چگونه ارز های دیجیتال خود را با هزینه کمتری جا به جا کنیم؟
در این مقاله به شما آموزش میدهیم که چگونه می توان ارز های خود را با هزینه کم شبکه به کیف پول سخت افزاری خود انتقال دهید.
در ایتدا در مورد هزینه شبکه با همان گس فی صحبت کرده ایم و در ادامه دلیلد گران بودن هزینه شبکه اتریوم را بررسی کرده ایم و پس از آن در مورد دیگر مباحث مرتبط بحث کرده ایم.
گس فی Gas Fee یعنی چی؟
«کارمزد گاز» کارمزد تراکنشهایی است که کاربران در یک پروتکل بلاک چین به استخراجکنندگان میپردازند تا تراکنش آنها در بلوک گنجانده شود. این سیستم بر اساس مکانیزم استاندارد عرضه و تقاضا کار می کند. اگر تقاضای بیشتری برای تراکنشها وجود داشته باشد، استخراجکنندگان میتوانند تراکنشهایی را که هزینه بیشتری پرداخت میکنند بگنجانند و کاربران را مجبور به پرداخت بیشتر برای پردازش سریع و کارآمد تراکنشها کند. همانطور که در نمودار زیر مشاهده می شود، کاربران اتریوم همچنین می توانند برای تراکنش های سریع تر هزینه بیشتری بپردازند.
کیف پول هایی مانند MetaMask به کاربران امکان می دهد مستقیماً با شبکه اتریوم تعامل داشته باشند و میزان گازی را که می خواهند بپردازند انتخاب کنند. چندین وب سایت وجود دارد که می توانید قیمت بنزین را ردیابی کنید، مانند ethgastation.info یا ethereumprice.org.
چرا قیمت انتقال ارز در بستر اتریوم انقدر گران است؟
هزینههای گاز میتواند زیاد باشد زیرا اتریوم یکی از پرکاربردترین بلاکچینها است – تحرکات زیادی در زنجیره اتریوم وجود دارد که بلاکها پر میشوند و با هر افزایش تقاضا، کارمزد تراکنشها افزایش مییابد.
هزینههای گاز اتریوم همیشه نجومی نیستند، اما در دورههای اوج گذشته مانند رونق ICO 2017 و تابستان 2020، هر دو زمانی که ارزش اتریوم و تعداد پروژهها در فضا وجود داشت، به سطوح فوقالعاده بالایی رسیده است. سر به فلک کشید و باعث ازدحام شبکه اتریوم شد.
در بسیاری از موارد، هزینه های گاز اتریوم می تواند برای بیشتر موارد استفاده ظالمانه باشد. با این حال، افزایش هزینه های گاز نشان می دهد که موارد استفاده واقعی برای اتریوم وجود دارد و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) در بالای آن ساخته شده اند.
اگر بتوانیم اتریوم را مقیاسبندی کنیم و تراکنشهای بیشتری را پردازش کنیم و هزینه کمتری داشته باشیم، مدلهای گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ تجاری جدیدی پدیدار خواهند شد. یکی از موفق ترین موارد استفاده از شبکه بلاک چین تاکنون، اکوسیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) ذکر شده است.
افزایش قیمت اتریوم باعث افزایش هزینه شبکه میشود
افزایش استفاده – که با افزایش اتریوم همراه است – به معنای افزایش هزینه گاز اتریوم برای کل شبکه است.
تسلط اتریوم به عنوان یک لایه پایه (لایه 1) برای وب 3.0 توسط مجموعه ای از پروتکل ها مانند بایننس Smart Chain، Avalanche، Solana یا Cardano به چالش کشیده شده است. ویژگی اصلی بسیاری از این پروژهها، ارائه هزینههای گاز کمتر و در برخی موارد، توان عملیاتی یا حجم تراکنش در ثانیه (TPS) بالاتر است.
هزینه های گاز کمتر ارائه شده توسط این بلاک چین های دیگر مشکلات خاص خود را دارد. قیمت بنزین عموماً به دلیل کاهش حجم ترافیک در آن بلاکچینها و تعداد قابلتوجه کمتری از DAppهایی که روی آنها کار میکنند کمتر است، حداقل در مقایسه با اتریوم.
این اجتناب ناپذیر است که برخی از DApp ها از زنجیره اصلی اتریوم قیمت گذاری شوند. این DApp ها اغلب نیازی به ترکیب پذیری با سایر DApp های اتریوم ندارند و به زنجیره های جانبی، زنجیره های جایگزین یا راه حل های لایه 2 منتقل می شوند. از آنجایی که مشکلات مقیاسپذیری و هزینههای بالا همچنان اتریوم را خفه میکنند، شاهد افزایش پلها برای انتقال داراییها از یک زنجیره به زنجیره دیگر هستیم.
راهحلهای لایه ۲ برای مقیاسپذیری اتریوم و رقابتیتر کردن آن در کوتاهمدت در حال توسعه هستند، در حالی که شبکه به اتریوم ۲.۰ تغییر میکند. در این میان، جمعآوریها یکی از امیدوارکنندهترین راهحلها هستند و احتمالاً کاتالیزوری هستند که امکان پذیرش جریان اصلی شبکههای پرداخت دیجیتال را در سطح جهانی فراهم میکنند.
چگونه می توانیم اتریوم پایدارتری با هزینه شبکه کمتر ایجاد کنیم؟
بسیاری از رویکردهای فنی مختلف به طور موازی به منظور افزایش ظرفیت اتریوم، افزایش توان عملیاتی و کاهش هزینه های گاز اتریوم در حال توسعه هستند. از بین این موارد، مجموعه ها شروع به نشان دادن خود به عنوان یک راه حل امیدوارکننده کرده اند.
با استفاده از اتریوم به عنوان لایه پایه و به ارث بردن امنیت و غیرمتمرکز بودن آن، رول آپ ها به کاربران اجازه می دهند بدون شلوغی شبکه اتریوم تراکنش انجام دهند. ما اتریوم را “لایه 1” می نامیم، در حالی که یک رول آپ “در بالای آن” به عنوان لایه 2 ساخته شده است و قابلیت های اصلی آن را گسترش می دهد.
