اختلاف قیمت (Spread) چیست؟

شش اصطلاح مهم فارکس

در این مقاله به 6 اصطلاح بسیار مهم در معاملات فارکس میپردازیم که دانستن معنی و کاربرد آن ها الزامی میباشد و هر تریدر قبل از شروع کار تمامی آن هارا باید به خوبی آموخته باشد.
Pip یا / PIP پیپ
در معاملات فارکس pip کوتاه شده ی عبارت percentage in point میباشد و معیاری برای بیان تغیرات نرخ ارزاست. پیپ نوعی واحد است که برای اندازه گیری سود و زیان بدست آمده, از آن استفاده میشود و هر پیپ معادل 0.0001 و یا در بعضی از ارز ها 0.01 میباشد.
تریدر های فارکس معمولا تغییرات سود و زیان معامله هارا با پیپ بیان میکنند مثلا میگویند در آخرین معامله‌ی‌ خود 30 پیپ بدست آوردم یا با نوشتن نام جفت ارز ها و ساعت جزئیات معامله را پررنگ تر میکنند برای مثال میگویند من درطول یک ساعت گذشته و در معامله ی جفت ارز های AUD/USD 30 پیپ بدست اوردم.

Spread / اسپیرد

به اختلاف بین قیمت پیشنهادی و درخواستی در دارایی اساسی تریدر ها اسپرد گفته میشود چون این یک رقم مهم و حیاتی برای معاملات فارکس است تریدر ها توجه ویژه‌ای‌ روی این عدد دارند. برای پیدا کردن این عدد قیمت پیشنهادی برای فروش را از قیمت خرید کم میکنیم.

Leverage / لوریج (اهرم)

ضریبی است که معین میکند یک تریدر چه مقدار از دارایی خود را میتواند در معامله استفاده کند تا به رقم های بالاتر دست پیدا کند. لوریج احتمال سود و زیان را افزایش میدهد پس با آگاهی و علم باید از آن استفاده شود. با توجه به ماهیت لوریج ، ارائه دهندگان فارکس مانند MXT Global محدودیت های سختی را در دست دارند تا به معامله گران در کاهش خطر کمک کنند.
بیایید به یک مثال عددی نگاه کنیم:
می گویند دو تاجر 5000 دلار دارد و هر دو میخواهند از مبلغ 1000 دلار برای یک معامله به عنوان مارجین استفاده کنند. Trader A دارای لوریج حساب 10: 1 است و Trader B دارای لوریج 100: 1 است.
انجام معامله با هرکدام از آن ها با اینکه رقم ها به ظاهر یکسان میباشد متفاوت است زیرا لوریج های متفاوتی راتعیین کرده اند.اختلاف قیمت (Spread) چیست؟

Margins / مارجینز (حد)

در تمام معاملات فارکس مارجین ضروری میباشد. در معاملات فارکس مارجین حد اقل سپرده‌ای تعبیر میشود که میتوانید از آن استفاده کنید تا به سود برسید و در نهایت سرمایه‌ی خود را افزایش دهید.
حالا این سوال برای ما پیش میاید که مارجین مناسب را برای هر معامله چگونه تعیین کنیم؟ از مقدار لوریج استفاده میکنیم تا مقدار مارجین مورد نیاز را بدست بیاریم. به این صورت که میگوییم: اندازه کل مقدار دارایی تقسیم بر مقدار لوریج = مارجین مورد نیازبرای معامله
مثال:
برای 2 لات در لوریج 400:1 , 500 دلار به عنوان مارجین لازم داریم.
000,200(لات) تقسیم بر 400(لوریج) = 500 (مارجین)
و اما اعلان مارجین(اتمام مارجین) : هنگامی که شما سرمایه کافی برای معامله با مارجین انتخابی خود ندارید اعلانی برای شما فرستاده میشود تا از این موضوع مطلع شوید این اتفاق معمولا زمانی رخ میدهد که ضرر های شناور شما از حداقل مارجینی که انتخاب کرده‌اید بیشتر است. مثلا سطح اعلان مذکور در MXT Global 80% میباشد.

Volume / والیوم ( میزان)

اگر نگاهی به قسمت MT4 terminal بیاندازید اصطلاح والیوم را در آنجا خواهید دید
والیوم در پنجره‌ی سفارشات شما به میزان خرید یا فروش اشاره دارد, والیوم در قسمت لات ها به تعداد آن‌ها اشاره دارد که به موجب آن تعداد 1 لات = 100،000 واحد است و همچنین والیوم در نمودار ها نشان دهنده تعدد تغییرات قیمت ها در یک دوره است.

Slippage / اسلیپج (لغزش)

هنگام معامله ، گاهی متوجه تفاوت جزئی بین قیمتی که انتظار می رود و قیمت اجرای آن (قیمت اجرای معاملات) میشوید. وقتی این اتفاق می افتد به اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ عنوان یک اسلیپج شناخته می شود. تجربه این موضوع به عنوان تریدر کاملا عادی است و می تواند به صورت مثبت یا منفی کار کند. دلایل اصلی اسلیپج، میتواند نوسانات بازار و سرعت اجرای آن باشد.
قیمت AUD / USD 0.9010 بود. پس از تجزیه و تحلیل در بازار ، شما پیش بینی می کنید که در روند صعودی است و مدت زیادی است که یک معامله لات استاندارد با قیمت فعلی AUD / 0.9050 USD انجام می شود و انتظار دارید که با همان قیمت 9090/0 انجام شود. بازار روند را دنبال می کند اما از قیمت اجرای شما گذشته و خیلی سریع به 0.9060 میرسد. از آنجا که قیمت مورد انتظار شما 0.9050 در بازار موجود نیست ، شما بهترین قیمت در دسترس بعدی را ارائه می دهید. برای مثال آن قیمت 0.9045 است.

نظر خود را در رابطه با اصطلاح فارکس با ما در میان بگذارید.

کرک اسپرد (Crack Spread)

برای تحلیل صنعت پالایشی در بازار بورس، به اطلاعات و دانشی که مربوط به این صنعت می باشد نیاز است. موارد مهمی که در تحلیل صنایع پالایشی باید مورد توجه قرار گیرند؛ دانستن مفهوم کرک اسپرد و انواع آن، بررسی چگونگی تاثیر کرک اسپرد پالایشگاه ها در سودآوری ‌می‌باشد که معامله گران و تحلیل گران برای اتخاذ تصمیمات صحیح باید از آن‌ها آگاهی داشته باشند.

کرک اسپرد ( Crack Spread ) چیست؟

کرک اسپرد ( Crack Spread ) به تفاوت کلی قیمت گذاری بین هر بشکه نفت خام و فرآورده‌های نفتی و پالایش شده از آن اشاره دارد. به بیان ساده‌تر، به اختلاف قیمت بین یک بشکه محصول با یک بشکه نفت خام، کرک اسپرد گفته می‌شود.

کرک اسپرد (مابه تفاوت قیمت نفت خام و فرآورده) پالایشگاه ‌ های ایران حدودا به 7 رسیده است که این موضوع متاثر از افزایش قیمت نفت بوده و در صورت ثبات، همچنان این عدد بالاتر خواهد رفت.

"کرک " اصطلاحی برای تجزیه نفت خام به محصولات اصلی، از جمله گازهایی مانند: پروپان، سوخت گرمایشی، بنزین، تقطیرهای سبک (مانند سوخت جت)، تقطیرهای میانی (مانند سوخت دیزل) و تقطیرهای سنگین (مانند گریس) می‌باشد.

قیمت هر بشکه نفت خام و قیمت محصولات مختلف حاصل از آن همیشه یکسان نیستند و همین امر منجر به تفاوت و مجزا بودن قیمت ها می شود. در صنعت پالایشی صرفا تفاوت قیمت و فرآوره های نفتی مورد نظر نمی‌باشد، بلکه برآیند تغییر قیمت این دو بر پالایشگاهی ها مهم و تاثیر گذار است. در معامله پالایش نفت خام توجه به قیمت بازار محصولات جانبی نیز باید توجه داشت.

به دلیل آنکه تفاوت قیمت پالایشگاه های نفت می‌تواند بر حاشیه سود آن‌ها تأثیر گذار باشد، مهم است.

حاشیه سود پالایشگاه‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله عوامل تأثیر اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ ‌گذار بر حاشیه سود:

فصلی بودن هوا، منابع جهانی، زمان، میزان عرضه و تقاضا از جمله عوامل تاثیر گذار هستند.

پالایشگاه ها برای کاهش جلوگیری از ریسک قیمت گذاری از قیمت آتی و برای پوشش ریسک نوسان قیمت، از کرک اسپرد استفاده می کنند. درحالی که سوداگران قصد دارند از اختلاف قیمت بین نفت خام و اجزای جانبی آن سود ببرند.

به عنوان مثال، اگر یک پالایشگاه به فروش بنزین وابسته باشد و قیمت بنزین به زیر قیمت نفت خام کاهش پیدا کند، این امر احتمالاً منجر به ضرر پالایشگاه خواهد شد.

مفهوم کرک اسپرد با مثال:

اولین قدم تبدیل قیمت محصول پالایش شده به دلار در هر گالن است. بیایید به یک مثال نگاه کنیم . :

فرض کنید در هر بشکه 42 گالن نفت وجود دارد. بنابراین، می‌توان باتوجه به هر گالن مصرف شده برای تولید محصول پالایشی کرک اسپرد آن را حساب کرد.

