرمایه گذاری کانون نخبگان آفتاب
مهندس اردوان یزدی
CFA LEVEL III (Candidate)
کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه شهید بهشتی
دبیر کمیته سرمایه گذاری فناپ
مشاور اسبق مدیرعامل، شرکت سام سرویس
دکتر محمد مهدی سماواتی
passed CFA level II
دکتری مالی از دانشگاه تهران
Passed FRM Level I
دکتر محمود کریمی
پژوهشگر و مدرس متدولوژی‌های نوآوری نظام‌یافته
رییس هیات‌مدیره مؤسسه پیرانو بین‌الملل
نایب‌رییس پیشین موسسه مطالعات نوآوری و فناوری ایران
نماینده انجمن TRIZ اروپا و TRIZ Center در ایران
عضویت در فدراسیون بین المللی ژورنالیست ها در آسیا و اقیانوسیه
مهندس عباس گمار
CFA Level II
کارشناسی ارشد مهندسی مالی از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی
معامله گری اوراق مشتقه از سازمان بورس و اوراق بهادار
مدیر واحد ارزشیابی سهام و ادغام و تملیک، شرکت تأمین سرمایه نوین
مهندس محمدرضا شفاعت
CFA Level II passed
Multiple Venture and Private Equity fund
دکتر مهدی کنعانی
دکترای مدیریت فناوری (تز در حوزه مالی)
کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی از دانشکده مدیریت دانشگاه تهران (تز در حوزه سرمایه گذاری)
کارشناسی مهندسی صنایع ازدانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران (تز در حوزه امکانسنجی)
ارزیاب شرکتهای دانش بنیان از جانب معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری(۱۳۹۳)
مشاور صندوق نوآوری و شکوفایی برای شرکتهای دانش بنیان
مدرس دوره های MBA و DBA دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
موسس، مدیرعامل و عضو هیات مدیره ۵ شرکت کارآفرین و دانش بنیان
دکتر هادی اکبری
مدیرعامل شرکت مشاور مالی و حسابرسی
دارای گواهینامه CIMA مرکز آموزش حسابداران خبره
منتقد و محقق در حوزه‌های مالیاتی، ارزش افزوده و استانداردهای حسابداری کشور
طراح آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مالی-اداری
مشاور مالیاتی بیش از ۸۰ سازمان
دکتر محسن صیقلی
دکتری مدیریت مالی -دانشگاه تهران
دارای مدرک POST DBA مدیریت عالی اجرایی
مدرس دانشگاههای تهران، دانسکده اقتصاد تهران و علامه و شریف ، آزاد تهران ، قزوین
عضو اسبق کارگروه مالی و سرمایه گذاری گروه اقتصادی آستان قدس رضوی
عضو اسبق هیات مدیره و مشاور اجرایی در امور سرمایه گذاری و مدیریت ریسک مدیرعامل هلدینگ بیمه حافظ
نائب رئیس اسبق هیات مدیره شرکت کارگزاری بورس معیار سهام(سهامی خاص) -شرکت بورس
دیدگاه شما