نگاهی دقیق تر به بلاک چین اتریوم
مانند همه ارزهای دیجیتال که این روزها زیاد نام آن ها را می شنویم، اتریوم نیز بر اساس شبکه بلاک چین کار می کند. همانطور که احتمالا می دانید، بلاک گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ چین یک دفتر کل غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تمامی تراکنش ها تایید و ثبت می شوند. تراکنش های بلاک چین از رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تایید تراکنش ها استفاده می کنند. ما از رایانهها برای استخراج یا حل معادلات پیچیده ریاضی استفاده میکنیم که هر تراکنش در شبکه را تأیید میکند و بلوکهای جدیدی را به زنجیره بلوکی در قلب سیستم اضافه میکند. برای این منظور، به شرکت کنندگان (Participates) شبکه توکن های ارز دیجیتال پاداش داده می شود که برای سیستم اتریوم، این توکن ها اتر (ETH) نامیده می شوند.
اولین پروژهای که موارد استفاده از بلاک چین را با معرفی فناوریهای منحصربهفردی که به افراد این امکان را میدهد که توکنهای دیجیتالی خود را بسازند و برنامههای کاربردی مستقل و خودمختار خود را توسعه دهند، شبکه اتریوم بود که در سال ۲۰۱۵ راهاندازی شد. این نوآوری راه را برای طیف گستردهای از بازارهای غیرمتمرکز از جمله امور مالی (Defi)، عرضه اولیه توکن ICO و Gamefi، و توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) هموار کرد.
مزایای پیاده سازی بر بستر اتریوم
شبکه گسترده و فعال
Ken Fromm مدیر کمپانی BuildETH میگوید: “مهترین مزایای اتریوم این است که یک شبکه آزمایششده و واقعی است که طی سالها کارکرد و میلیاردها ارزش معاملاتی مورد آزمایش قرار گرفته و یک جامعه جهانی بزرگ، متعهد و پرجمعیت ترین اکوسیستم در دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال را دارد.”
طیف گسترده ای از کاربردها
علاوه بر استفاده به عنوان ارز دیجیتال، اتریوم میتواند سایر تراکنشهای مالی را پردازش کند، قراردادهای هوشمند را اجرا کند و دادهها را برای برنامههای شخص ثالث ذخیره کند.
بستری برای نوآوری های مداوم
بسیاری از توسعه دهندگان اتریوم دائماً به دنبال راه های جدیدی برای بهبود شبکه و توسعه برنامه های جدید هستند. Avital میگوید: «به دلیل محبوبیت اتریوم، این شبکه بلاک چین عموما برای برنامههای غیرمتمرکز جدید و هیجانانگیز (و گاهی ریسکی) ترجیح داده شده است.
واسطه ها را حذف می کند
شبکه غیرمتمرکز اتریوم تضمین میدهد که به کاربران اجازه دهد واسطههای شخص ثالث مانند وکلایی که قراردادها را مینویسند و تفسیر میکنند، بانکهایی که در تراکنشهای مالی واسطه هستند یا خدمات میزبانی وب شخص ثالث را کنار بگذارند.
بلاک چین اتریوم یک پلتفرم بسیار منعطف برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز با استفاده از زبان اسکریپت نویسی Solidity و ماشین مجازی اتریوم است که توسعهدهندگان برنامههای غیرمتمرکز که قراردادهای هوشمند را روی بلاک چین اتریوم مستقر میکنند از اکوسیستم غنی ابزار توسعهدهنده بهره میبرند و بهترین شیوههایی را ایجاد میکنند که با بلوغ پروتکل به دست آمده است. این بلوغ همچنین به کیفیت تجربه کاربر برای کاربر معمولی برنامه های اتریوم گسترش می یابد. کیف پول هایی مانند MetaMask، Argent، Rainbow و غیره، رابط های ساده ای برای تعامل با بلاک چین اتریوم و قراردادهای هوشمند مستقر در آنجا ارائه می دهند. پایگاه کاربر بزرگ اتریوم توسعه دهندگان را تشویق می کند تا برنامه های خود را در شبکه مستقر کنند و بلاک چین اتریوم را به عنوان خانه اصلی برنامه های غیرمتمرکز مانند Defi و NFT تقویت می کند. در آینده، پروتکل Backward-compatible اتریوم ۲٫۰ ، که در حال حاضر در دست توسعه است، شبکه مقیاسپذیرتری را برای ساخت برنامههای غیرمتمرکز که به توان عملیاتی تراکنش بالاتری نیاز دارند، ارائه خواهد کرد.
اتریوم یا بیت کوین! اصلا تفاوت این دو در چیست؟
استفاده اولیه بیت کوین به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره دارایی است. اتریوم هم به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش عمل می کند اما علاوه بر این، شبکه غیرمتمرکز اتریوم امکان ایجاد و اجرای برنامههای کاربردی، قراردادهای هوشمند و سایر تراکنشها را در شبکه فراهم میکند.در مقابل، بیت کوین این ویژگی را ارائه نمی دهد و فقط به عنوان ارز و ذخیره دارایی و پول استفاده می شود.
اتریوم همچنین تراکنش ها را با سرعت بیشتری پردازش می کند. برای مثال، گری دی وال، مدیر گروه بازارهای مالی و مقررات کاتن، می گوید: «بلوک های جدید در شبکه بیت کوین هر ۱۰ دقیقه یک بار اعتبارسنجی می شوند در حالی که بلاک های جدید در شبکه اتریوم هر ۱۲ ثانیه یک بار تأیید می شوند.علاوه بر این، پیشرفتهای آتی میتواند سرعت تایید تراکنشهای بلاک چین اتریوم را بیش از پیش افزایش دهد.
در نهایت، هیچ محدودیتی بالقوه برای توکن اتر وجود ندارد، این در حالیست که بیت کوین هیچوقت بیش از ۲۱ میلیون سکه منتشر نخواهد کرد.