برای مثال، در حال حاضر قیمت فروش یک بشکه نفت 15 دلار می‌باشد، پالایشگاه‌ها نفت را به بنزین تبدیل می‌کنند و پس از انجام عملیات پالایش و تصفیه آن را به قیمت 20 دلار به خریدار می‌فروشند. در این حالت، 5 دلار تفاوت قیمت، کرک اسپرد بنزین می‌باشد.

برای هر فرآورده یک کرک اسپرد ( Crack Spread ) مجزا در نظر گرفته می‌شود و پالایشگاه‌ها برای هر فرآورده، کرک اسپرد جداگانه‌ای در نظر می‌گیرند. در این مثال فرض می‌کنیم، پالایشگاه گازوئیل را به قیمت 18 دلار عرضه می‌کند، بنابراین کرک اسپرد آن 3 دلار می‌شود. به این تفاوت قیمت مثبتی که وجود دارد، به اصطلاح کرک اسپرد مثبت گفته می‌شود.

کرک اسپرد می‌تواند مثبت یا منفی باشد. زمانی که کرک اسپرد محصول پالایشگاه منفی شود، به معنای این است که محصول زیان‌ده پالایشگاه است. عمدتا نفت کوره دارای کرک اسپرد منفی یا کرک اسپرد زیان‌ده است.

نفت کوره( Fuel Oil ) باقی مانده تقطير نفت خام در پالایش است که در سوخت كشتي ها، قطار ها، نيروگاه هاي برق، واحدهاي صنعتي بزرگ و كوچك استفاده می‌شود.

عوامل موثر بر کرک اسپرد(Crack Spread):

• یکی از عواملی که بر کرک اسپردتأثیر دارد، مسائل ژئوپلیتیکی است. به طور کلی، در دوره‌های عدم اطمینان سیاسی و بی ثباتی، احتمال کاهش در عرضه نفت وجود خواهد داشت. نتیجه این کاهش عرضه، افزایش قیمت نفت خام نسبت به محصولات پالایش شده است.
• همچنین تغییر در سیاست خارجی بر عملکرد تولیدکنندگان نفت خام و قیمت محصولات جانبی نفت خام تأثیر گذار است.
• شرایط آب و هوایی غالب، به طور عمده تغییرات فصلی، بر کرک اسپرد نیز تأثیر می‌گذارد.
• در فصل تابستان، برای محصولات جانبی خاص مانند بنزین و گازوئیل تقاضای بیشتری وجود دارد که به طور قابل توجهی کرک اسپرد را تقویت می‌کند.
• همچنین فصل زمستان تقاضا برای تقطیرهایی مانند سوخت دیزل و بنزین موتور را افزایش می‌دهد و منجر به کرک اسپرد بیشتر می شود.
• بین نفت خام و قدرت نقدینگی رابطه معکوس وجود دارد. هرگونه تغییر در قدرت یک ارز ممکن است بر قیمت نفت خام و در نهایت بر کرک اسپرد تأثیر گدار باشد. وقتی ارزش یک ارز کاهش می یابد ، قیمت نفت خام افزایش می‌یابد و این باعث تضعیف کرک اسپرد می‌شود.

نحوه استفاده از کرک اسپرد:

حتی اگر فقط سهام انرژی را معامله می کنید یا فقط معاملات آتی نفت خام کامل مانند قرارداد خام WTI

(West Texas Intermediate) را انجام می‌دهید، درک برخی از محرک‌ها و خروجی‌های بازار انرژی بسیار مهم است.

شرکت های نفتی، نفت خام خود را به پالایشگاه هایی می‌فروشند که آن را به محصولات تصفیه و پالایش شده مانند گاز یا گازوئیل تغییر می دهند.

نفت خام با حرارت(گرمایش) و فشرده سازی در دماهای مختلف تصفیه می شود. سایر فرآورده‌های نفتی، باتوجه به درجه ای که حرارت داده می‌شوند، تولید می‌شوند.

در تصویر زیر می‌توانید ببینید چه محصولی، در چه دمایی تولید می‌شود.

توجه به قیمت محصولات تصفیه شده برای معامله‌گران بسیار مهم است. زیرا این قیمت‌ها (در درجه اول بنزین و سوخت دیزل) محرک ایجاد تقاضا برای نفت خام دریافت شده پالایشگاه ها می‌باشند و متعاقباً بر قیمت نفت خام نیز تأثیر گذار است.

انواع کرک اسپرد

• 1: 1کرک اسپرد ساده
  
• 3: 2: 1 کرک اسپرد
• 5: 3: 2 کرک اسپرد

کرک اسپرد 1: 1 یکی از رایج‌ترین انواع کرک اسپرد پالایشگاه است که نشان دهنده حاشیه سود می‌باشد. به این معنا که نفت خام را می‌خرد و محصولات پالایش شده (مانند اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ سوخت دیزل ، بنزین ، سوخت جت) را می‌فروشد. به عبارتی اختلاف بین محصولات پالایش شده و نفت خام است.

همانطور که در مثال هم گفته شد، بسیاری از محصولات پالایش شده را باید به نرخ دلار به ازای هر گالن تبدیل کرد. بنابراین اگر محصول پالایش شد‌ه به دلار در هر بشکه تبدیل نشده باشد، لازم است این کار انجام شود.

برای مثال اگر هر بشکه، 42 گالن نفت باشد، ما برای تبدیل NY Harbour ULSD، قیمت هر دلار گالن ULSD را در 42 ضرب می کنیم.

اگر ارزش محصول تصفیه شده بیشتر از قیمت نفت خام باشد، کرک اسپرد سودآور است. از طرف دیگر، اگر ارزش محصول پالایش شده شده کمتر از مقدار نفت خام باشد، کرک اسپرد سودآور نیست.

کرک اسپرد(Crack Spread) معمولاً با استفاده از دو روش معامله می شود:

1. کرک اسپرد تک محصول

کرک اسپرد تک محصول از متداول‌ترین نوع کرک اسپرد است و منعکس کننده تفاوت حاشیه پالایشگاه بین نفت خام و محصولات تصفیه شده مانند گازوئیل یا بنزین می‌باشد. کرک اسپرد چند محصول

2. کرک اسپرد چند محصول

اسپردهای اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ چند محصول برای انعکاس عملکرد محصولات تصفیه شده طراحی شده است. طبق گفته گروه CME ، میزان تولید بنزین دو برابر نفت مایع تقطیر شده است. این نسبت باعث شده است که کرک اسپرد 3: 2: 1 بر استراتژی پوشش ریسک تمرکز کند. کرک اسپرد نسبت 3: 2: 1 یعنی با خرید سه بشکه در معاملات آتی نفت خام و فروش دو بشکه در معاملات آتی بنزین و یک بشکه آتی نفت کوره معامله می شود. پالایشگاهی که عملکرد پایین تری از بنزین نسبت به سایر مواد تقطیر اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ دارد ممکن است از ترکیبات دیگری مانند اسپرد 5: 3: 2 استفاده کند. نسبت 5: 3: 2 با خرید پنج بشکه معاملات آتی نفت خام و فروش سه معاملات آتی بنزین و دو معاملات آتی نفت کوره پالایشی معامله می شود.

همانطور که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان نفت توانایی و استراتژی پوشش ریسک قیمت‌های ناپایدار نفت را دارند، پالایشگاه‌ها نیز استراتژی پوشش ریسک خود را دارند. در حقیقت، می‌توان ادعا کرد که حتی پالایشگاه‌ها بیشتر از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نیاز به تضمین استراتژی پوشش ریسک دارند. زیرا حاشیه سود آنها تنها بر اساس قیمت یک کالا نمی‌باشد، بلکه حداقل دو و اغلب چندین کالا است: قیمت مواد اولیه یا ورودی (نفت خام) و همچنین خروجی آنها (سوخت پناهگاه ، روغن گرمایش ، بنزین ، سوخت دیزل ، بنزین ، سوخت جت و غیره).

بسیاری از پالایشگاه ها با خرید در معاملات آتی نفت خام یا مبادله و فروش همزمان محصولات پالایش شده یا معاملات سوآپ، از ریسک قرار گرفتن در معرض نوسان قیمت کرک اسپرد (Crack Spread) جلوگیری می‌کنند. در نتیجه پالایشگاه می‌تواندحاشیه پالایش را اصلاح یا ثابت حفظ کند .

حاشیه سود یک پالایشگاه نفت می‌تواند به میزان قابل توجهی توسط محرک های اساسی مختلف قیمت ورودی (نفت خام) و خروجی (محصولات پالایش شده) تحت تأثیر قرار بگیرد. قیمت محصولات تصفیه شده نیز می تواند جدا از یکدیگر و یا در برخی مواقع برعکس حرکت کند. وقتی این اتفاق می‌افتد ، می‌تواند به طور قابل توجهی برکرک اسپرد تأثیر بگذارد و باعث می‌شود که تصفیه‌خانه تقاضای خود را برای نفت خام تغییر دهد.

همچنین قیمت محصولات پالایشی می تواند جدا از یکدیگر و یا در برخی مواقع برعکس حرکت کنند. زمانی که این اتفاق می‎افتد به طور قابل توجهی بر کرک اسپرد می تواند تأثیر گذار باشد و باعث شود که پالایشگاه تقاضای خود برای نفت خام را تغییر دهد.

به عنوان مثال، وقتی قیمت قیمت محصولات پالایش ثابت است و قیمت نفت افزایش یابد، به طور معمول شاهد محدود شدن اسپرد خواهیم بود.