بلاک چین اتریوم
اتریوم چگونه برای برنامه ها کار می کند؟
هنگامی که یک تراکنش یک قرارداد هوشمند را راه اندازی می کند، تمام گره های شبکه همه دستورالعمل ها را اجرا می کنند. برای انجام این کار، بلاک چین اتریوم یک محیط اجرایی به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را بر روی بلاک چین پیاده سازی می کند، که این محیط تمام گره های شبکه EVM را به عنوان بخشی از پروتکل تأیید بلوک اجرا می کنند. در پروسه تأیید بلوک ها، هر گره از طریق تراکنشهای فهرست شده در بلوکی که تأیید میکند میگذرد و کدی را که توسط تراکنشهای EVM راهاندازی میشود، اجرا میکند. تمام گرههای شبکه محاسبات یکسانی را انجام میدهند تا دفتر کل خود را هماهنگ نگه دارند. هر تراکنش باید شامل محدودیت گس(Gas) و کارمزدی باشد که فرستنده مایل به پرداخت آن برای تراکنش است. در ادامه، ماینرها انتخاب می کنند که تراکنش را لحاظ کنند و کارمزد را دریافت کنند یا خیر. اگر مجموع گس مورد نیاز برای پردازش تراکنش کمتر یا مساوی با حد مجاز گس باشد، معامله پردازش می شود. فرض کنید گاز مصرف شده قبل از اتمام معامله به حد مجاز گاز رسیده باشد. در این صورت، معامله انجام نمی شود و کارمزد همچنان از بین می رود. تمام Gas که در اجرای تراکنش استفاده نمی شود به عنوان اتر به فرستنده بازپرداخت می شود. این بدان معناست که در بلاک چین اتریوم، ارسال تراکنشهایی با محدودیت گاز بالاتر از تخمینها، امن تلقی می شود.
📌 مقاله مرتبط:
برای آشنایی بیشتر با موضوع، پیشنهاد می شود این مقاله را نیز مطالعه بفرمایید : همه چیز درباره اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم
چگونه می توان هزینه تراکنش های بلاک چین اتریوم را پرداخت گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ کرد؟
جواب ساده است، با استفاده از Ether هزینه تراکنش ها را میتوان پرداخت کنید. اتر دو کاربرد اصلی دارد:
- از فعالیت افراد با سوء نیت که با تراکنش های غیر ضروری قصد دارند شبکه را متراکم کنند، جلوگیری می کند.
- به عنوان انگیزه ای برای کاربران برای مشارکت در منابع و اعتبار سنجی تراکنش ها (کاوش) عمل می کند.
هر تراکنش در اتریوم شامل یک سری عملیات است که در شبکه بلاک چین اتریوم انجام می شود (یعنی انتقال اتر از یک حساب به حساب دیگر یا یک عملیات پیچیده تغییر وضعیت در یک قرارداد هوشمند). هر یک از این عملیات ها دارای هزینه ای است که بر حسب Gas اندازه گیری می شود، که میزان هزینه در اتریوم است. هزینه های گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ Gas بر حسب Ether پرداخت می شود و اغلب در واحد کوچکتری به نام gwei اندازه گیری می شود. [۱ اتر = ۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ gwei 10^9]
بلاک چین اتریوم
چگونه می توان یک قرارداد هوشمند را در اتریوم مستقر نمود؟
برای انتشار کد قرارداد هوشمند در بلاک چین اتریوم، تراکنش ها هم می توانند استفاده شوند. میتوانید وضعیت تراکنش را با روش eth_getTransactionReceipt دنبال کنید، که همچنین آدرس قرارداد هوشمند جدید ایجاد شده را پس از گنجاندن آن در بلاک چین بازمیگرداند. اما به این نکته توجه کنید که آدرس قرارداد هوشمند حاصل شده را نمی توان انتخاب کرد، زیرا این قرارداد ها در بلاک چین اتریوم، با استفاده از یک تابع هش محاسبه می شوند و به راحتی قابل پیش بینی نیستند.
کاهش گس فی انتقال اتریوم، ۷۶ درصد در ۱۲ روز!
کارمزد تراکنشها در شبکه اتریوم پس از اینکه میانگین کارمزدها در ۵ آپریل افزایش مختصری داشت و به ۴۳ دلار در هر انتقال رسید، دوباره کاهش مییابد. ۱۲ روز بعد، میانگین کارمزدهای اتر به کمتر از ۱۰ دلار در هر تراکنش نزدیک می شود و کارمزدهای متوسط به زیر ۴ دلار در هر تراکنش کاهش یافته است. علاوه بر این، کارمزد تراکنش های لایه دو (L2) نیز در چند وقت اخیر کاهش یافته است زیرا کمترین نرخ L2 امروز ۰.۰۳ دلار در هر انتقال است.
کاهش متوسط و میانه کارمزد اتریوم
از اواسط مارس تا هفته اول آپریل، میانگین کارمزد شبکه اتریوم از پایین ترین میزان ۵.۹۸ دلار در هر انتقال به ۴۳.۴۱ دلار در ۵ آپریل ۲۰۲۲ افزایش یافت. این افزایش ۶۲۵ درصدی است اما پس از ۵ آپریل، میانگین کارمزد گس اتر شروع به کاهش کرد تا یک بار دیگر به سطوح بسیار پایین تر کاهش یابد. امروز، ۱۷ آپریل ۲۰۲۲، متوسط هزینه شبکه اتریوم برای ارسال ساده اتریوم روی زنجیره از طریق لایه یک ۰.۰۰۳۴ ETH یا ۱۰.۳۲ دلار در هر انتقال است.
میانگین هزینه شبکه پویا است، علم دقیقی نیست، و همیشه تغییر می کند. همچنین کار سختی نیست زیرا میانگین کارمزد صرفاً نشاندهنده میانگین مقداری است که کاربران اتریوم در حال حاضر مایل به پرداخت برای تأیید تراکنشهای اتریوم خود هستند. هزینه انتقال اتریوم با اندازه متوسط نشان دهنده این واقعیت است که کاربران شبکه برای تایید تراکنش های اتریوم خود کمتر از میانگین هزینه می پردازند. در ۱۷ آپریل، کارمزد گس اتریوم با اندازه متوسط در حال حاضر ۰.۰۰۱۱ ETH یا ۳.۴۷ دلار برای هر تراکنش است.
مشابه با میانگین کارمزد ۱۲ روز پیش، کارمزد اتر با اندازه متوسط در ۵ آپریل به ۱۰.۳۱ دلار در هر انتقال افزایش یافت. باز هم، همانطور که در بالا ذکر شد، هزینه متوسط صرفاً هزینه ارسال اتر به عنوان ارسال یک توکن ERC20 یا تعویض آن است. توکن و تعامل با یک قرارداد هوشمند هزینه بسیار بیشتری خواهد داشت.
هزینه های اتریوم L2 کاهش می یابد، کارمزد بیت کوین ۸۸ تا ۹۰ درصد کاهش می یابد
آمارهای روز یکشنبه نشان می دهد که هزینه های لایه دو (L2) در چند وقت اخیر نیز بسیار کمتر شده است. در حال حاضر، راه حل جمع آوری L2 شبکه متیس ارزانترین روز یکشنبه است و ۰.۰۳ دلار برای هر انتقال هزینه خواهد داشت. اساساً این بدان معناست که تراکنشها در شبکه متیس ۹۹.۷۰ درصد ارزانتر از میانگین کارمزد تراکنشهای زنجیرهای هستند. برای مبادله توکن های ERC20، امروز با استفاده از متیس به ازای هر تراکنش ۰.۱۶ دلار هزینه خواهد داشت.
Loopring دومین کم هزینه L2 است که این آخر هفته استفاده می شود زیرا ارسال اتریوم (ETH) 0.05 دلار با آن هزینه دارد. هزینه مبادله توکن ها با استفاده از Loopring در زمان نوشتن ۰.۷۶ دلار است. Zksync در حال حاضر ۰.۰۵ دلار برای هر تراکنش دریافت می کند و همچنین برای ارسال اتر و مبادله سکه ها حدود ۰.۱۳ دلار برای هر انتقال هزینه دارد. شرکتکنندگان L2 همچنین میتوانند از شبکه Boba، Optimism، Polygon Hermez، Aribitrum و شبکه آزتک استفاده کنند. راه حل جمعآوری Aribitrum One در حال حاضر ۰.۴۵ دلار برای ارسال اتر در هر تراکنش و برای مبادله سکه ها ۰.۶۲ دلار در هر تراکنش هزینه دارد.
در حالی که امروزه کارمزدهای Onchain در اتریوم کمتر است، کارمزدهای انتقال بیت کوین (BTC) در مقایسه با Onchain بسیار کمتر است. در زمان نوشتن، هزینه ارسال بیت کوین به طور متوسط ۰.۰۰۰۰۰۰۰۸۴ بیت کوین در هر بایت است که معادل ۰.۰۰۰۰۲۸ بیت کوین یا ۱.۱۵ دلار در هر تراکنش است. کارمزد BTC با اندازه متوسط ۸۸.۸۵٪ کمتر از میانگین کارمزد ETH است. کارمزدهای اندازه متوسط در شبکه بیت کوین تنها ۰.۰۰۰۰۰۸۲ BTC یا ۰.۳۳۲ دلار در هر انتقال در روز یکشنبه است که ۹۰.۴۳ درصد ارزانتر از کارمزدهای اندازه متوسط در اتریوم است.
هر آنچه که باید درباره اتریوم، استخراج و خرید و فروش آن بدانید
اتریوم چیست و چطور استخراج میشود از اولین سوالاتی است گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ که بعد از ورود به دنیای رمزارز برایتان پیش میآید. برای یافتن پاسخ این سوالات در ادامه مطلب با ما همراه شوید.
از زمان ظهور ارزهای دیجیتال چند سال بیشتر نگذشته با این حال امروزه بحث رمزارزها، سرمایهگذاری و خرید و فروش آنها به شدت داغ شده است. چه بسیار افرادی که با سرمایهای اندک در این زمینه به سودهای کلانی دستیافتهاند و بسیار افرادی هم هستند که هرآنچه سرمایه در این مسیر صرف کرده بودند را باختهاند.
مهمترین فاکتور موفقیت یا شکست افراد در بازار شناخت ارزهای دیجیتال، اطلاع یا عدم اطلاع آنها از قواعد، اصول، ابزارها و دیگر فاکتورهای مهم این حوزه است. از اینرو درجه سعی دارد با انتشار مطالبی در زمینه ارزهای دیجیتال، به شما در زمینه آشنایی با اصول و قواعد رمزارزها و داد و ستد آنها کمک کند.
در مطالب قبلی در مورد آشنایی با رمزرازها، فناوری بالاکچین و اینکه بیت کوین چیست صحبت کردیم و حالا نوبت به این رسیده که ببینیم اتریوم چیست و چه کاربردهایی دارد؟
اتریوم چیست ؟
اتریوم (Ethereum) یک زیرساخت یا پتلفرم آزاد مبتنی بر شبکه بلاکچین است که به توسعه دهندهها اجازه میدهد برنامههای غیر متمرکز (dapps) خود را روی آن پیاده سازی کنند. اصلیترین ویژگیهای اتریوم رمزارزی به نام اتر و امکان اجرای برنامههای غیرمتمرکز است.
اتریوم، در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) برنامه نویس روسی کانادیی معرفی شد و عرضه عمومی آن در سال ۲۰۱۵ با ارائه ۷۲ میلیون کوین رخ داد.
اتریوم از جنبه ارزش بازار با در اختیار داشتن حدود ۴۴۵ میلیارد دلار بعد از بیت کوین در رده دوم ارزهای دیجیتال قرار دارد. با این حال از لحاظ تعداد تراکنشها و فعالیتها در شبکه بلاکچین مقام اول را طی سالهای اخیر تصاحب کرده است.
کاربرد اتریوم چیست ؟
همانطور که گفتیم اصلیترین مزایای این پلتفرم امکان داد و ستد با رمزارز مخصوص این شبکه است که اتر نام دارد. شما میتوانید هزینههای خدمات، محصول یا کالایی را که دریافت کردهاید، در قالب اتر به طرف مقابل پرداخت کنید. دیگر مزیت کلیدی این پلتفرم که تفاوت اصلی آن با بیتکوین هم محسوب میشود، اجرای برنامههای غیر متمرکز است.
برای درک بهتر برنامههای غیر متمرکز اینستاگرام را در نظر بگیرید. این اپلیکیشن فوقالعاده محبوب است و میلیونها نفر در دنیا برای سرگرمی یا کسب و کار به آن وابسته شدهاند اما مشکل اینجاست که کنترل آن کاملا در اختیار فیسبوک است و به محض اینکه فیسبوک اراده کند، اینستاگرام از کار خواهد افتاد.