پالایشگاه ممکن است تولید خود را کاهش دهد و باعث گسترش مجدد اسپرد شود. یا اگر قیمت نفت کاهش یابد و قیمت محصولات پالایش شده ثابت بماند یا حتی افزایش یابد، ممکن است انتظار گسترش اسپرد را داشته باشیم. در صورت شدت گرفتن اسپرد ، پالایشگاه ها تولید خود را کاهش می‌دهند تا با محدود کردن عرضه محصولات پالایشی، حاشیه سود خود را بازیابند.

همانطور که گفته شد، افزایش تقاضا در نرخ کرک اسپرد تاثیر گذار است و بیان کننده فروش بیشتر می‌باشد اما در نظر داشته باشید که ظرفیت تولید کرک اسپرد پالایشگاه‌ها نیز محدود است و مقداری از تولیدات آن‌ها مانند نفت کوره، زیان است و هزینه‌هایی مانند هزینه تعمیر قطعات، نرخ دستمزد، هزینه توزیع و هزینه‌های دیگر از مواردی هستند که نمی‌توان از آن‌ها چشم‌پوشی نمود.

خلاصه نکات مهم در مورد کرک اسپرد (Crack Spread):

درتعریف کرک اسپرد (crack spread) گفته شد که به اختلاف قیمت بین یک بشکه محصول با یک بشکه نفت خام، کرک اسپرد گفته می‌شود و به انواع کرک اسپرد نیز اشاره شد. در تاثیر کرک اسپرد بر سودآوری پالایشگاه‌ها اینگونه متوجه شدیم که با افزایش قیمت نفت کرک اسپرد ، سود شرکت‌های پالایشی نیز افزایش می‌یابد که موجب افزاش EPS شرکت‌ها نیز می‌شود. برای تحلیل سهم پالایشگاهی تنها در نظر داشتن کرک اسپرد(Crack Spread)کافی و لازم نیست. توجه به بسیاری از عوامل مانند؛ تغییرات فصل، آب و هوا، سیاست‌های اتخاذ شده خارجی، عوامل موثر بر کاهش تقاضا، کمبود کیفیت استاندارد و غیره بسیار اهمیت دارد.

آموزش وبسایت TradingView – نمودار قیمت – بخش 2

با سومین مقاله از سری مقالات آموزش وبسایت تریدینگ ویو برای جعبه ابزار همراه شما هستیم. در مقاله قبل تا بخش ۴ نمودار قیمت به طور کامل توضیح داده شد. در این مقاله از بخش ۵ نمودار قیمت ادامه می‌دهیم.

کلمات کلیدی:

تحلیل، تحلیل تکنیکال، نمودارخوانی، ارز دیجیتال، فارکس، تریدینگ ویو.

:Keywords

Analysis, Technical Analysis, Charting, Cryptocurrency, Forex, TradingView.

نمودار قیمت در وبسایت تریدینگ ویو:

Fullscreen mode نمودار قیمت را به صورت تمام صفحه نشان می‌دهد. لازم به ذکر است که در صورت انتخاب این گزینه دسترسی به منوهای اطراف نمودار از دست می‌رود و تنها پنل ابزارهای موردعلاقه بر روی نمودار قیمت باقی می‌ماند. در نتیجه، در صورت علاقه به تمام صفحه نمودن نمودار، ابتدا اندیکاتورهای مورد استفاده خود را فعال نموده، تنظیمات اولیه خود را انجام داده و ابزارهای مورد استفاده خود را ستاره‌دار کنید.

Take a snapshot پنجره‌ای به فرم زیر باز می‌کند که:

• Save chart image محدوده فعلی نمایش داده شده در نمودار قیمت را به صورت عکس ذخیره می‌کند و به صورت میانبر می‌توان برای آن از ترکیب Ctrl + Alt + S استفاده نمود.
• Copy chart image محدوده فعلی نمایش داده شده در نمودار قیمت را در Clipboard کاربر کپی می‌کند و در صورت نیاز کاربر می‌تواند آن را در هر جای دیگری Paste کند که کلید میانبر این عملکرد ترکیب Ctrl + Shift + S می‌باشد.
• Copy link to the chart image لینک دسترسی به تصویر محدوده فعلی نمودار قیمت را کپی می‌کند و کلید میانبر آن Alt + S می‌باشد.
• Open image in new tab تصویر محدوده فعلی نمودار قیمت را در تب جدیدی از مرورگر باز می‌کند.
• Tweet chart image به صورت مستقیم تصویر محدوده فعلی نمودار قیمت را در شبکه توئیتر به اشتراک می‌گذارد.

گزینه Publish امکان به اشتراک گذاری تحلیل کاربر در خود وبسایت را به صورت ایده تصویری یا ویدئویی ایجاد می‌کند.

از پنل‌های سمت راست صفحه تنها چهار مورد وجود دارد که بیشتر معرفی نشده‌اند و در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

Data Window اطلاعات زمانی-قیمتی کندلی که نشانگر ماوس در زمان آن قرار دارد را به طور کامل نشان می‌دهد. همچنین در صورت فعال بودن (پنهان نبودن) اندیکاتورها نیز مقادیر هر اندیکاتور را نیز در آن بازه زمانی اعلام می‌کند.

Order Panel پنل ثبت سفارشات کاربر در صورت اتصال به صرافی یا کاگزاری طرف قرارداد کاربر می‌باشد. در صورت امکان اتصال به کارگزاری از طریق وبسایت، بر روی دکمه Connect کلیک کرده و از میان لیست کارگزاری‌ها و صرافی‌های پشتیبانی شده توسط وبسایت، کارگزاری خود را انتخاب نموده و پس از تأیید حساب کاربری خود در کارگزاری انتخاب شده، امکان ثبت سفارش مستقیم از طریق وبسایت تریدینگ ویو برای شما ایجاد می‌شود.

بخش۱۰:

عمق بازار (Depth Of Market (DOM)) لیست سفارشات خرید و فروش ثبت‌شده در منبع نمایش نمودار قیمت می‌باشد. همچنین در زیر این پنل امکان درخواست خرید و فروش وجود دارد که در صورت کلیک بر روی آن، کاربر را به Trading Panel راهنمائی می‌کند و در صورت اتصال به صرافی یا کارگزاری مدنظر، امکان ثبت سفارش و معامله وجود خواهد داشت.

بخش۱۱:

Object tree لیست همه ابزارها و اندیکاتورهای فعال شده بر روی نمودار قیمت را به همراه نماد انتخابی نمایش می‌دهد. نکته‌ای که باید به آن دقت داشت این است که همه ابزارها و اندیکاتورها در نمودار وبسایت تریدینگ ویو به صورت لایه لایه‌ای بر روی هم سوار می‌شوند که ترتیب این لایه‌ها در Object tree از بالا به پائین می‌باشد. به این معنی که در عکس زیر بالاترین لایه قابل مشاهده در نمودار قیمت خود نماد AAPL بوده و در لایه‌های پائین‌تر خطوط روند رسم شده است. نکته مدنظر در رابطه با لایه‌ها این است که موارد موجود در لایه‌های بالاتر روی موارد موجود در لایه‌های زیرین ترسیم می‌شوند. برای مثال در شکل زیر، کندل‌های نماد روی خطوط رسم شده‌اند و خطوط قابلیت عبور از روی کندل‌ها را ندارند. برای جابجائی یک ابزار به لایه‌های بالاتر یا پائین‌تر به سادگی آن‌ها را با ماوس Drag کنید. برای تنظیم این لیست و لیست سایر نمادها ۴ گزینه ارائه شده است که به شرح زیر می‌باشند:

• گزینه ۱:Manage layout drawings لیست مفصلی از همه نمادهای مورد تحلیل قرار گرفته به همراه تعداد ابزارهای رسم شده بر روی نمودار قیمتی هر نماد را نشان می‌دهد که امکان حذف کلی هریک از طریق دکمه ضربدر روبروی هر کدام و همچنین باز نمودن Object tree مرتبط با هرکدام با کلیک بر روی خود گزینه وجود دارد.
• گزینه ۲:Create a group of drawings به کاربر امکان دسته‌بندی ابزارهای رسم شده را می‌دهد. نحوه کار با آن به این صورت است که در ابتدا روی اولین ابزار مدنظر برای اضافه به دسته‌بندی کلیک کرده و سپس روی این گزینه که فعال شده است کلیک می‌کنید. با انجام این کار ابزار مدنظر در زیرمجموعه یک پوشه در Object tree نمایش داده می‌شود. حال با Drag کردن سایر ابزارهای مدنظر به روی این پوشه امکان تکمیل دسته‌بندی وجود دارد. این قابلیت برای آن دسته از افراد که تمایل به استفاده از چند مدل استراتژی تحلیلی مختلف را دارند، بسیار کاربردی می‌باشد.
• گزینه ۳:Clone, Copy امکان کپی از ابزار مدنظر به Clipboard و یا ایجاد مستقیم یک کپی از ابزار را ایجاد می‌کند.
• گزینه ۴:Move to برای نماد و اندیکاتورهای اسیلاتوری استفاده می‌شود و امکان جابجائی پنل هر کدام را به سمت بالا یا پائین ایجاد می‌کند.

بخش۱۲:

گزینه تنظیمات در گوشه پائین سمت راست نمودار قیمتی قرار گرفته است و با کلیک بر روی آن منوئی به شکل زیر باز می‌شود. Reset Price Scale بازه قیمتی نمودار را به حالت پیش‌فرض برمی‌گرداند. گزینه Auto، ابعاد نمودار را متناسب با بازه قیمتی تنظیم می‌کند. گزینه Lock Price To Bar Ratio پیشتر توضیح داده شد. Scale Price Chart Only تنها محور قیمت را بازه‌بندی می‌کند که با توجه به بازه‌بندی شدن محور قیمت تأثیر خاصی ندارد. Invert Scale نمودار را برعکس می‌کند که این گزینه میانبر Alt + I را دارد.