جدای از احتمال غیرفعال شدن، کنترل کامل اپهای بزرگ توسط یک شرکت یا فرد امکان سوءاستفاده، تقلب، سرقت دادهها، جاسوسی، سانسور و مواردی از این دست را به آنها میدهد. اتریوم هم با هدف مقابله با این موارد ساخته شده و با غیرمتمرکزسازی اپها کنترل را از دست یک فرد خارج کرده و بین کاربران توزیع میکند.
علاوه بر این استفاده از این پلتفرم نیاز به پرداخت کارمزدهای هنگفت و هزینههایی از این دست را از بین برده و امکان انجام تراکنشهای مالی در حداقل زمان را میسر میکند.
در کنار این خدمات مالی، شبکه اتریوم امکان بهرهمندی از NFT را برای کاربران خود فراهم آورده است. NFT که در واقع توکنهای غیر قابل تعویض تلقی میشوند امکان خرید و فروش کالاهای مجازی، فیزیکی و املاک را نیز برای کاربران به سادهترین روش ممکن و با کمترین میزان کارمزد نسبت به بانکها فراهم آورده است.
اتریوم چگونه کار میکند؟
اتریوم بر پایه شبکه بلاکچین طراحی شده و فعالیت میکند. شبکه بلاکچین نوعی دفتر حسابرسی دیجیتالی غیرمتمرکز و توزیع شده میان عموم کاربران است که تمامی تراکنشها در آن ثبت و تأیید میشوند.
توزیع همگانی شبکه اتریوم به معنای این است که تمامی کاربران این شبکه یک نسخه همسان از این دفتر حسابرسی را در اختیار دارند که به آنها اجازه مشاهده و بررسی تمامی تراکنشهای گذشته شبکه را میدهد.
شبکه اتریوم به منظور حفظ امنیت و تأیید معاملات، از رمزنگاری تراکنشها استفاده میکند و افراد از کامپیوترهای شخصی خود برای استخراج یا حل معادلات پیچیده ریاضی استفاده میکنند. معادلاتی که هر معامله در شبکه را تأیید میکند و بلوکهای جدیدی را به زنجیره بلوکی اضافه میکند.
اتر یا رمزارز اتریوم چیست ؟
پس از اینکه دانستیم اتریوم چیست حالا نوبت به آشنایی با اتر میرسد. به استخراجکنندگان در شبکه اتریوم رمزارزی اهدا میشود که اتر نام دارد و با نماد ETH شناخته میشود. در حقیقت اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز و بلاکچینی است که رمزارز اتر بر بستر آن شکل گرفته است
از اتر میتوان مانند بیتکوین برای خریدوفروش کالاها و خدمات و پرداخت کارمزد استفاده کرد. رمزارزی که طی سالهای اخیر شاهد افزایش سریع قیمت آن بودهایم و برخی آن را به عنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت و سودآور میشناسند.
آنچه اتریوم را منحصر به فردتر از بیتکوین میکند، امکان تولید نرمافزارهایی است که بر بستر شبکه بلاکچین امکان فعالیت دارند، درست همانطور که امروزه امکان تولید نرمافزارهایی که توانایی فعالیت بر بستر و پلتفرمهای ویندوز، اندروید و دیگر سیستمهای عامل وجود دارد.
البته تا این لحظه تنها فعالیتی که چنین نرمافزارهایی امکان انجام آن را دارند، جمعآوری دادههای شخصی، انتقال آنها و امکان حل معادلات پیچیده ریاضی است اما در آیندهای نه چندان دور گستره فعالیت این نرمافزارها افزایش خواهد یافت.
اتریوم در بسیاری از جنبهها با بیتکوین تفاوتهای شایانی دارد که مهمترین آن امکان اجرای قراردادهای هوشمند در قالب کدهای برنامهنویسی است. این قراردادهای هوشمند پس از اجرای روی اتریوم مثل یک نرمافزار شرایط از قبل تعیین شده بین طرفین را اجرا میکنند.
حسابها در شبکه اتریوم
در شبکه اتریوم با دو نوع حساب دسترسی مواجه میشویم:
- کاربری: همان حسابهای کاربری معمولی هستند که EOA یا «حساب با مالک خارجی» هم نامیده میشود. این حساب امکان ذخیره، ارسال و دریافت اتر را دارد و هر کس که کلید خصوصی را در اختیار داشته باشد قادر به کنترل حساب است.
- قرارداد: قرارداد هوشمند توسط کد کنترل میشود. قراردادها شامل کد (مجموعهای از توابع و اعلانهای متغیر) و ذخیره قرارداد (مقادیر متغیرها در هر زمان خاص) هستند اما برخلاف حساب کاربری امکان ایجاد تراکنشهای جدید را ندارند.
قرارداد هوشمند اتریوم چیست ؟
قرارداد هوشمند برنامهای است که در بلاک چین اتریوم اجرا می شود. این قرارداد مجموعه ای از کد (توابع) و دادهها (حالت) است که در یک آدرس خاص در بلاک چین اتریوم قرار دارد.
قرارداد هوشمند نوعی حساب اتریوم است و از طریق شبکه امکان تراکنش را دارد. با این وجود توسط یک کاربر کنترل نمیشوند بلکه در شبکه پیادهسازی شده و به صورت برنامهریزی شده اجرا میشوند.
حسابهای کاربری اتریوم میتوانند با ارسال تراکنشهایی که عملکرد تعریف شده در قرارداد هوشمند را اجرا میکنند، با یک قرارداد هوشمند ارتباط برقرار کنند. قراردادهای هوشمند میتوانند مانند قرارداد عادی قوانینی را تعریف کرده و به طور خودکار آنها را از طریق کد اجرا کنند.
قرارداد صرفاً قادر به فعالیت در نتیجه فراخوانی حسابی است که یکی از توابع آن را فراخوانی کرده. در هنگام اجرای کدِ، گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ یک قرارداد ممکن است اتر ارسال کند، در حافظه بخواند و بنویسد، حافظه موقت ایجاد کند که در انتهای تابع از بین میرود، هر یک از توابع خود را فراخوانی کند، تابع عمومی یک قرارداد متفاوت را فراخوانی کند، قرارداد جدید ایجاد کند و اطلاعات مربوط به تراکنش فعلی یا بلاکچین را پرس و جو کند.
شباهتهای حساب کاربری و قرارداد:
- هر دو دارای آدرسی هستند که مانند شماره حساب عمل میکند
- میزان دلخواهی موجودی رمزارز را درون خود نگهداری میکنند.
- اتر را دریافت، ذخیره و ارسال میکنند.
- با قراردادهای هوشمند مستقر شده تعامل دارند.
- امکان شرکت در فعالیتهای اجتماع اتریوم از جمله شرکت در قراردادهای این شبکه را دارند.
تفاوتهای حساب کاربری و قرارداد:
- حساب کاربری
-
گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟
- افتتاح حساب بدون هزینه است.
- امکان انجام تراکنش دارد.
- تراکنشهای میان حسابهای خارجی صرفاً میتواند تراکنشهای ETH باشد.
- ایجاد حساب هزینه دارد زیرا شما از حافظه شبکه استفاده خواهید کرد.
- امکان ارسال تراکنش را صرفاً جهت پاسخگویی به یک تراکنش دریافت شده خواهید داشت.
- تراکنش از یک حساب خارجی به یک حساب قراردادی می تواند کدی را ایجاد کند که اقدامات مختلفی مانند انتقال رمزها یا حتی ایجاد قرارداد جدید را انجام دهد.
چهار نوع فیلد حسابهای اتریوم
Nonce: شمارندهای که تعداد تراکنشهای ارسال شده از حساب را نشان می دهد. این شمارنده اطمینان میدهد که معاملات فقط یکبار پردازش میشوند. در یک حساب قراردادی، این عدد نشان دهنده تعداد قراردادهای ایجاد شده توسط حساب است.
Balance: کوچکترین واحد رمزگذاری شده در شبکه بلاکچین اتریوم Wei است. بالانس نشانگر تعداد Wei متعلق به هر آدرس است.
CodeHash: این هش به کد یک حساب در ماشین مجازی اتریوم (EVM) اشاره دارد. حسابهای قراردادی فرگمنتهای رمزگذاری شدهای دارند که عملیات مختلفی را انجام میدهند. این کدهای EVM در صورت دریافت پیام از حساب، اجرا میشوند. این بخش برخلاف سایر فیلدهای حساب قابل تغییر نیست. همه این فرگمنت های کد در پایگاه داده وضعیت تحت هش مربوطه برای بازیابی بعدی ذخیره میشوند. برای حسابهای کاربری قسمت codeHash یک رشته خالی است.
StorageRoot: این بخش که گاهی اوقات به عنوان هش ذخیره سازی نیز شناخته میشود، ۲۵۶ بیتی بوده و حاوی مقدار هش ریشه درخت مرکل (Merkle Patricia Tree) است. این درخت مقادیر هش شده محتوای حافظه حساب را در خود دارد و به صورت پیشفرض خالی است.
ماشین مجازی اتریوم چیست ؟
ماشین مجازی اتریوم (EVM) محیط اجرای قراردادهای هوشمند است. هر ماشینی که به شبکه اتریوم متصل شود، قرارداد هوشمند را در داخل ماشین مجازی خاص خود اجرا میکند و بدین ترتیب خود شبکه از آسیبهای احتمالی ناشی از کدهای مخرب در امان میماند.
این ماشین یک رجیستر استک ۲۵۶ بیتی است که به زبان C++، C، جاوا، جاوا اسکریپت، پایتون، روبی، راست و ارلنگ نوشته شده است.
گس Gas اتریوم چیست ؟
گس یک واحد شمارش در ماشین مجازی اتریوم است که برای محاسبه هزینه معاملات مورد استفاده قرار میگیرد. گس مقداری اتر است که فرستنده معامله باید به استخراج کننده معامله در بلاکچین پرداخت کند.
هر نوع عملیاتی که ممکن است توسط EVM انجام شود با یک هزینه گس مشخص هارد کد شده که تقریباً متناسب با مقدار منابعی است که یک گره باید برای انجام آن عملیات صرف کند.
هنگام ایجاد یک معامله، فرستنده باید محدودیت گس و قیمت گس را مشخص کند. محدودیت حداکثر گسی است که فرستنده مایل به استفاده در معامله است و قیمت گس مقدار اتری است که فرستنده مایل است به ازای هر واحد گاز مصرفی به ماینر یا استخراج کننده بپردازد. هرچه قیمت بیشتر باشد، ماینر انگیزه بیشتری برای درج معامله در بلاک خود دارد و بنابراین سریعتر معامله در بلاکچین گنجانده می شود.
فرستنده در آغاز اجرای معامله مقدار کامل گس را از پیش خریداری میکند و در پایان برای هر گسی که استفاده نمی شود، بازپرداخت صورت میگیرد. اگر در هر مرحله تراکنش گس کافی برای انجام عملیات بعدی را وجود نداشته باشد، معامله برگردانده میشود اما فرستنده همچنان هزینه گس مصرفی را پرداخت میکند. قیمت گس به طور معمول بر اساس Gwei میشود و هر Gwei از یک میلیارد Wei تشکیل شده است.
این مکانیزم هزینه برای کاهش هرزنامه (اسپم) در معاملات، جلوگیری از لوپهای بینهایت در هنگام اجرای قرارداد و تخصیص منابع شبکه در بازار طراحی شده است.
استخراج اتریوم چیست ؟
همانطور که گفتیم رمزارز اتر از طریق فرایندی به نام استخراج تولید میشود. طی فرآیند استخراج، کامپیوترها برای حل مسائل محاسباتی برای افزودن بلوک به بلاکچین اتریوم با یکدیگر رقابت میکنند. هدف از اجرای این فرایند و مشارکت ماینرها تایید صحت تراکنشها است.
در اتریوم هم مثل بیتکوین برای استخراج رمزارز به توان محاسباتی نیاز است اما شبکه استخراج اتریوم بسیار کارآمدتر است. به عنوان مثال متوسط استخراج بلوک در شبکه بیت کوین حدود ۱۰ دقیقه طول میکشد، در حالی که الگوریتم اثبات کار شبکه اتریوم هر ۱۲ ثانیه یک بلاک اضافه میکند.