۴ گزینه بعدی مربوط به نحوه چینش قیمت‌ها در محور عمودی می‌باشد. Regular نمودار حسابی را نمایش می‌دهد، Percent تغییرات حسابی را برحسب درصدی از پائین‌ترین قیمت نمودار فعلی نشان می‌دهد که میانبر Alt + P را دارد.Indexed to 100 مشابه اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ درصدی بوده ولی به جای درصد از مبنای عدد ۱۰۰ برای پائین‌ترین قیمت استفاده می‌کند و در نهایت Logarithmic برای نمودار لگاریتمی استفاده می‌شود که توصیه ما این است که در نماد‌های با تغییرات بیش از ۱۰۰ درصد از پائین‌ترین تا بالاترین قیمت نمایش داده شده، از نمودار لگاریتمی استفاده شود و میانبر آن Alt + L می‌باشد. گزینه Move Scale To Left محور قیمت را به سمت چپ نمودار می‌برد و بعد از آن این گزینه Move Scale To Right خواهد شد. منوهای Labels، Lines و Time Zone و گزینه‌های Currency ، Plus Button و Countdown To Bar Close و همچنین Session Breaks قبلاً گفته شده است و گزینه Settings… مجدداً پنجره Chart Settings را باز می‌کند. همچنین بسته به نوع مرورگر می‌توان یک منوی دیگر تحت عنوان Session را در زیر گزینه Session Breaks مشاهده کرد که در رابطه با آن نیز پیشتر صحبت شده است.

بخش۱۳:

مجدداً برای تنظیم نحوه بازه‌بندی محور قیمت به صورت Auto، لگاریتمی و درصدی می‌باشد. همچنین گزینه Adj برای نمادهای سهامی به منظور تعدیل قیمتی ناشی از افزایش سرمایه‌ها و پرداخت‌های سود نقدی استفاده می‌شود.

بخش۱۴:

تنظیمات Time Zone می‌باشد که پیشتر توضیح داده شده است. همچنین بسته به نوع مرورگر مورد استفاده امکان مشاهده منوی Session در این قسمت وجود دارد که این منو نیز پیشتر معرفی شده است.

بخش۱۵:

کل بازه زمانی ارائه شده در نمودار قیمت را با توجه به زمان انتخاب شده تعیین می‌کند. برای مثال در صورت انتخاب گزینه 1M، نمودار در تایم‌فریم ۳۰‌ دقیقه‌ای نوسانات یک ماه اخیر را نمایش خواهد داد.

بخش۱۶:

پنجره Go to با کلید میانبر Alt + G را نمایش می‌دهد که از طریق بخش Date آن کاربر می‌تواند به یک کندل خاص در تاریخ و زمانی مشخص دسترسی داشته باشد و یا با استفاده از بخش Custom range فاصله زمانی به خصوصی از نمودار را مشاهده کند.

بخش۱۷:

این بخش از چند جزء مجزا تشکیل شده است که هریک را جداگانه از چپ به راست توضیح خواهیم داد:

• Stock Screener: سه مدل Screener وبسایت که پیشتر معرفی شده بود را در زیر نمودار قرار داده است که با انتخاب فلش کنار آن امکان اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ تغییر Screener به دو مدل دیگر که Forex و Crypto هستند وجود دارد.
• Text Notes: برای زمانی که در نمادی خاص نیاز به ثبت توضیحی خاص برای خود هستید، بخش Text Notes وجود دارد که نوشته‌های موجود برای نماد را در لیست سمت چپ نمایش داده و نوشته انتخاب شده را در بخش سمت راست نمایش می‌دهد. برای نوشتن موردی جدید کافیست بر روی دکمه +NEW کلیک کنید.
• Pine Editor: نمودارهای قیمتی و اندیکاتورهای وبسایت تریدینگ ویو به زبان Pine Script نوشته شده‌اند. در صورت تمایل، امکان طراحی یک اندیکاتور به همین زبان، در بخش Pine Editor وجود دارد.
• Strategy Tester: پس از انتخاب یک استراتژی اندیکاتوری از منوی اندیکاتورها، از این پنل امکان تست کردن آن بر روی نماد و تایم‌فریم انتخابی کاربر وجود دارد.
• Trading Panel: پنل ثبت سفارش و انجام معامله مستقیم از طریق وبسایت TradingView می‌باشد که در صورت فعال‌سازی صرافی یا کارگزاری طرف قرارداد، امکان استفاده از این بخش مهیا می‌باشد.

بخش۱۸:

پنل زیرین نمودار را باز و بسته (Show/Hide) نموده و یا به حالت تمام صفحه (Toggle Maximize) درمی‌آورد.

بخش۱۹:

Show Favorite Drawing Tools Toolbar به کاربر این امکان را می‌دهد که ابزارهای مورد علاقه و ستاره‌دار خود را در پنلی معلق مشابه بخش۲۴ بر روی نمودار قیمت در دسترس داشته باشد.

بخش۲۰:

اطلاعات نماد انتخاب شده، تایم‌فریم مورد استفاده، منبع داده‌های نمودار قیمتی، نوع نمودار قیمتی و در نهایت وضعیت بازار نماد انتخابی را نمایش می‌دهد.

بخش۲۱:

۴ قیمت اصلی هر کندل را در کنار میزان تغییرات قیمتی آن کندل به صورت عددی و درصدی نمایش می‌دهد.

بخش۲۲:

گزینه‌های خرید و فروش به صورت سرخطی در صورت اتصال وبسایت به صرافی یا کارگزاری طرف قرار داد می‌باشد که در بین دو دکمه اختلاف قیمت خرید و فروش (Spread) نیز نمایش داده شده است.

بخش۲۳:

لیست اندیکاتورهای انتخاب شده بر روی نمودار قیمتی را نمایش می‌دهد که با قرار دادن نشانگر ماوس بر روی هر یک امکان پنهان و پیدا کردن اندیکاتور (Hide/Show)، تنظیمات هر کدام از آن‌‌ها (Settings)، نمایش کد برنامه‌نویسی اندیکاتور (Source code)، پاک کردن اندیکاتور از روی نمودار قیمتی (Remove) و گزینه‌های دیگری نظیر اضافه‌کردن هشدار در اندیکاتور، تغییر چینش لایه‌ای اندیکاتور یا کپی در بخش More موجود می‌باشد. همچنین با انتخاب گزینه فلش در پائین این بخش امکان پنهان و پیدا کردن لیست اندیکاتورها نیز موجود می‌باشد.

بخش۲۴:

پنل معلق ابزارهای موردعلاقه و ستاره‌دار شده کاربر برای دسترسی سریع‌تر به آن‌ها در حین تحلیل می‌باشد.

بخش ۲۵ متعلق به منوی ابزارهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال می‌باشد که به دلیل اهمیت بالای آن به صورت جداگانه و در آخرین بخش از سری مقالات وبسایت تریدینگ ویو مورد بررسی قرار می‌گیرد.

دارایی نقدپذیر (Liquid Asset) و نقدینگی (Liquidity) چیست؟

یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های سرمایه‌گذاران این است که آیا پس از خرید یک دارایی جدید، می‌توان پس از مدتی آن را به‌راحتی در بازار فروخت و به پول نقد تبدیل کرد یا نه. این پرسش، جواب دقیق و مشخصی ندارد؛ اما می‌توان با درنظرگرفتن عوامل مختلف تا حدودی به آن پاسخ داد.

برخی از دارایی‌هایی که ما با آن سروکار داریم بازار چندان مناسبی ندارند. برای مثال با آنکه اشیای قدیمی و به‌اصطلاح آنتیک بسیار ارزشمند هستند؛ اما فروش آنها در بازار کار دشواری است. املاک و مستغلات هم ماهیتی مشابه دارند و ممکن است مدت‌زمان زیادی طول بکشد تا خانه‌ای را بفروشیم.

در حقیقت خرید دارایی‌هایی که ارزش بالایی دارند اما نقدپذیری آنها پایین است، یک حرکت پُرریسک‌ محسوب می‌شود؛ چراکه این احتمال وجود دارد زمانی که شما به پول نقد نیاز داشته باشید امکان فروش سریع دارایی‌تان به‌‌دلیل نبود مشتری مقدور نباشد یا اینکه در نهایت مجبور شوید آن را با قیمت بسیار کمتر از ارزش واقعی‌اش بفروشید.

به بیان ساده، خرید کالای نقدپذیر یا دارایی‌ای که مشتری دست‌به‌نقد همواره برای آن وجود دارد شاخص‌ مهمی است و باید آن را در نظر داشته باشید. در این مقاله قصد داریم شما را با دو مفهوم دارایی نقدپذیر و نقدینگی آشنا کنیم و در ادامه به برخی ویژگی‌ها، عوامل مؤثر، نحوه محاسبه و اهمیت آنها نگاهی داشته باشیم. پس تا انتهای این مطلب ما را همراهی کنید.

دارایی نقدپذیر چیست؟

دارایی نقدپذیر یا نقدشونده (Liquid Asset) که در برخی مقالات اقتصادی از آن با عنوان دارایی سیال هم نام برده شده است به اموال یا داشته‌هایی گفته می‌شود که از سهولت بالایی برای خرید‌و‌فروش برخوردار هستند و می‌توان آنها را به‌آسانی به وجه نقد تبدیل کرد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دارایی نقدپذیر انتقال آسان مالکیت آن است. برای مثال دلار، یورو یا سکهٔ طلا نیازی به مراحل قانونی برای واگذاری مالکیت‌ ندارند و می‌توان به‌آسانی آنها را به پول رایج تبدیل کرد.