این بدان معنی نیست که شما میتوانید هر ۱۲ ثانیه، یک اتر بدست آورید. به یاد داشته باشید که شما برای کسب این رمزها با هزاران ماینر دیگر رقابت میکنید. در سطح دشواری متوسط، استخراج یک اتر در هر ۴۱.۵ روز امکان پذیر است.
استخراج اتریوم با موبایل یا کامپیوتر معمولی ممکن است؟
تا چند سال پیش با کامپیوتر خانگی هم امکان استخراج اتریوم وجود داشت حالا اما به دلیل افزایش سختی شبکه اتریوم، دیگر امکان استخراج با موبایل یا کامپیوتر معمولی وجود ندارد و ماین اتریوم معمولا به وسیله GPU ماینینگ یا استفاده از دستگاههای با معماری خاص به نام ایسیک (Asic) انجام میشود.
سرعت استخراج اتریوم
سرعتی که می توانید اتریوم استخراج کنید به نسبت هش دستگاه و سطح دشواری همواره تغییر میکند. جدیدترین کارت گرافیک انویدیا یعنی RTX 3090 گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ دارای نرخ هش ۱۲۰ مگاهش بر ثانیه است، در حالی که سخت افزار Innosilicon A10 Pro هش ریت ۵۰۰ واحدی دارد.
با روند فعلی پیشرفت GPUها و دشواری استخراج، استخراج هر اتریوم ممکن است تا ۶ ماه یا بیشتر طول بکشد. اما شما می توانید با یک دستگاه استخراج ASIC به طور قابل توجهی این مورد را بهبود بخشید. با این حال اینکار نیازمند این است که سرمایه گذاری بیشتری انجام دهید.
هزینه استخراج یک اتریوم چقدر است؟
برای استخراج هر اتریوم، شما به یک تجهیزات سخت افزاری با هش ریت ۱۵۵۰۰ مگاهش بر ثانیه نیاز دارید. برای ساخت یک ریگ استخراج با این میزان هش، به بیش از ۵۰ کارت GPU قدرتمند نیاز دارید که بیش از ۱۰۰ هزار دلار هزینه در بردارد.
هرچند تجهیزات سخت افزاری استخراج ASIC دو برابر کارآمدتر و گرانتر از پردازندههای گرافیکی هستند اما آنها هم هزینه خاص را خود دارند. در نهایت از هزینه مصرف برق هم نباید غافل شد. در مجموع برای استخراج روزانه یک اتریوم به دستکم ۱۰۰ هزار دلار سرمایه نیاز دارید.
جمع بندی
اتریوم پلتفرم میزبان رمزارز اتر است که حدود ۶ سال از راهاندازی آن میگذرد. هدف از راهاندازی اتریوم ایجاد محیطی برای مبادلات مالی غیر متمرکز از طریق اتر و همچنین اجرای برنامههای غیر متمرکز بر بستر بلاکچین است.
اگر در پی فعالیت در دنیای اتریوم هستید میتوانید به استخراج اتر اقدام کرده یا روی این رمزارز سرمایهگذاری کنید. یکی دیگر از راههای ممکن هم نوسانگیری از اتر است اما اینکار به دانش مالی گسترده نیاز دارد چرا که در غیر این صورت ممکن است به شدت متضرر شوید.
گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟
بیت کوین یا اتریم؟ فرق ارزهای دیجیتال در چیست؟
اخیراً، بحث رمزارزها بسیار گرم شده است و بسیاری از مردم به دنبال شناخت آن ها و در نهایت، انجام یک انتخاب درست هستند. بیت کوین (Bitcoin) و اتریوم (Ethereum) دو شبکۀ محبوب و شناخته شده در سراسر جهان به شمار می روند و هر کدام رمزارزهای مختص به خودشان را دارند. بیت کوین رمزارز بیت کوین را دارد و اتریوم رمزارز اتر (Ether) را به بازار ارائه داده است. همان طور که گفتیم، بیت کوین از محبوب ترین و شناخته شده ترین رمزارزها در سراسر جهان به شمار می رود. همچنین بیت کوین بالاترین ارزش بازار (market cap) را در میان همۀ رمزارزها دارد. در طرف دیگر ماجرا، شبکۀ اتریوم و رمزارزش قرار دارد. تا به امروز، اتریوم تاثیر انقلابی بیت کوین را نداشته است، اما خالق آن از بیت کوین الهام گرفته است و در برخی موارد، براساس مفهوم بیت کوین پیش رفته است. در حال حاضر، رمزارز اتریوم دومین رمزارز ارزشمند در سراسر جهان به شمار می رود؛ اما این دو رمزارز چه تفاوت ها و شباهت هایی با یکدیگر دارند؟ اصلاً فرق ارزهای دیجیتال در چیست؟ در این مطلب، هر آنچه باید در مورد بیت کوین و اتریوم و فرق ارزهای دیجیتال بدانید را برایتان خواهیم گفت.
تاریخچۀ بیت کوین و اتریوم
پیش از هر چیزی، به سراغ بررسی تاریخچۀ بیت کوین و گس (GAS) در اتریوم به چه معنا است؟ اتریوم می رویم. بیت کوین اولین رمزارز به شمار می رود. در سال 2009، ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) این رمزارز را برای اولین بار ارائه کرد. هنوز کسی نمی داند ساتوشی ناکاموتو چه کسی بود؟ یک نفر بود یا گروهی از مردم؟ زنده است یا مرده؟ همۀ این ها در هاله ای از ابهام قرار دارند.
و اما می رسیم به اترویوم. در سال 2015، ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، پژوهشگر و برنامه نویس، شبکۀ اتریوم را ارائه کرد. این برنامه نویس از مفاهیم تکنولوژی بلاکچین و بیت کوین بهره گرفت و پتلفرم اتریوم را برای اپلیکیشن های توزیع شده و قراردادهای هوشمند خلق کرد. همان طور که گفتیم، رمزارز این شبکه، اتر است.
بیت کوین و اتریوم
شبکۀ بیت کوین امکان تراکنش های همتا به همتا را ایجاد کرده است؛ در واقع، رمزارز بیت کوین جایگزینی برای پول های نقد (مانند دلار و یورو) به شمار می رود، اما عاری از مشکلات مربوط به آن ها است. در مبادلۀ این رمزارز، نیازی به پرداخت کارمزد تراکنش نیست، همچنین، هیچ قدرت مرکزی ای برای قانون گذاری در مورد نحوۀ کار بیت کوین ها نیز وجود ندارد.
اتریوم نیز امکان مبادلۀ همتا به همتا را پدید آورده است و علاوه بر آن، پلتفرمی را نیز برای خلق و ایجاد قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن های توزیع شده فراهم کرده است. قرارداد هوشمند امکان مبادلۀ انواع دارایی های ارزشمند، مانند پول، سهام و املاک، را برای کاربران به وجود آورده است.
برای مبادلۀ هیچ کدام از این رمزارزها نیاز به حضور واسطه ای مانند بانک نیست و همه چیز روی شبکۀ بلاکچین و به طور مستقیم، میان کاربران یا طرفین معامله صورت می گیرد.
ماینینگ (Mining) در بیت کوین و اتریوم
در شبکۀ بیت کوین، ماینرها (Miner) می توانند با استفاده از روشی به نام گواهی اثبات کار (Proof of Work)، به اعتبارسنجی تراکنش های صورت گرفته بپردازند. در شبکۀ اتریوم نیز، دقیقاً همین اتفاق می افتد. در سراسر جهان، ماینرها می توانند با استفاده از گواهی اثبات کار، پیچیده ترین معادله های ریاضی را حل کنند. اولین نفری که یکی از این معادله های پیچیده را حل کند می تواند بلاکی را به بلاکچین اضافه کند. شبکۀ اتریوم به سمت استفاده از روش دیگری، به نام گواهی اثبات سهام (Proof of Stake) پیش می رود. در واقع، قصد دارد در آینده، از این روش بهره بگیرد. کاربران شبکۀ اتریوم می توانند با استفاده از گواهی اثبات سهام، تراکنش ها را اعتبارسنجی کنند؛ اما در این روش، دیگر موضوع حل مسئلۀ ریاضی مطرح نیست، بلکه هر کاربر تراکنش را بر اساس میزان دارایی ها (کوین هایش) اعتبارسنجی می کند. در واقع، قدرت ماینینگ هر کاربر به تعداد کوین هایش بستگی دارد؛ هر چه تعداد کوین ها بیشتر باشد، قدرت ماینینگ نیز بیشتر خواهد بود.
در بیت کوین، هر بار، ماینر بلاکی را به بلاکچین بیفزاید، 12.5 بیت کوین به عنوان پاداش دریافت می کند. بعد از اضافه شدن هر 210000 بلاک به بلاکچین بیت کوین، این پاداش به نصف می رسد؛ به عبارت دیگر، پاداش هر بلاک از 12.5 بیت کوین به 6.25 بیت کوین می رسد. اما میزان این پاداش در شبکۀ اتریوم چقدر است؟ در اتریوم، یک ماینر یا اعتبارسنج در ازای افزودن هر بلاک به بلاکچین اتریوم، 3 اتر دریافت می کند. در اتریوم، این پاداش هرگز نصف نمی شود.
کارمزد در شبکۀ بیت کوین و شبکۀ اتریوم
کارمزد تراکنش ها در شبکۀ بیت کوین کاملاً دلخواه است. اگر می خواهید ماینرها توجه ویژه ای به تراکنش شما داشته باشند، باید پول بیشتری به آن ها بپردازید؛ با وجود این، اگر کارمزد هم نپردازید، باز هم تراکنشتان اعتبارسنجی و تایید خواهد شد؛ از سوی دیگر، اگر می خواهید تراکنش موفقیت آمیزی در اتریوم داشته باشید، باید مقداری اتر به عنوان کارمزد بپردازید. اتری که می پردازید تبدیل به واحدی به نام گس (gas) خواهد شد. این گس محاسباتی را هدایت می کند که باعث می شود تراکنش هایتان به بلاکچین افزوده شوند.
مدت زمان لازم برای انجام تراکنش در شبکه های بیت کوین و اتریوم
در شبکۀ بیت کوین، میانگین زمان لازم برای افزوده شدن بلاک به بلاکچین 10 دقیقه است.
در شبکۀ اتریوم، این روند طی 12 تا 15 ثانیه انجام می گیرد.
بیت کوین بهتر است یا اتریوم؟
و اما می رسیم به این سوال که بیت کوین بهتر است یا اتریوم؟ البته، نمی توان به سادگی و به طور کلی، به این سوال پاسخ داد. در واقع، برتری هر کدام از این شبکه ها، بستگی به نیاز شما دارد؛ به عنوان مثال، اگر صرفاً به دنبال سیستم تراکنش همتا به همتا هستید، بهتر است به سراغ بیت کوین بروید و اگر به دنبال ایجاد قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن های توزیع شده هستید، بهتر است اتریوم را انتخاب کنید. انتخاب با شما است.
سخن آخر
اتریوم و بیت کوین، هر دو شبکه هستند و رمزارزهای مختص به خودشان را دارند. اتر رمزارز مختص به شبکۀ اتریوم به شمار می رود و بیت کوین رمزارز مخصوص شبکۀ بیت کوین است. این دو رمزارز تفاوت ها و شباهت های متعددی با یکدیگر دارند؛ به عنوان مثال، شبکۀ اتریوم سریع تر از شبکۀ بیت کوین است و می تواند در هر ثانیه، 10-15 تراکنش را پردازش کند، اما بیت کوین می تواند 3-5 تراکنش را در ثانیه پردازش کند؛ اما نقطۀ مهمی که اتریوم را از بیت کوین متمایز می کند «قراردادهای هوشمند» است. قراردادهای هوشمند قراردادهای دیجیتالی هستند که به بلاکچین اتریوم مربوط می شوند. همان طور که مشاهده کردید اتریوم و بیت کوین، هر کدام، ویژگی های مختص به خودشان را دارند و شما باید این ویژگی ها را بشناسید و در نهایت، بسته به نیاز و خواسته تان، بهترین انتخاب را انجام دهید.
دیدگاه شما