علاوه بر این دارایی‌های نقدپذیر ویژگی‌های دیگری هم دارند که عبارت‌اند از:

در این میان دارایی‌های گوناگونی وجود دارند که به‌طور ذاتی همواره نقدپذیر هستند و اغلب سرمایه‌گذاران بزرگ در سبد سرمایه خود همیشه از این دسته دارایی‌ها استفاده می‌کنند. طلا، ارزهای معتبر خارجی، سهام، اوراق قرضه و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETFs) از جمله دارایی‌های با نقدپذیری بالا هستند. البته نباید فراموش کرد که میزان نقدپذیری برخی از این کالاها ممکن است با توجه به شرایط اقتصادی هر کشور متفاوت باشد.

به‌طور کلی پول نقدپذیرترین دارایی در جهان است.

در سوی دیگر ما با برخی کالاها سروکار داریم که از نظر نقدپذیری متفاوت هستند و فرایند خریدوفروش و تبدیل آنها به پول چندان آسان نیست.

دارایی غیرسیال یا نقدناپذیر چیست؟

دارایی نقدناپذیر (Illiquid Asset) که از آن با تعابیر دیرنقدپذیر یا غیرسیال هم یاد می‌شود به دسته‌ای از دارایی‌ها می‌گویند که امکان تبدیل آنها به پول نقد، کم یا حتی در برخی موارد غیرممکن است. دارایی نقدناپذیر را می‌توان نقطه مقابل دارایی نقدپذیر دانست؛ دارایی‌‌هایی که با وجود ارزش بالا، مشتریان اندکی دارند.

برای مثال فرض کنید شما یک نقاشی از ژان میشل باسکیت (Jean Michel Basquiat) را در اختیار دارید که بیش از ۱۰۰میلیون دلار ارزش دارد. با آنکه این اثر هنری بسیار گران‌بهاست، با توجه به قیمت‌گذاری و مشتریانی که برای خرید آن وجود دارند یک دارایی نقدناپذیر تلقی می‌شود.

باید به این نکته توجه کرد که عبارت نقدناپذیر به‌معنای غیرقابل نقد‌شدن نیست بلکه به این معناست که باید زمان زیادی منتظر ماند تا چنین دارایی‌‌ای به پول تبدیل شود.

موضوع نقدناپذیری تنها گریبان‌گیر افراد یا سرمایه‌گذاران نیست، بلکه شرکت‌های بزرگ هم با شکلی متفاوت با این مسئله درگیر هستند. بسیاری از شرکت‌ها در زمان تنظیم ترازنامه‌های مالی و مشخص‌کردن بدهی‌ها و معوقات باید نقدپذیری دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خود را مشخص کنند.

از آنجا که دارایی‌های نقدناپذیر اغلب ریسک و نوسانات زیادی دارند، سرمایه‌گذاران باتجربه‌، درصد بسیاری کمی از سبد مالی خود را به این دارایی‌ها اختصاص می‌دهند. خانه و مستغلات، آثار هنری، اجناس قدیمی و آنتیک، ماشین، اقلام کلکسیونی همگی از دارایی‌های نقدناپذیر هستند.

بازار نقدی یا سیال چیست؟

اصطلاح پرکاربرد دیگری در این میان وجود دارد که بد نیست پیش از آنکه دربارهٔ نقدینگی توضیح دهیم، به آن اشاره‌ای داشته باشیم. عبارت بازار سیال یا نقدی (Liquid Market) که با نام‌های دیگری مانند بازار لیکویید یا شناور هم شناخته می‌شود، به بازاری گفته می‌شود که خریداران و فروشندگان زیادی در آن فعالیت می‌کنند. در این بازار علاوه بر قیمت منصفانه، خریداران و فروشندگان هزینه‌ کمتری بابت نقل‌وانتقالات پرداخت می‌کنند.

دلیل حضور خریداران و فروشندگان متعدد در این بازار علاوه بر قیمت‌های مناسب و منصفانه، نوسانات اندکی است که این دست از بازارها دارند.

نقدینگی چیست؟

نقدینگی (Liquidity) عبارتی است که بسیار آن را شنیده‌ایم. این واژه پرکاربرد، یک ویژگی و صفت مهم برای کالاها و دارایی‌ها محسوب می‌شود. به‌طوری که می‌توان گفت تعریف یک دارایی نقدپذیر یا نقدناپذیر به‌نوعی وابسته به این پارامتر است.

در اقتصاد تعاریف گوناگونی برای نقدینگی وجود دارد؛ برخی نقدینگی را به‌عنوان معیاری برای توانایی فروش سریع یک دارایی به‌ قیمت بازار می‌دانند؛ اما عده‌ای دیگر پول در گردش را نقدینگی تلقی می‌کنند، بعضی از اقتصاددانان هم به دارایی‌های نقدی و مجموع پول و شِبه‌پول به‌عنوان نقدینگی اشاره می‌کنند. شاید ساده‌ترین تعریف از نقدینگی همان پول نقد باشد.

اگر بخواهیم این مفهوم ساده را کمی علمی‌تر توضیح دهیم، نقدینگی را می‌توان داشتن مقدار قابل‌ملاحظه‎‌‌ای دارایی با نقدپذیری بالا توصیف کرد و از آنجا که پول نقدپذیرترین دارایی ممکن است؛ بنابراین نقدینگی و پول را می‌توان معادل هم دانست.

در بازارهای مرسوم و سنتی دو سطح کلی برای نقدینگی داریم:

• نقدینگی بازار (Market Liquidity): به‌میزان سهولت خرید و فروش کالا یا دارایی با قیمتی منصفانه و عادلانه گفته می‌شود. به‌عبارت دیگر نقدینگی یک بازار به سرعت و نقدشوندگی آن دارایی وابسته است. در هر بازار زمانی که شکاف یا اختلاف قیمت میان فروشنده و خریدار (Bid-Ask Spread) کمتر باشد و اعداد و ارقام دلخواه این دو سمت معامله به هم نزدیک‌تر باشد با نقدینگیِ بازارِ بهتری مواجه هستیم.

• نقدینگی حسابدارییاترازنامه‌ای (Accounting liquidity): معیاری برای سنجش توانایی پرداخت بدهی‌ها در زمان سررسید است. این میزان معمولاً به صورت نسبت یا درصد بیان می شود. اغلب سرمایه‌گذاران با نگاه به میزان بدهی‌ها، وجوه نقد، تعهدات مالی و کالاهای موجود یک شرکت اقدام به سرمایه‌گذاری در آن می‌کنند؛ بنابراین موضوع نقدینگی حسابداری یکی از مؤلفه‌های مهم در جذب سرمایه، اعتماد کاربران و تنظیم ترازنامه‌های مالی است.

البته در بازار ارزهای دیجیتال دسته‌بندی دیگری نیز با عنوان نقدینگی صرافی (Exchange Liquidity) وجود دارد که تابعی از مِیکرها، تِیکرها (Maker & Taker) و جفت‌ارزهای فهرست‌‌شده در صرافی‌هاست. به‌عبارت دیگر نقدینگی در هر صرافی را می‌توان از مبادلاتی که در آن انجام می‌شود و جفت‌ارزهایی که پشتیبانی می‌شود، برآورد کرد.

محاسبه نقدینگی

همان‌ طور که اشاره کردیم یکی از مسائل اساسی شرکت‌ها موضوع نقدینگی و محاسبه آن است. از آنجا که شرکت‌ها برای آنکه توانایی پرداخت بدهی‌ها، معوقات و تعهدات خود را بررسی کنند از رابطه‌ای به نام نسبت نقدینگی (Liquidity Ratio) استفاده می‌کنند. نسبت نقدینگی به سه شیوهٔ مختلف محاسبه می‌شود که عبارت است از:

نسبت جاری (Current ratio): در این مدل که ساده‌ترین روش برای محاسبه نقدینگی است، میزان بدهی‌های جاری را بر دارایی‌های جاری تقسیم کرده و عدد به‌‌دست‌آمده میزان نقدینگی را مشخص می‌کند.

منظور از بدهی جاری، بدهی‌هایی است که موعد پرداخت آن کمتر از یک سال بوده و دارایی‌های جاری هم به‌معنای دارایی‌هایی است که می‌توان در کمتر از یک سال آنها را به پول نقد تبدیل کرد.

به‌طور کلی اعداد به‌‌دست‌آمده از نسبت جاری که ۱ یا بالاتر از آن باشد، نشان‌دهنده وضعیت مناسب یک شرکت است.

نسبت آنی (Quick ratio): در این مدلِ نقدینگی، مقدار عددی دارایی‌های فعلی از دارایی‌های جاری کسر می‌شود و عدد حاصل بر بدهی‌های فعلی تقسیم می‌شود.

نسبت پول نقد (Cash ratio): در این نسبت هم مجموع پول‌های نقد به‌علاوه سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده بر بدهی‌های جاری تقسیم می‌شود.

از آنجا که محور مطالب ما در این مقاله محاسبه نقدینگی و کاربردهای این نسبت‌ها نیست، با اشاره‌ای کوتاه به این موضوع به‌سراغ بازار ارزهای دیجیتال و عوامل مؤثر بر نقدینگی آن می‌رویم.

عوامل مؤثر بر نقدینگی ارزهای دیجیتال

حجم معاملات

یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار و تعیین‌کننده نقدینگی یک ارز دیجیتال، حجم مبادلات است. منظور از حجم در اینجا به‌معنای تعداد ارزهای دیجیتالی است که طی ۲۴ ساعت گذشته در یک پلتفرم مشخص خرید‌وفروش شده باشند.

به‌عبارت ساده حجم بالای تبادلات به‌معنای خریداران و فروشندگان بیشتر است و این حجم بیشتر به‌معنای نقدینگی بالاتر است. برای آنکه از حجم بالای معاملات برخی از ارزهای دیجیتال و نقدینگی آنها اطمینان پیدا کنید، بهتر است حجم مبادلات آنها را در چند صرافی بزرگ و معتبر بررسی کنید.

پلتفرم معاملات

صرافی‌های ارز دیجیتال بازار خرید‌و‌فروش این دارایی‌ها را در اختیار دارند؛ بنابراین صرافی‌هایی که بتوانند امکانات و امنیت بالاتری را ارائه کنند موجب جذب بیشتر معامله‌گران می‌شوند. همین موضوع در نهایت منتهی به سودآوری بیشتر و جذب نقدینگی می‌شود. صرافی‌هایی بزرگ‌تر به‌‌دلیل کاربران بیشتر و استفاده از جفت‌ارزهای مختلف از نقدینگی بالاتری برخوردار هستند.

پذیرش

عامل اصلی موفقیت یک ارز دیجیتال به محبوبیت و پذیرش آن گره‌ خورده است. برای آنکه ارز دیجیتالی با نقدینگی بالا داشته باشیم، باید مجموعه بزرگی از افراد از این دارایی برای انجام تراکنش‌های خود استفاده کنند.

به‌طور مثال ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم به‌‌دلیل محبوبیت و کارایی بیشتر از پذیرش بالاتری برخوردار هستند. در مقابل می‌توان به پروژه‌های جدیدی اشاره کرد که به‌‌دلیل اندک‌بودن محبوبیت و سطح پذیرش آن‌ها نقدینگی پایینی دارند.

بنابراین پذیرش یک ارز دیجیتال جدید توسط مردم و نهادها، موضوعی مهم و حیاتی به‌شمار می‌رود؛ پذیرش بیشتر یک ارز دیجیتال را می‌توان با نقدینگی بیشتر برابر دانست.

قانون‌گذاری

قوانین و مقررات حاکم بر ارزهای دیجیتال می‌تواند تأثیر مستقیمی بر نقدینگی این دارایی‌ها بگذارد. برخی از کشورها به‌شکل گسترده‌ای استفاده و تبادلات مبتنی بر ارزهای دیجیتال را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. از آنجا که کاربران در چنین شرایطی نمی‌توانند به‌آسانی دارایی‌های دیجیتال خود را با دیگران مبادله کنند؛ بنابراین ‌بسیاری از صرافی‌ها و کاربران نمی‌توانند در چنین فضایی فعالیت کنند. با کاهش معاملات خرید‌و‌فروش و کم‌فروغ‌بودن بازار، نقدینگی هم روندی نزولی پیدا می‌کند.

هرچقدر قوانین محدود‌کننده کمتر باشد، به‌ همان نسبت میزان نقدینگی ارزهای دیجیتال بیشتر خواهد بود.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

وجود نقدینگی بالا و قیمت‌های منصفانه بهترین شرایط را برای یک معامله‌گر ارزهای دیجیتال رقم می‌زنند. در بازاری با نقدینگی بالا فروشندگان می‌توانند داشته‌های خود را به‌ قیمت مناسب بفروشند و خریداران هم با قیمت‌هایی معقول می‌توانند آنچه را که می‌خواهند به‌ دست آورند.

در چنین بازاری معامله‌گران ارزهای دیجیتال می‌توانند به‌آسانی و به‌سرعت خریدار یا فروشنده مناسب را پیداکرده و معاملات خود را نهایی کنند. نقدینگی بالا در ارزهای دیجیتال باعث می‌شود قیمت تا حد قابل‌ملاحظه‌ای پایدار بماند و درگیر نوسانات شدید نشود. در سوی دیگر اگر بازار نقدینگی اندکی داشته باشد، شاهد بازاری نوسانی و پرریسک خواهیم بود.

بنابراین بازاری با نقدینگی بالا ثبات بیشتری به‌همراه دارد از سوی دیگر چنین شرایطی موجب می‌شود تا احتمال دست‌کاری و تغییر در قیمت‌ها نیز به‌حداقل برسد. اگر عده‌ای بخواهند با خرید یا فروش انبوه یک ارز دیجیتال قیمت را دست‌خوش تغییر کنند، چنین کاری در یک بازار با نقدینگی بالا تقریباً ناممکن خواهد بود.

از آنجا که یکی از پایه‌های پیش‌بینی بازار استفاده از تحلیل تکنیکال است و این موضوع با بررسی قیمت‌ در گذشته شکل می‌گیرد، در بازاری که به‌دلیل نقدینگی پایین دائماً در تلاطم باشد، نمی‌توان از شاخصی مانند تحلیل تکنیکال استفاده کرد.

استخر نقدینگی چیست؟

دنیای ارزهای دیجیتال هرروز شاهد توسعه و پیشرفت‌های چشم‌گیر است. هم‌زمان با افزایش حجم مبادلات و تنوع دارایی‌های موجود در بازار، نیاز به توسعه راه‌حل‌های جدید برای رفع خواسته‌ها و نیازهای موجود حس می‌شود. یکی از مفاهیم مهمی که توانست در این بازار غیرمتمرکز انقلابی ایجاد کند، امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) است.

این مفهوم حجم مبادلات ارزهای دیجیتال را به‌شدت افزایش داد، تا جایی که نیاز به وجود یک منبع تأمین نقدینگی در بازار برای افزایش سرعت مبادلات حس می‌شد. ازاین‌رو استخر نقدینگی (Liquidity Pool) شکل گرفت.

استخر نقدینگی به منبعی از توکن‌های مختلف گفته می‌شود که در صرافی‌های غیرمتمرکز توسط قرارداد‌های هوشمند (Smart Contract) قفل‌ شده و هدف آن رفع مشکلاتی است که به‌دلیل کمبود نقدینگی وجود دارد.

وجود استخرهای تأمین نقدینگی برای تداوم فعالیت بسیاری از صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی سواپ (Uniswap) ضروری است. شاید بتوان گفت استخر نقدینگی هسته اصلی صرافی‌های غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهد. از این استخرها برای تسهیل فرایند انجام سریع‌تر معاملات و وام‌دهی‌ها استفاده می‌شود.

سرمایه‌گذاران می‌توانند بخشی از دارایی‌های خود را در این استخرها وارد کنند و نقدینگی موردنیاز برای انجام معاملات را با این روش تأمین کنند. پس از انجام تراکنش‌ها، مبلغی به‌عنوان کارمزد از طرفین معامله اخذ می‌شود که بخشی از آن جهت پاداش به تأمین‌کنندگان تعلق می‌گیرد. پیدایش استخرهای نقدینگی موجب افزایش تعداد معاملات در بازار ارزهای دیجیتال شده‌ است.

جمع‌بندی

قابلیت «نقدپذیری» ویژگی مهمی است که باید به آن توجه داشت؛ زیرا این شاخص تعیین‌کننده میزان رونق و سلامت بازار است. به‌طور کلی در صورتی که نقدپذیری یک دارایی بالا باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند در مدت‌زمان کوتاهی دارایی خود را به‌ پول تبدیل اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ کند.

در طرف مقابل ممکن است یک کالا نقد‌پذیری اندکی داشته باشد. در این حالت تبدیل آن به پول با مشکلات متعددی از جمله نبود خریدار مناسب همراه خواهد بود؛ بنابراین برای یافتن یک خریدار و تبدیل چنین سرمایه‌ای به وجه نقد باید از قیمت منصفانه آن کاسته شود.

در زمان خرید یک کالا یا ارز دیجیتال حتماً به نقدپذیری و نقدینگی آن در بازارهای مختلف دقت کنید. توجه داشته باشید حجم معاملات یک کالا ممکن است تقلبی یا دست‌کاری شده باشد؛ اما نقدینگی را نمی‌توان جعل کرد.

دارایی نقدپذیر (Liquid Asset) و نقدینگی (Liquidity) چیست؟

یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های سرمایه‌گذاران این است که آیا پس از خرید یک دارایی جدید، می‌توان پس از مدتی آن را به‌راحتی در بازار فروخت و به پول نقد تبدیل کرد یا نه. این پرسش، جواب دقیق و مشخصی ندارد؛ اما می‌توان با درنظرگرفتن عوامل مختلف تا حدودی به آن پاسخ داد.

برخی از دارایی‌هایی که ما با آن سروکار داریم بازار چندان مناسبی ندارند. برای مثال با آنکه اشیای قدیمی و به‌اصطلاح آنتیک بسیار ارزشمند هستند؛ اما فروش آنها در بازار کار دشواری است. املاک و مستغلات هم ماهیتی مشابه دارند و ممکن است مدت‌زمان زیادی طول بکشد تا خانه‌ای را بفروشیم.

در حقیقت خرید دارایی‌هایی که ارزش بالایی دارند اما نقدپذیری آنها پایین است، یک حرکت پُرریسک‌ محسوب می‌شود؛ چراکه این احتمال وجود دارد زمانی که شما به پول نقد نیاز داشته باشید امکان فروش سریع دارایی‌تان به‌‌دلیل نبود مشتری مقدور نباشد یا اینکه در نهایت مجبور شوید آن را با قیمت بسیار کمتر از ارزش واقعی‌اش بفروشید.

به بیان ساده، خرید کالای نقدپذیر یا دارایی‌ای که مشتری دست‌به‌نقد همواره برای آن وجود دارد شاخص‌ مهمی است و باید آن را در نظر داشته باشید. در این مقاله قصد داریم شما را با دو مفهوم دارایی نقدپذیر و نقدینگی آشنا کنیم و در ادامه به برخی ویژگی‌ها، عوامل مؤثر، نحوه محاسبه و اهمیت آنها نگاهی داشته باشیم. پس تا انتهای این مطلب ما را همراهی کنید.

دارایی نقدپذیر چیست؟

دارایی نقدپذیر یا نقدشونده (Liquid Asset) که در برخی مقالات اقتصادی از آن با عنوان دارایی سیال هم نام برده شده است به اموال یا داشته‌هایی گفته می‌شود که از سهولت بالایی برای خرید‌و‌فروش برخوردار هستند و می‌توان آنها را به‌آسانی به وجه نقد تبدیل کرد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دارایی نقدپذیر انتقال آسان مالکیت آن است. برای مثال دلار، یورو یا سکهٔ طلا نیازی به مراحل قانونی برای واگذاری مالکیت‌ ندارند و می‌توان به‌آسانی آنها را به پول رایج تبدیل کرد.

علاوه بر این دارایی‌های نقدپذیر ویژگی‌های دیگری هم دارند که عبارت‌اند از:

در این میان دارایی‌های گوناگونی وجود دارند که به‌طور ذاتی همواره نقدپذیر هستند و اغلب سرمایه‌گذاران بزرگ در سبد سرمایه خود همیشه از این دسته دارایی‌ها استفاده می‌کنند. طلا، ارزهای معتبر خارجی، سهام، اوراق قرضه و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETFs) از جمله دارایی‌های با نقدپذیری بالا هستند. البته نباید فراموش کرد که میزان نقدپذیری برخی از این کالاها ممکن است با توجه به شرایط اقتصادی هر کشور متفاوت باشد.

به‌طور کلی پول نقدپذیرترین دارایی در جهان است.

در سوی دیگر ما با برخی کالاها سروکار داریم که از نظر نقدپذیری متفاوت هستند و فرایند خریدوفروش و تبدیل آنها به پول چندان آسان نیست.

دارایی غیرسیال یا نقدناپذیر چیست؟

دارایی نقدناپذیر (Illiquid Asset) که از آن با تعابیر دیرنقدپذیر یا غیرسیال هم یاد می‌شود به دسته‌ای از دارایی‌ها می‌گویند که امکان تبدیل آنها به پول نقد، کم یا حتی در برخی موارد غیرممکن است. دارایی نقدناپذیر را می‌توان نقطه مقابل دارایی نقدپذیر دانست؛ دارایی‌‌هایی که با وجود ارزش بالا، مشتریان اندکی دارند.

برای مثال فرض کنید شما یک نقاشی از ژان میشل باسکیت (Jean Michel Basquiat) را در اختیار دارید که بیش از ۱۰۰میلیون دلار ارزش دارد. با آنکه این اثر هنری بسیار گران‌بهاست، با توجه به قیمت‌گذاری و مشتریانی که برای خرید آن وجود دارند یک دارایی نقدناپذیر تلقی می‌شود.

باید به این نکته توجه کرد که عبارت نقدناپذیر به‌معنای غیرقابل نقد‌شدن نیست بلکه به این معناست که باید زمان زیادی منتظر ماند تا چنین دارایی‌‌ای به پول تبدیل شود.

موضوع نقدناپذیری تنها گریبان‌گیر افراد یا سرمایه‌گذاران نیست، بلکه شرکت‌های بزرگ هم با شکلی متفاوت با این مسئله درگیر هستند. بسیاری از شرکت‌ها در زمان تنظیم ترازنامه‌های مالی و مشخص‌کردن بدهی‌ها و معوقات باید نقدپذیری دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خود را مشخص کنند.

از آنجا که دارایی‌های نقدناپذیر اغلب ریسک و نوسانات زیادی دارند، سرمایه‌گذاران باتجربه‌، درصد بسیاری کمی از سبد مالی خود را به این دارایی‌ها اختصاص می‌دهند. خانه و مستغلات، آثار هنری، اجناس قدیمی و آنتیک، ماشین، اقلام کلکسیونی همگی از دارایی‌های نقدناپذیر هستند.

بازار نقدی یا سیال چیست؟

اصطلاح پرکاربرد دیگری در این میان وجود دارد که بد نیست پیش از آنکه دربارهٔ نقدینگی توضیح دهیم، به آن اشاره‌ای داشته باشیم. عبارت بازار سیال یا نقدی (Liquid Market) که با نام‌های دیگری مانند بازار لیکویید یا شناور هم شناخته می‌شود، به بازاری گفته می‌شود که خریداران و فروشندگان زیادی در آن فعالیت می‌کنند. در این بازار علاوه بر قیمت منصفانه، خریداران و فروشندگان هزینه‌ کمتری بابت نقل‌وانتقالات پرداخت می‌کنند.

دلیل حضور خریداران و فروشندگان متعدد در این بازار علاوه بر قیمت‌های مناسب و منصفانه، نوسانات اندکی است که این دست از بازارها دارند.

نقدینگی چیست؟

نقدینگی (Liquidity) عبارتی است که بسیار آن را شنیده‌ایم. این واژه پرکاربرد، یک ویژگی و صفت مهم برای کالاها و دارایی‌ها محسوب می‌شود. به‌طوری که می‌توان گفت تعریف یک دارایی نقدپذیر یا نقدناپذیر به‌نوعی وابسته به این پارامتر است.

در اقتصاد تعاریف گوناگونی برای نقدینگی وجود دارد؛ برخی نقدینگی را به‌عنوان معیاری برای توانایی فروش سریع یک دارایی به‌ قیمت بازار می‌دانند؛ اما عده‌ای دیگر پول در گردش را نقدینگی تلقی می‌کنند، بعضی از اقتصاددانان هم به دارایی‌های نقدی و مجموع پول و شِبه‌پول به‌عنوان نقدینگی اشاره می‌کنند. شاید ساده‌ترین تعریف از نقدینگی همان پول نقد باشد.

اگر بخواهیم این مفهوم ساده را کمی علمی‌تر توضیح دهیم، نقدینگی را می‌توان داشتن مقدار قابل‌ملاحظه‎‌‌ای دارایی با نقدپذیری بالا توصیف کرد و از آنجا که پول نقدپذیرترین دارایی ممکن اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ است؛ بنابراین نقدینگی و پول را می‌توان معادل هم دانست.

در بازارهای مرسوم و سنتی دو سطح کلی برای نقدینگی داریم:

• نقدینگی بازار (Market Liquidity): به‌میزان سهولت خرید و فروش کالا یا دارایی با قیمتی منصفانه و عادلانه گفته می‌شود. به‌عبارت دیگر نقدینگی یک بازار به سرعت و نقدشوندگی آن دارایی وابسته است. در هر بازار زمانی که شکاف یا اختلاف قیمت میان فروشنده و خریدار (Bid-Ask Spread) کمتر باشد و اعداد و ارقام دلخواه این دو سمت معامله به هم نزدیک‌تر باشد با نقدینگیِ بازارِ بهتری مواجه هستیم.

• نقدینگی حسابدارییاترازنامه‌ای (Accounting liquidity): معیاری برای سنجش توانایی پرداخت بدهی‌ها در زمان سررسید است. این میزان معمولاً به صورت نسبت یا درصد بیان می شود. اغلب سرمایه‌گذاران با نگاه به میزان بدهی‌ها، وجوه نقد، تعهدات مالی و کالاهای موجود یک شرکت اقدام به سرمایه‌گذاری در آن می‌کنند؛ بنابراین موضوع نقدینگی حسابداری یکی از مؤلفه‌های مهم در جذب سرمایه، اعتماد کاربران و تنظیم ترازنامه‌های مالی است.

البته در بازار ارزهای دیجیتال دسته‌بندی دیگری نیز با عنوان نقدینگی صرافی (Exchange Liquidity) وجود دارد که تابعی از مِیکرها، تِیکرها (Maker & Taker) و جفت‌ارزهای فهرست‌‌شده در صرافی‌هاست. به‌عبارت دیگر نقدینگی در هر صرافی را می‌توان از مبادلاتی که در آن انجام می‌شود و جفت‌ارزهایی که پشتیبانی می‌شود، برآورد کرد.

محاسبه نقدینگی

همان‌ طور که اشاره کردیم یکی از مسائل اساسی شرکت‌ها موضوع نقدینگی و محاسبه آن است. از آنجا که شرکت‌ها برای آنکه توانایی پرداخت بدهی‌ها، معوقات و تعهدات خود را بررسی کنند از رابطه‌ای به نام نسبت نقدینگی (Liquidity Ratio) استفاده می‌کنند. نسبت نقدینگی به سه شیوهٔ مختلف محاسبه می‌شود که عبارت است اختلاف قیمت (Spread) چیست؟ از:

نسبت جاری (Current ratio): در این مدل که ساده‌ترین روش برای محاسبه نقدینگی است، میزان بدهی‌های جاری را بر دارایی‌های جاری تقسیم کرده و عدد به‌‌دست‌آمده میزان نقدینگی را مشخص می‌کند.

منظور از بدهی جاری، بدهی‌هایی است که موعد پرداخت آن کمتر از یک سال بوده و دارایی‌های جاری هم به‌معنای دارایی‌هایی است که می‌توان در کمتر از یک سال آنها را به پول نقد تبدیل کرد.

به‌طور کلی اعداد به‌‌دست‌آمده از نسبت جاری که ۱ یا بالاتر از آن باشد، نشان‌دهنده وضعیت مناسب یک شرکت است.

نسبت آنی (Quick ratio): در این مدلِ نقدینگی، مقدار عددی دارایی‌های فعلی از دارایی‌های جاری کسر می‌شود و عدد حاصل بر بدهی‌های فعلی تقسیم می‌شود.

نسبت پول نقد (Cash ratio): در این نسبت هم مجموع پول‌های نقد به‌علاوه سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده بر بدهی‌های جاری تقسیم می‌شود.

از آنجا که محور مطالب ما در این مقاله محاسبه نقدینگی و کاربردهای این نسبت‌ها نیست، با اشاره‌ای کوتاه به این موضوع به‌سراغ بازار ارزهای دیجیتال و عوامل مؤثر بر نقدینگی آن می‌رویم.

عوامل مؤثر بر نقدینگی ارزهای دیجیتال

حجم معاملات

یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار و تعیین‌کننده نقدینگی یک ارز دیجیتال، حجم مبادلات است. منظور از حجم در اینجا به‌معنای تعداد ارزهای دیجیتالی است که طی ۲۴ ساعت گذشته در یک پلتفرم مشخص خرید‌وفروش شده باشند.

به‌عبارت ساده حجم بالای تبادلات به‌معنای خریداران و فروشندگان بیشتر است و این حجم بیشتر به‌معنای نقدینگی بالاتر است. برای آنکه از حجم بالای معاملات برخی از ارزهای دیجیتال و نقدینگی آنها اطمینان پیدا کنید، بهتر است حجم مبادلات آنها را در چند صرافی بزرگ و معتبر بررسی کنید.

پلتفرم معاملات

صرافی‌های ارز دیجیتال بازار خرید‌و‌فروش این دارایی‌ها را در اختیار دارند؛ بنابراین صرافی‌هایی که بتوانند امکانات و امنیت بالاتری را ارائه کنند موجب جذب بیشتر معامله‌گران می‌شوند. همین موضوع در نهایت منتهی به سودآوری بیشتر و جذب نقدینگی می‌شود. صرافی‌هایی بزرگ‌تر به‌‌دلیل کاربران بیشتر و استفاده از جفت‌ارزهای مختلف از نقدینگی بالاتری برخوردار هستند.

پذیرش

عامل اصلی موفقیت یک ارز دیجیتال به محبوبیت و پذیرش آن گره‌ خورده است. برای آنکه ارز دیجیتالی با نقدینگی بالا داشته باشیم، باید مجموعه بزرگی از افراد از این دارایی برای انجام تراکنش‌های خود استفاده کنند.

به‌طور مثال ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم به‌‌دلیل محبوبیت و کارایی بیشتر از پذیرش بالاتری برخوردار هستند. در مقابل می‌توان به پروژه‌های جدیدی اشاره کرد که به‌‌دلیل اندک‌بودن محبوبیت و سطح پذیرش آن‌ها نقدینگی پایینی دارند.

بنابراین پذیرش یک ارز دیجیتال جدید توسط مردم و نهادها، موضوعی مهم و حیاتی به‌شمار می‌رود؛ پذیرش بیشتر یک ارز دیجیتال را می‌توان با نقدینگی بیشتر برابر دانست.

قانون‌گذاری

قوانین و مقررات حاکم بر ارزهای دیجیتال می‌تواند تأثیر مستقیمی بر نقدینگی این دارایی‌ها بگذارد. برخی از کشورها به‌شکل گسترده‌ای استفاده و تبادلات مبتنی بر ارزهای دیجیتال را غیرقانونی اعلام کرده‌اند. از آنجا که کاربران در چنین شرایطی نمی‌توانند به‌آسانی دارایی‌های دیجیتال خود را با دیگران مبادله کنند؛ بنابراین ‌بسیاری از صرافی‌ها و کاربران نمی‌توانند در چنین فضایی فعالیت کنند. با کاهش معاملات خرید‌و‌فروش و کم‌فروغ‌بودن بازار، نقدینگی هم روندی نزولی پیدا می‌کند.

هرچقدر قوانین محدود‌کننده کمتر باشد، به‌ همان نسبت میزان نقدینگی ارزهای دیجیتال بیشتر خواهد بود.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

وجود نقدینگی بالا و قیمت‌های منصفانه بهترین شرایط را برای یک معامله‌گر ارزهای دیجیتال رقم می‌زنند. در بازاری با نقدینگی بالا فروشندگان می‌توانند داشته‌های خود را به‌ قیمت مناسب بفروشند و خریداران هم با قیمت‌هایی معقول می‌توانند آنچه را که می‌خواهند به‌ دست آورند.

در چنین بازاری معامله‌گران ارزهای دیجیتال می‌توانند به‌آسانی و به‌سرعت خریدار یا فروشنده مناسب را پیداکرده و معاملات خود را نهایی کنند. نقدینگی بالا در ارزهای دیجیتال باعث می‌شود قیمت تا حد قابل‌ملاحظه‌ای پایدار بماند و درگیر نوسانات شدید نشود. در سوی دیگر اگر بازار نقدینگی اندکی داشته باشد، شاهد بازاری نوسانی و پرریسک خواهیم بود.

بنابراین بازاری با نقدینگی بالا ثبات بیشتری به‌همراه دارد از سوی دیگر چنین شرایطی موجب می‌شود تا احتمال دست‌کاری و تغییر در قیمت‌ها نیز به‌حداقل برسد. اگر عده‌ای بخواهند با خرید یا فروش انبوه یک ارز دیجیتال قیمت را دست‌خوش تغییر کنند، چنین کاری در یک بازار با نقدینگی بالا تقریباً ناممکن خواهد بود.

از آنجا که یکی از پایه‌های پیش‌بینی بازار استفاده از تحلیل تکنیکال است و این موضوع با بررسی قیمت‌ در گذشته شکل می‌گیرد، در بازاری که به‌دلیل نقدینگی پایین دائماً در تلاطم باشد، نمی‌توان از شاخصی مانند تحلیل تکنیکال استفاده کرد.

استخر نقدینگی چیست؟

دنیای ارزهای دیجیتال هرروز شاهد توسعه و پیشرفت‌های چشم‌گیر است. هم‌زمان با افزایش حجم مبادلات و تنوع دارایی‌های موجود در بازار، نیاز به توسعه راه‌حل‌های جدید برای رفع خواسته‌ها و نیازهای موجود حس می‌شود. یکی از مفاهیم مهمی که توانست در این بازار غیرمتمرکز انقلابی ایجاد کند، امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) است.

این مفهوم حجم مبادلات ارزهای دیجیتال را به‌شدت افزایش داد، تا جایی که نیاز به وجود یک منبع تأمین نقدینگی در بازار برای افزایش سرعت مبادلات حس می‌شد. ازاین‌رو استخر نقدینگی (Liquidity Pool) شکل گرفت.

استخر نقدینگی به منبعی از توکن‌های مختلف گفته می‌شود که در صرافی‌های غیرمتمرکز توسط قرارداد‌های هوشمند (Smart Contract) قفل‌ شده و هدف آن رفع مشکلاتی است که به‌دلیل کمبود نقدینگی وجود دارد.

وجود استخرهای تأمین نقدینگی برای تداوم فعالیت بسیاری از صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی سواپ (Uniswap) ضروری است. شاید بتوان گفت استخر نقدینگی هسته اصلی صرافی‌های غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهد. از این استخرها برای تسهیل فرایند انجام سریع‌تر معاملات و وام‌دهی‌ها استفاده می‌شود.

سرمایه‌گذاران می‌توانند بخشی از دارایی‌های خود را در این استخرها وارد کنند و نقدینگی موردنیاز برای انجام معاملات را با این روش تأمین کنند. پس از انجام تراکنش‌ها، مبلغی به‌عنوان کارمزد از طرفین معامله اخذ می‌شود که بخشی از آن جهت پاداش به تأمین‌کنندگان تعلق می‌گیرد. پیدایش استخرهای نقدینگی موجب افزایش تعداد معاملات در بازار ارزهای دیجیتال شده‌ است.

جمع‌بندی

قابلیت «نقدپذیری» ویژگی مهمی است که باید به آن توجه داشت؛ زیرا این شاخص تعیین‌کننده میزان رونق و سلامت بازار است. به‌طور کلی در صورتی که نقدپذیری یک دارایی بالا باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند در مدت‌زمان کوتاهی دارایی خود را به‌ پول تبدیل کند.

در طرف مقابل ممکن است یک کالا نقد‌پذیری اندکی داشته باشد. در این حالت تبدیل آن به پول با مشکلات متعددی از جمله نبود خریدار مناسب همراه خواهد بود؛ بنابراین برای یافتن یک خریدار و تبدیل چنین سرمایه‌ای به وجه نقد باید از قیمت منصفانه آن کاسته شود.

در زمان خرید یک کالا یا ارز دیجیتال حتماً به نقدپذیری و نقدینگی آن در بازارهای مختلف دقت کنید. توجه داشته باشید حجم معاملات یک کالا ممکن است تقلبی یا دست‌کاری شده باشد؛ اما نقدینگی را نمی‌توان جعل کرد.